aDına ´a$k´ dEdiqim aptaLın saZı !

[SekerOglan]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez]

ßüyüleyici bir özelliqi vardı cözemedim qitti. Her bakışımda, biraz daha..biraz daha canım ceker. Dalmak ister qözlerim. Saatlerce izleyebilirdim oysaki.ßakardım..bakardım..süz erdim seni. Fark ederdin belki.. Etmeliydin! Etmen icin di bütün cabam! Fark etmen icin di..Ama artık sadece qecmisin tozlu raflarında kalan bir cümle oldu,cıktı… -di Li qecmis zamandı hep kullandıqım.. ßazen de –miş .. ßilmezdim bazı huylarını..Duyulan qecmis zamana rivayet ederdim,mecburen.. Şimdiki zamanı kullanamadım qitti sana..Nasıldır bilmem. İnan ki bilmem! Türkcemi sayende kullanıyorken,yine sayende unutuyorum hazinelerimi! –yor ekini …
Yine sayende siliyorum qecmişimi..Geçmişimdeki sen’i, ben’i, biz’i ..

Günlük tutarken kücük kücük notlar da sıkıştırmışım aralara.. DipNot!DipNot! diye diye doldurmuşum tüm sayfaları.. Sadece onları okuduqunda bile bir anlama varabiliyormuşsun..Sadece onları okuduqunda bile ben’deki sen’i çözebiliyormuşsun.. Anlıyacaqın; verdiqim sayfaların sadece sonlarına bak sevqili .. ßenim icin bulabileceqin her şeyin yeri…


‘a$k’ ..

Adına ‘a$k’ dediqim aptalın sazı! Diyar diyar dolaştıqım sacmalık ! ßir tutam öpücük, kimi zaman bir bakış.. Sacmalık ! Saçma sapan rüyalar..Terleyerek uyanmalar..Nostalji şarkılarda akla qelen ilk kişi..midir aşk dediqiniz heyhat?!

Gercekten büyüleyici midir yoksa ben mi mübalaqa yapıyorum,yapma qereqi duyuyorum;bunu da bir türlü cözemiyorum… Yardım istiyorum, elimi uzatıyorum..Olmadı kalbimi koyuyorum (daha deqerli qörür belki diye).. Yok! Oda yetmiyor bedenimi koyuyorum istemiyor! Daha verebilecek bir şeyim yok! Diyorum..aldırmıyor. Demiyor ki ; “benim sana verecek hicbirseyim yok!” Demiyor ki; “Daha dere yok ortada,sıvama çalışmaları boşa…” Demiyorki; “Unut beni! ßen de öksüzüm
sen qibi ! ”

ßilmek de yetmiyor bazen..
ßilmek de anlatamıyor derdi,kederi.. Cözüm bulamıyor.Aldanıyor !
Kahrolasıca…
Nerden esti bu hayat bana ?



DipNot: ßir ucurumun kenarındaysan..Atla. Korkma! Korkunun yoktur ya ecele faydası..İ$te o an anlarsın a$kın saflıqını ..

[SekerOglan]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez]

Gözlerin önce düşlerimi çaldı emanet diye...


Sonra düşler yarattı bir aşk'ın niyetine..
Arsızdı; yetinmedi...
Gamsızdı; avunmadı...
Peşindeydim; biliyordu...


Tesadüf, bir yalandı...


Ortada bir 'sır' varsa gözlerine kaçmıştır.
Kocaman bir denizdi senin gözlerin.
Yetişemedim ayrılığa... Nefesim öpüşüne yetmedi! Demedin ki her öpüş bir nefeslikti!..

Şikâyet gönüldendi. Senden benden çalma değil ki...


" Beni baktığın yerde asılı tut...Yoksa düşerim... "
Bahaneydi gözlerin.. Zaten..
Gidecektim...


Dün yine gözlerindeydim, içine dalgın dalgın akıyorken...
Bir dalga bir dalga daha...
Parçalandım sonunda!..

Bir şehri kuş bakışı seyretmekti gözlerin...
Bir anlık değil bir ömürlük!..


Kaçak bir hüznün içine boşalmış gibi utangaç... Bir suçu gizler gibi, geceydi gözlerin.

Bana öyle bakma.. Zaten söyleyecektim. Ya da kapa gözlerini o bakışınla...
Bakmasan da sevecekti seni yüreğim...


Gözlerine birkaç diyar öteden geldim. Bir deli gülüş senin
yüreğindeki...

Senin gözlerine asilik bulaşmış...

...

Benim sözlerime bir cümle yapışıp kalmış..

[SekerOglan]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez]

Sen yoksun…

Bırakıp gideli beni yalnız, hayli zaman oldu. Beklemenin beni sana yaklaştıracağını bilsem zor olmazdı elbet beklemek. Kim ister ki hep bekleyen olmak. Ayrılık acısı hiç sönmeyecek bir ateş gibi yüreğimi dağlıyor. Beni her gün bir öldürüyor, bir diriltiyor. Sen yokken seni düşünmek; bir gün apansız çıkıp geleceğinin ümidi de hafifletmeye yetmiyor, ayrılık acısının açtığı, sensizlik yarasını. Bu yara, geçen her saniye daha da büyüyor. Mumun alevi sönüyor, çocukların neşesi kayboluyormuşçasına eriyip gidiyorum zamanın demir dişlileri arasında.

Sen gitmişin…

Tıpkı sana ait bütün güzelliklerin beni terk ettiği gibi. Sana kavuşma ümidiyle ölümün gelip beni bulmasını bekliyorum. Bir ben kalmışım sanki koca dünyada. Yapayalnızım, kimsesiz bir sokak ortasında. Okyanusta yaşamaya mahkum yalnız bir balık, yahut oyuncağı elinden alınmış, dünyası yıkılmış küçük bir çocuk. Ağlamak getirir mi seni bana ki ağlayayım. Sesimi duyurmak çaresi var mıdır sana? Böyle bırakıp gitmek yakışmazdı sana.

Sen şimdi uzaklardasın…

Bir daha güler mi talih bana. Kim bilir ne zaman kavuşmak sana. Nedeni bilinmez gidişin uzaklara. Sevda yükü ne ağır, keşke hiç taşıtmasaydı Rabbim bunu bana. Seninle olmak hayal bir daha. Gülen gözlerin hayal meyal karşımda. Ellerim üşüyor şimdi oysa. Sen gittiğinden beri uzaklara.

[SekerOglan]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez]

“Bedenime kefen biçti ellerin de
Ben yine de kıyamadım.
Dokunuşlarına öldüm sevgili.
Kırpma gözünü sen de acıma bana
Sevdaların pınarına kandırma yüreğimi
Ve sorma bana sevda hayatın neresinde diye
O dayanılmaz arzunun haşmetiyle,
Sevdanın en koyu demi gözlerinde sevgili…”

Gözlerimi terk eden güneşe inat güne bıraktım kendimi. Birkaç yudum aldım içine düştüğüm unutuluştan. Her yudumda içinden daha bir çıkardın beni. Ve ben karşına hiç çıkmamış bir insandan farksızım belki. Belki kocaman bir boşluk sendeki yerim. Ne bileyim, yüreğindeki beni hissetmiyorum artık. Taş bastığım yüreğim, acıyor her nefeste… Gönlümdeki ateşi, içimdeki derdin kör bıçaklarını dile getirmem mümkün değil.

Sözlerime bakma sen sevgili, dile gelen yüreğime bak şimdi…

Düz ve eğik ama hep sevdalı harflerle kağıtlara döktüm kirpiklerini. Yazmakla bitiremedim bitiremeyeceğim de. Bir adım ötemizde olsa da uçurumlar, istiyorum ki umutsuz bitmesin bu satırlar. Çok ağır olsa da gece karanlıkları, solgun perdelerin arkasından izleme hayatı yar. Kanlı gözyaşlarını deli çılgınlığına ver. Hadi gel, gel ki gecelere gündüzleri ekelim. Gel ki sevdalı sözlerin cümlesi kalsın ayağa, gül tohumlu kelimeler ekelim yarınlara. Yılların öcünü alalım, gel. Usul usul arkama dolan, sana yazılan her satırı güzelleştirelim. Mısra mısra sana akan sevdamı dinle yar.

Kalbinde yarası kanayan bu sevda fakirinin, kendi gözyaşlarında boğulmasına izin verme. Haber vermeden gel, sözlerim bitmeden, gözlerim sönmeden gecelerde… Açık denizlerde dört yanı hasretle kaplı ıssız bir ada olmadan gel… Gel ki yetim bir ceylan olup gözlerimle vurayım seni.

Gel yar… Vakit akşamüstü. Kavuşmaya çeyrek var, kısa bir zaman dilimi bu. Özlemli başını daya kapıma. Sevdalı sözlerinle sıva düş evimizin yıldızlı duvarlarını. Karalarken adımı beyaz sayfalara dudaklarındaki çiçekli gülümseyişle tut ellerimden. Her gece gökyüzünde buluşmak varken ağlamak niye… Hadi bir yıldız tut semalardan, bir tane daha. En ışıltılı yıldızlardan taç yap gece mateminde uzayan saçlarıma… Yap ki aydınlansın gelecek günler, zerre kadar karanlık olmasın. Saçlarıma ör düşlerini. Bahar çiçekleriyle bezenmiş sevdanı giydir tenime. Alev alev yansın mısraların şiirlerinde, ezberlet dudaklarıma sevdayı, sönme. Sevda kılığında gelen zehir hüzünlerini unut darağacında. Sabrın çiçeklerini bırakırken ellerine, toprak olmak için acele etmeyelim sevgili. Yaşat bestesi sevda olan yüreğimi. Babalı doğsun analı büyüsün düşlerimdeki kız çocuğu… Mavi bilyelerin içindeki tükenmemiş hayatı yaşamak nasibim olsun.
Tut kolumdan çevir, “gitmek için gelmedim” de… Canım acısın bırak. Bırak ağlaşalım… Kaybolmuşlukların içine batıp gitsen de günahımdan temizle kendini. Yüreğini kanatan dikenlerin hesabını sorma gül’den. Teslim ol kanamalı acıtan gecelere… Yaşlı gözlerin okşarken saçlarımı, gülümse… Can evinden vur elemini. Yüreğime su serp hadi.

Dertlerin artsa da kapının önünden geçse de yalnızlığın, aldırmasın yüreğin. Kirpiklerinin ucundaki son bakışınla bakma sakın bana. Sevdanın en koyu demini doldur gözlerine. Tebessümün çırpınan kanatlarını tak dudaklarına. Yudum yudum tırman sarıp sarmalayan muhabbet yokuşunu. Her yolu dene yerden göğe kadar yüreğimizin hakkı olan sevdamız için.

Ve sorma bana sevda hayatın neresinde diye
O dayanılmaz arzunun haşmetiyle,
Sevdanın en koyu demi gözlerinde sevgili...

[fatoş_yvz]

Ve sorma bana sevda hayatın neresinde diye..... çok güzeL oLmuşş emegine sagLık......

[gürün_güzeli]

Tut kolumdan çevir, “gitmek için gelmedim” de… Canım acısın bırak. Bırak ağlaşalım… Kaybolmuşlukların içine batıp gitsen de günahımdan temizle kendini. Yüreğini kanatan dikenlerin hesabını sorma gül’den. Teslim ol kanamalı acıtan gecelere… Yaşlı gözlerin okşarken saçlarımı, gülümse… Can evinden vur elemini. Yüreğime su serp hadi.

süpersin tek kelimeyle.................

[SekerOglan]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez]


Mecbur deqiLdin qitmeye

Beni böyLe sersefiL etmeye

Mecbur deqiLdin ayrıLıqa

Yüreqimi parçaLamaya... Mecbur deqiLdin...


'Sen deqiL miydin hep şöyLe diyen!' diyerek başLamayacaqım bu yazıma. Bu yazımda sözLerden bahsetmeyeceqim merak etme. NasıLsa hepsi senin için aqızdan çıkan önemsiz şeyLer, öyLe deqiL mi?


AyrıLıqı qetiren saatLere Lanet okuyorum artık. Kadere isyansa isyan. Adını sen koy işte..


HayaLLerim vardı benim de.. SeninkiLer qibi, herkesinki qibi. Suya düşenLerden bahsetmiyorum. HaLa qökyüzünde qezenLeri söyLüyorum..


UmutLarım vardı benim de.. SeninkiLer qibi, herkesinki qibi. YitiriLenLerden bahsetmiyorum. HaLa içimde koşup oynayanLardan söz ediyorum..


Can kırıkLarım yüreqimi kanattı sen gittikten sonra. Hayat ikiye böLündü; 'senden önce, senden sonra...'


Dün bir arkadaşım sarıLdı boynuma. SeviLmeye bu kadar ihtiyacım oLduqunu o anda anLadım işte.
Ve bir şeyi daha anLadım; 'Sen beni hiç sevmemişsin...'


Cana kıymak düşüncesi beynimi kemiriyor sokakLarda. Her qeLen arabaya ceLLat qözüyLe baktın mı sen hiç? Veya her aqaçta kendini gördün mü boquLmak üzereyken?


KoLay oLanının kaçmak oLduqunu öqretti annem bana. ÖnemLi ve zor oLanı ise yaşamakmış..
'Peki her qün öLüp öLüp diriLmek nedir anne?' dedim. Sustu... İLk defa annem sustu...


'Yeni bi başLanqıç yap' dedi eş dost. 'BaşLadıqımı bitiremedim ki' dedim.. OnLar da sustu.


Hayatta susmuştu ya hani, dayanamadım artık ben de sustum. Ne soruyorum ne de cevap veriyorum. Sadece böyLe arada bir sessiz çıqLıkLarımı kağıda döküyorum...

[SekerOglan]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez]

Ben senden hiç vazgeçemedim ki ..
Ben seni özLemeye hiç doyamadım ki..

Sen bırakıp giderken beni o Lanet oLası kaRanLıkta ..
Ben dökeRken gözya$LaRımı topRağa ..
Gidi$ini , biti$imi izLemeye dayanamadım ki ..!

Oysa ..
Ne güzeL biR masaL yazmı$dım ben ..

Sana , bana , bize ..

Mavi bir masaL'dı bu geRçekLe$mesi için ALLah'a heRgün yaLvaRdığım ..

Ben hiç büyümeyen o masaL pRensesi ,a$kına daLan ..
Ve sen ..

Yanımdayken özLediğim , masaL mavisi gözLeRinde "hayat" buLduğum PrenS'im ..

Hiç gitmiyoRdun sen masaLLaRımda ..

BırakmıyoRdun eLLeRimi ..

Ama bu masaL , bu mavi masaL geRçekLe$medi hiç ..
Oysa ben hazıRdım bu mavi masaLdaki kimLiğime büRünmeye ..

Ama Sen ..
Yoktun i$de yoktun ..!

PRenS'imi istiyoRdum ..!

a$kına daLmak ..

GözLeRini eLLeRini yüReğini tenini ..!

SEN'i istiyoRdum i$de saçından tırnağına ..

SonRa biRgün çıkageLdin ..

Ama eksikti biR yanın ..

akLın bendeydi beLki ama ..

YüReğin bende değiLdi ..

eLLeRini tutuyoRdum /eLLeRin benim değiLdi ..
gözLeRin heRgün daha da yabancıLa$ıyoRdu ..
sevgi'n ..

Sevmedin ki hiç ..
Sevdi'n sandım ..
Kendimi kandıRdım ..

Ben ikimizin yeRine de sevdim ..!

Yine de ..

Gittin ..

Gitme dedim ..

Gitme ..
Ü$ürüm sensizLikte ..
Zindan oLuR yüReğim , yaLnızLığıma ..
KaRaRıR güne$im ..
gideR maviLeRim ..

DinLemedin dinLemedin dinLemedin ..!

Ve en önemLisi ..

Ba$Lamayan bu mavi masaL biteR ..

BitiRme masaL'ı ..
Gittin ..

Ve masaL'ı bitiRdin ..

MasaL bitti de, söyLesene PrenS !

Seni yüReğimden aLabiLiR misin !
Beni Benden ayıRabiLiR misin ..!

[kronik]

seni özlemek değil yaşamak istiyorum ............................

[SekerOglan]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez]

SEVMEDİN!!!

SevSen ßıRakıp gideRmiydiN_?
DiyeLim Ki giTTin !
ßir Kez oLsun aRamaZmıyDın_? özLemeZmiydiN_? SesiMi duYmaK isTemezMiydiN_?
SevseYdin isTeRdiN...
Ama SeN seVmediN Ki!!!

''yürek dayanmıyor bu gidişe sonsuz bir ucurumdayım sanki..
ama dön desen de dönemem artık..''

Gidi$iNiN yeRi vaR yüReğimDe aMa döNü$üNün YOK! ßiLeSiN!!!

SeN giTTiN...giTTiğiN güN ßiTTiN...
SeN o güN ßeNide ßiTiRdiN...

''derin bir mavi var orada içinde kaybolmak gerek,
boğulmak gerek yüreğine akmak gerek ''

eNgiN ßiR oKyaNusu a$aRdıM hep o göZLeRde...
Çogu ZaMaN kayßoLuR,haTTa ßoğuLuRduM...
ßiR ßaKTıM dipTeyiM...
Ne o güZeLLik VaR eTRafıMda,Ne De kuRTuLaßiLeceğiM ßiR FıRsaT...

''allahım tutsun ellerimden bırakmasın beni deniz gözlüm ağlatmasın gözlerimi ''

aRdıNDaN giTTİğiN geLdi aKLıMa...

GiTTiN ve ßiTTiN...

KuRTuLSam ßiLe faYdaSız aRTıK…

ßuNdaN SoNRaSıNda heR ya$aNmı$LığıN aRdıNda KaLaN KoRKuLaRdaN ßiRi oLacaK o göZleR…

YüReğiMi acıTacaK…

aNıLaRıMı haTıRLaTacaK….

DeRiN göZLeRiN aRTıK çoK deRiN geLMeKTe ve ßaNa KoRKu veRMeKTe ßiLeSiN…

Ne ßiR daHa daLaRıM,Nede ßiR daHa KoRKuMu YeNMeYe çaLı$ıRıM…..

SeN haLa YeNi uMuT ßeKLiYoRuM seVgiLi…
SeNi değiL…


aRTıK giTMi$siN-döNMü$süN KiMiN uMRuNda…?

ßeNiM oLMaDığı KeSiN !!!

[gürün_güzeli]

aRTıK giTMi$siN-döNMü$süN KiMiN uMRuNda…?

ßeNiM oLMaDığı KeSiN !!!

[tatli-dilli]

Yakınlaştıkça kaybolan bir kente dönüşürdün,
"Keşfedilmezim" olurdun ,
içinde yolculuk etsem de, günahkar mevsimimdin...

Hiç umut yoktu sende
o yüzden vazgeçilmezimdin,
vazgeçmedim...


Bu satirlari hatirlatti nedense okuduklarim birden (Cezmi Ersöz - Vazgecilmezimdin)

''nasıl hecelersen hecele
hep aynı biçimde yazılıyor
''ayrılık ''

Zaman zaman, zamansız kalınır zamanımızda.
Zaman, zaman kazanmak için harcanır zamansızca...
Ne zaman, zaman zamana zaman tanır,
ne, zaman, zamansızca girer zamanımıza...
Zaman zaman oturup zamanını beklerim,
bazı zamanlar düşlerim; bazı zamanlara,
hep zaman veririm, gelecek zamanlara;
zamansızca sandığım zamanlar gelir; zamanında!

[ABDULLAH DUMAN]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez]


Mecbur deqiLdin qitmeye

Beni böyLe sersefiL etmeye

Mecbur deqiLdin ayrıLıqa

Yüreqimi parçaLamaya... Mecbur deqiLdin...


'Sen deqiL miydin hep şöyLe diyen!' diyerek başLamayacaqım bu yazıma. Bu yazımda sözLerden bahsetmeyeceqim merak etme. NasıLsa hepsi senin için aqızdan çıkan önemsiz şeyLer, öyLe deqiL mi?


AyrıLıqı qetiren saatLere Lanet okuyorum artık. Kadere isyansa isyan. Adını sen koy işte..


HayaLLerim vardı benim de.. SeninkiLer qibi, herkesinki qibi. Suya düşenLerden bahsetmiyorum. HaLa qökyüzünde qezenLeri söyLüyorum..


UmutLarım vardı benim de.. SeninkiLer qibi, herkesinki qibi. YitiriLenLerden bahsetmiyorum. HaLa içimde koşup oynayanLardan söz ediyorum..


Can kırıkLarım yüreqimi kanattı sen gittikten sonra. Hayat ikiye böLündü; 'senden önce, senden sonra...'


Dün bir arkadaşım sarıLdı boynuma. SeviLmeye bu kadar ihtiyacım oLduqunu o anda anLadım işte.
Ve bir şeyi daha anLadım; 'Sen beni hiç sevmemişsin...'


Cana kıymak düşüncesi beynimi kemiriyor sokakLarda. Her qeLen arabaya ceLLat qözüyLe baktın mı sen hiç? Veya her aqaçta kendini gördün mü boquLmak üzereyken?


KoLay oLanının kaçmak oLduqunu öqretti annem bana. ÖnemLi ve zor oLanı ise yaşamakmış..
'Peki her qün öLüp öLüp diriLmek nedir anne?' dedim. Sustu... İLk defa annem sustu...


'Yeni bi başLanqıç yap' dedi eş dost. 'BaşLadıqımı bitiremedim ki' dedim.. OnLar da sustu.


Hayatta susmuştu ya hani, dayanamadım artık ben de sustum. Ne soruyorum ne de cevap veriyorum. Sadece böyLe arada bir sessiz çıqLıkLarımı kağıda döküyorum...


ANCAK ALIŞILAMIYO DEĞİLMİ..................

[SekerOglan]

Sana söyliyeceqim tüm kelimelere sansürlü diyorlar karalıyorlar cesaretimi! Yıkılıyor qüvenim,hayalim varsa neyim!
Sonrasında..
Kalıyorum apaçık ortada! ßulamıyorum seni anlatan kelimeler daha fazla.. Yıkılıyor umutlarım bir bir.. Nefretimi anlatacak,fışkıracak içimdekileri, bulamıyorum adeta !

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez]

ßir düşünce sarıyor bedenimi. Ondan mı, yanındakinden mi nefret etmeli ?
Peki ya onun benim hakkımdaki düşünceleri..? Sanırım bilmesek daha iyi! Fazla laubali…
Hepsinin içinden kala kala ona mı kaldın kalbim! Diyorum ama anlatamıyorum derdimi… ßiranda nedensiz susuşlarda buluyorum kendimi. Ahh İstanbuL…Fazlasıyla acıtıyorsun bedenimi !

€n son ne zaman aqlamıştım bir qereksiz için ? Ne zaman dökmüsüm yaşlarımı anlamsız bir serüven için! Hmm..Hatırlayamadım şimdi.. Ne yani, o kadar eski mi ?!
Sanırım evet…
Artık qecmisimde kalmıssın sen! Tozlanmış raflarımın arasındaki sarı sayfalı kitaplar.. ßak!Seni anlatmak için ne cok tamlama kullandım! Oysaki sadece ‘qereksiz’ demem bastan sona anlatıyordu seni! dimi ? ..

Cocuksu ruhlara kaptırdım kendimi. ßilmem kac serüvenlik bir dizi! Kac bölüm oynandı ki? Yine de, hayatımı anlatmaya yetmezdi.. Kac sezonluk filmler qördüm ben! Hicbiri de sevdayı anlatmaya yetmedi, yetemedi !
Daha devam eder senaryolar yazılmaya.. Hepsinin sonu aynıdır! Klasik Türk filmi ..

Yeşilcam’dan teklif qeldii… Sanırım beqenmişler hayatımla oynama fikrini ( :

ßiliyor musun, eskidendi seni seviyorum’la baslayan, hayatımsın’la biten cümlelerim. Sevmiyorum işte kimseyi ! Ne seni, ne de sevdirmeye calısan emellerini ..

Gidislerim soquktur, bilirsin !
Ona qöre hatırlatayim dedim..Dısarda ayaz var,kalın qiyin !

Kendine İyi Bak! Cünkü, yanında sana bakacak bir ben olmayacak !

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez]

Ansızdık;

Hesapsız bulduk birbirimizi. Aransa bulunmazdı, tesadüftü. Ne sevindik. Zamanı zaman olarak ölçmedik sevincimizin sonrasında. Ansız başlamıştı ya, ansız devam eder giderdi. Zaman da ne? Olmadığımızda başlardı, olduğumuzda biterdi. Ayrılığı sayardık geçen vakitten. Geçmezdi de; zor olsa da sabrederdik zamana. Sadece geçsin diye. Yalanmış saydığımız ayrılık zamanları. Sonu yalan gibi bitti ama bizde yoktu yalan... Gerçek zamanlar gelecekmiş; Ayrılık, ayrılık, ayrılık ; zaman, zaman, zaman olan.

Kaderdik;

Alnına aynı yazı yazılmış. Hani kaderimizi biz belirlerdik? Yaptıklarımız kaderdi; yapmadıklarımız kader değil. Daha neleri yapacaktık da; işte kaderimiz diyecektik? Güzelliklere kader dermişiz, varlığımıza...Yokluğumuza kötü kader diyeceğimiz kader yazılmış. Okunsaydı alın yazısı; demezdik. Dert olmayacaktı hiç kaderimizde. Anmamıştık derdi tasayı..


Tutkuyduk;

Olmayacaktı sensiz; olmayacaktı bensiz...Neye tutunacaktık sensiz, bensiz? Gönüller kalamazdı gönülsüz. Kalbim tutkusunu, kalbin tutkusunu kaybetmeyecekti. Anlayamadık... Hayata tutunamamışız birbirimize tutunmaktan. Meğer bir gün, hem de ansızın anlayacakmışız. Tutkuyu yitirmemin ızdırabını ve öylesine kalakalmayı. Tutkusuz...

Işıktık;

Karanlıkta parladığımız. Lantandan farksız, birden bire parlayan... Zor günleri aydınlattık karanlıktan öte. Kimi zaman güneş olduk da; gece olunca aniden ay, yıldız...Biz de fark etmedik geceyi, gündüzü. Işıktık işte. Ne olursa olsundu, zamanın her yerinde aydınlatırdık, ne varsa... Seni ve beni görürdük, gerisi önemsiz. Güneş , ay, yıldızlar -ışıksal - neyi aydınlatacakmış biz varken? Az kalırdı yanımızda. Onlar hep varmış. Görseydik de hazır olsaydık sessizce yaklaşan karanlığa. Onların aydınlığına, ışığına muhtaç kalacağımızı nasıl hissederdik ışığımızda? Göremedik bunları. Görmeyi istemezdik zaten. Karanlığa atar görmezden gelirdik. Bize neydi? Şimdi ise; karanlıktan daha koyu karanlık...


Alışkanlıktık;

Sanki ezeldendir gibi. Yeryüzüne gelmeden önce de hep biz varmışız gibi... Kimseler gelmeden önce alışmışız birbirimize. Öyle sandım; öyle sandın. İyi, kötü; adına her ne denirse artık. Alıştıklarımızın en iyisinden iyiydi, alıştıklarımızın en kötüsünden kötü... Kural yoktu alışmaya, alışılmaya. Çok aradık aşılmanın yerine başka kelime. Bulamayınca; defalarca alışmak kalmıştı bağımlılığın adı. Hani, neye alışmıştık biz? Vazgeçmeyecektik kolay kolay alışkanlığımızdan? Hatta hiç.


Topraktık;

Yaşam kaynağı. Toprak olmadan ne olurdu ki biz olalım? Sağlamca toprağa basıyorduk içimizde taşıdığımız her şeyimizle. Sevgi eksek, o bile büyürdü ekilince. Zaten büyüyeceği kadar büyümüştü sevgi bizde...Topraksız. Biz oyduk zaten. Toprağa; alışkanlığımızı , ışığımızı, tutkumuzu , kaderimizi verdik. Ansızın... Bir gün gelip de toprak dediğimize gerek kalmadan hiç olacağımız? Üzerdi düşüncesi bile. Düşünmedik. Hayat demedim; demedin... Hayattık diyemedik...Unutmuşuz gerçeği. Ama hiçbir zaman; aşk demedik, diyemedik...

[SekerOglan]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez]

Bir daha karsılaşmayacağım biliyorum...
Yani yüzün olmayacak bir daha...
Hüzün olacak her adimim...
"hoş geldin"leri eksik olacak kapımın...
İlk açışımda küflü bir yalnızlık vuracak yüzüme...

Önce terliklerin her zaman ki yerlerinde olduğunu fark edip, gazetelerin okunmamışlığını göreceğim ve yatağın bozulmamışlığını. İşte ilk o zaman gözyaşlarım bozacak geceyi. Çaresizce yatağın kenarına kıvrılıp dizlerimi karnıma çekerek, sanki pazardan eve dönüş esnasında, annesine yaptığı tüm ısrarlarına rağmen, o renkli treni satın aldıramamış çocuğun moral bozukluğunda, yani küçük yaşlarımın göz-yaşları gibi saf bir yalnızlığı küskünlükle sulayacağım...

Bir daha karsılaşmayacağım biliyorum...
Sesin olmayacak...
Yattığım yerden bir sabahı cıvıldayan gülümsemenle karşılamayacağım. Gözüm hep bir sessizliğe açılıyor olacak. Duvarlarım artik kulaklarını kapatmayacak yüksek sesli tartışmalarımızda, cam çerçeve indirecek kalkanlarını, salonu ortasında oradan oraya uçan yapma çiçeklerle dolu vazolar havalarda uçuşmayacak. Japon yapıştırıcısı çabukluğunda yapışmayacak bir daha parmaklarımız birbirine... Bir vazonun kırılan yerlerini birkaç gülümsemeyle tamir etmeye çalıştığımız o barışma anı sonralarında. ...ve kırılan bi aşkı yapıştıracak hiçbir şeyin olmadığını işte bu çaresizlikte bir kez daha anlayacağım...

Ne banyodaki köpüklü senfonilerin, ne de mutfaktaki yemek kokulu mırıltıların olacak. Ne yerde dökülmüş saçların. Ne de ıslak ayak izlerin olacak parkelerin üzerinde. Ne buzdolabının en gizemli köselerine sakladığı çikolataların, ne de kepekli ekmeğin olacak kahvaltı masamda.. Koca bir ev zayıflayacak gidişinle bir ruh hep aç olacak...

Ya ışıkları kim kapatacak ardımdan gazete arkası şekerlemelerde, televizyon karşısı sızmalarda, kiminle yapılacak kanal değiştirme kavgaları, nasıl yenecek bu yalnızlıktan patlamış mısırlar...

Sırtımı açıkta bıraktığım ruh üşümelerinde kim sıcacık elini yüreğimin üzerine koyacak bu evde... Bir kilo baklava kurnazlığında kiminle yapılacak su savaşları...

Bu kimsesizliğin galibi kim olacak...

Bir daha karsılaşmayacağım...
Biliyorum...

Çıkarken üzerine binlerce kilit vuracağım kapının ardında, dondurulmuş anılarım kalacak...


...bugün
bu evden,
bu şehirden,
ve..

..bu kimsesizlikten taşınıyorum.
...

[SekerOglan]

GeceLer...AnLar...SorguLar...I zdırapLar..."O"nsuz. .!

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez]

Katran karası geceler vardır, seni bağırına basmıştır.! Kalemi ele aldırır, yazdırır, çizdirir.. Ama ne birşey değişir, ne yeni gündeki güzellikler için haber verilir.!

Gecem soğuk..!

Odam sensiz..!

Ümitler bitmiş..!

Kadehimde şarap bitmiş, hayalin gitmiş..!

Anlar vardır, şarkılarda buldurur matemi...

Sözler bir yana dursun, ritimler bile acıtır içini.. Kanatır kapanması zor yaralarını, her bir enstrüman sesi.! Oysa yaraların kabuk bağlamaya yüz tutmuştur.. Bir şarkı duyarsın bir yerde.. Her bir söz çarpar darbeyle,her bir enstrüman sesiyle açılır kabuklar.. dilindeki çığlıklara, ahlara aldırmazlar..!

Ve sen içinde sorguya başlamışken.. şarkıda tınılarıyla acıtır bir yandan, bir yandan da sorguna eşlik eder...


Dağlar mı..? yollar mı..? denizler mi engel..?

Neden..? Neden gelmez oldun..?

Eller mi..? diller mi..? sözlerim mi engel..?

Neden..? Neden gelmez oldun..?

Sorgular vardır, sadece kanatır!Asla cevap buldurmaz.!
Sorular,sorular, sorular..Cevabı yok, muhatabı yok ve hatta soranın aynada bir sureti bile yok.! Devam edip gider sorgu, tâki yaranın kanı dışına sızıpta, sol yanın kızarana kadar.! Umudunu bir hışımla alırsın avucuna, elini götürürsün zorlukla sol yanına, ama kanın akmaya devam eder.. Belliki acının dinmeye niyeti yoktur.! Umut tuz misali kanatırda, bir merhem "O"dur kapanacak yarana..!

Zaman durdu, gökyüzünden yıldırımlar düşerken..

İçimdeki yağmur dindi, yoruldum beklemekten..!

Izdıraplar vardır, söyletir, "O" duymasada gecelerine seslenir.!

Derken biter son enstrümanın son darbesiyle matem..katılırsın çığlık atarcasına tekrar edersin can havliyle..Yeter artık bitsin..! "Yoruldum Beklemekten!!!!!" dersin..

GeceLer...AnLar...SorguLar...I zdırapLar... vardır da bir tek "O" yoktur işte..!