HaKaaN
24.11.2008, 20:53
"Kim Allâh'tan korkarsa, Allâh ona bir çıkış yolu ihsân eder ve ona beklemediği yerden rızık verir Kim Allâh'a güvenirse O, ona yeter Şüphesiz Allâh emrini yerine getirendir Allâh her şey için ölçü koymuştur" (Talak, 2-3)
Fatma hanım, sırtına ekin destesini aldı ve düşünceyle ilerlemeye başladı Birden kayınvâlidesinin sesiyle kendine geldi:
"-Kız Fatma çabuk buraya gel Sarı inek doğuruyor, yardım et!"
Can havliyle sırtındaki destesini indirdi ve ahıra koştu
Aman Yâ Rabbi… Hayvan da olsa, ne kadar acı çekiyordu Fatma hanım, kayınvâlidesiyle birlikte hayvanın doğum yapmasına yardım ediyordu Kayınvâlidesi:
"-Bir hayli zor olacak galiba!" dedi
"-Evet zora benziyor Dana toplu herhâlde" diye mırıldandı Fatma hanım da…
Fatma, hayvan acı çekmesin diye şifâ âyetlerini, ardından bildiği bütün sûreleri okumaya başladı Kayınvâlidesi:
"-Deli kız, ineğe de okunur mu?" dedi Fatma ise:
"-Ana bak, çok acı çekiyor, yüreğim dayanmıyor" diye cevap verdi, gözyaşlarıyla Bir saat zorlu bir çabanın ardından, sarı kızın bir tosunu oldu Sarı kız hemen şefkatle onu yalayıp kokladı
Fatma'nın bütün merhameti, sanki gözlerinden yaşlarla ılık ılık akıyordu Kayınvâlidesi:
"-Bak, ineğin bile yavrusu oldu Dört senedir bu kapıdasın, bir torun veremedin kucağımıza!" dedi Fatma ise:
"-Allâh hayırlı evlat versin, ana" dedi Kayınvâlidesi ise:
"-Hayırlı, hayırsız! Bir evlâdın olsun Bizi ele güne dil ettin ya!" dedi öfkeyle…
Fatma, ikindi namazından sonra duâ için secdeye vardı ve:
"Rabbim dört yıldır senden hayırlı evlâd istiyorum Olmuyor Rabbim! Hep hayırlı istiyorum, ben âciz hâlimle nasıl hayırsız bir evlâtla baş edebilirim Ben kendimi ıslâh edemezken onu nasıl ıslâh edeyim" diye gözyaşlarıyla yıkanan, salavâtlarla taçlanan duâsını bitirdi
* * *
Dört kez hâmile kalmış, ama hepsini kaybetmişti Ve ısrarla "hayırlı evlat ver" diye duâ etti, etti Birkaç ay sonra rüyasında bir ses:
"-Kızım, hayırlı bir kız evlâdın olacak, adını Hediye koy" dedi O, yine hep "hayırlısını" istedi Nihâyet Allâh'ın lutf u keremiyle yavrucuğuna kavuştu İsmini, Ayşe Hediye koydu
Yalnız Ayşe durmadan hasta oluyor, her gece doktora götürüyorlardı Fatma hanım, geceleri nefes alıyor mu diye sürekli onu dinliyordu Uyku nedir bilmez oldu Bir gece yine doktora götürdüler Doktor:
"-Kızım, sen bu çocuğa köyün zor imkânlarında bakamazsın, bünyesi çok zayıf ve hassas, ölür! Benim de yıllardır çocuğum olmuyor onu bana ver!" dedi
Fatma'yı bu teklif iyice bunalttı ve:
"-Aslâ!" dedi Ve çocuğuyla birlikte eve döndüler O gece, iki rekat hâcet namazı kıldıktan sonra Rabbine yalvardı, duâ etti:
"-Rabbim, bu evlât hayırlı olacaksa onu bana nasip edip sevindir Bende büyüsün, bir yetimle evlendirip onu sevindireyim" diye duâ etti Seccâdesini toplarken:
"-Veren de O, alan da O, bize sadece duâ düşer" dedi
Ayşe, günden güne iyi oluyordu ve gün geçtikçe büyüdü, şirin bir kız oldu Allah, Fatma hanıma ardı ardına dört evlat daha ihsân etti O, hep:
"-Hayırlı olursa nasip et, hayırsızsa ben nasıl onu ıslâh ederim, ben kendimi bile ıslâh edememişken!" diye duâ etmeye devam etti
Ayşe, ilkokulu bitirince Kur'ân Kursuna verdiler Orada çok başarılıydı Edebiyle, ahlâkıyla, çalışkanlığıyla kendini sevdirmişti hocalarına Hocaları hâfızlığa başlatmak için ısrar ediyorlardı Çünkü hıfzı çok kuvvetliydi Ayşe ise "ya onun hakkını veremezsem, Rabbimin huzûruna nasıl çıkarım" diye iç hesapları yapıyordu Ve nasiptir, bu düşünce sebebiyle hıfzına başlamadı
16 yaşındaydı, güzelliği ve edebi onu akranlarından ayırıyordu Yaşı küçüktü, ama çok tâlibi vardı Bir gün bir genç talip oldu, âilesi oldukça varlıklıydı Diğer taraftan da fakir, anasız babasız bir genç tâlipti:
"-Öğretmenlik imtihanlarına girdim Kazanırsam elimde tek hünerim o… Başkaca verecek hiçbir şeyim yok" dedi
İki taraf için de zaman istediler Fatma hanım, kızına:
"-Ben çok yokluk gördüm, sen görme kızım Fakir olan çocuk, kendine başkasını bulsun Seni böyle göz göre göre yokluğa atamam" dedi
Karar verildi Ertesi gün, zengin gencin âilesine haber verilecekti Fatma hanım, o gece rüyâsında Kâbe'nin duvarlarını sıvıyordu Fakir genç de sırtında harç taşıyıp, ona yardım ediyordu Böylece Kâbe'yi sıvayıp bitirdiler Uzaktan bir ses duydu:
"-Bir yetimi sevindirmek Kâbe'yi inşâ etmek gibidir Kızım verdiğin sözü unutma, yetimi sevindir Allâh onu mübârek kılsın"
Bu sesi tanımıştı 16 yıl önce yine rüyâda kendine çocuğunun olacağını müjdeleyen sesti Uyandı ve rüyâsını kızına anlattı Ayşe ise:
"-Anneciğim sen her zaman en hayırlısını istersin, Rabbimden Bu apaçık bir rüya! Rabbim gönül evlerimizi lutfuyla zengin kılsın" dedi
Kur'ân sadâları içinde düğün yapıldı Her şeyin en sâdesi seçilmişti evi için Bir takısı yoktu Ayşe'nin, ama gönlü îmân dolu bir hazineye sahip olduğu için Allâh'a duâ ediyordu
Unutmayalım biz insanoğlu çok âciziz Neyin hayır, neyin şer olduğunu bilemiyoruz Âyet-i kerimede buyurulduğu üzere, bazen: "Hayır ister gibi ısrarla şerri istiyoruz" Onun için Rabbimizden, her zaman her şeyin en hayırlısını isteyelim
"Ey Rabbimiz! Bizi Sana boyun eğenlerden kıl, neslimizden de Sana itaat eden bir ümmet çıkar, bize ibâdet usûllerimizi göster, tevbemizi kabul et Zîrâ, tevbeleri çokça kabul eden ve çok merhametli olan ancak Sen'sin" (Bakara, 128)
Fatma hanım, sırtına ekin destesini aldı ve düşünceyle ilerlemeye başladı Birden kayınvâlidesinin sesiyle kendine geldi:
"-Kız Fatma çabuk buraya gel Sarı inek doğuruyor, yardım et!"
Can havliyle sırtındaki destesini indirdi ve ahıra koştu
Aman Yâ Rabbi… Hayvan da olsa, ne kadar acı çekiyordu Fatma hanım, kayınvâlidesiyle birlikte hayvanın doğum yapmasına yardım ediyordu Kayınvâlidesi:
"-Bir hayli zor olacak galiba!" dedi
"-Evet zora benziyor Dana toplu herhâlde" diye mırıldandı Fatma hanım da…
Fatma, hayvan acı çekmesin diye şifâ âyetlerini, ardından bildiği bütün sûreleri okumaya başladı Kayınvâlidesi:
"-Deli kız, ineğe de okunur mu?" dedi Fatma ise:
"-Ana bak, çok acı çekiyor, yüreğim dayanmıyor" diye cevap verdi, gözyaşlarıyla Bir saat zorlu bir çabanın ardından, sarı kızın bir tosunu oldu Sarı kız hemen şefkatle onu yalayıp kokladı
Fatma'nın bütün merhameti, sanki gözlerinden yaşlarla ılık ılık akıyordu Kayınvâlidesi:
"-Bak, ineğin bile yavrusu oldu Dört senedir bu kapıdasın, bir torun veremedin kucağımıza!" dedi Fatma ise:
"-Allâh hayırlı evlat versin, ana" dedi Kayınvâlidesi ise:
"-Hayırlı, hayırsız! Bir evlâdın olsun Bizi ele güne dil ettin ya!" dedi öfkeyle…
Fatma, ikindi namazından sonra duâ için secdeye vardı ve:
"Rabbim dört yıldır senden hayırlı evlâd istiyorum Olmuyor Rabbim! Hep hayırlı istiyorum, ben âciz hâlimle nasıl hayırsız bir evlâtla baş edebilirim Ben kendimi ıslâh edemezken onu nasıl ıslâh edeyim" diye gözyaşlarıyla yıkanan, salavâtlarla taçlanan duâsını bitirdi
* * *
Dört kez hâmile kalmış, ama hepsini kaybetmişti Ve ısrarla "hayırlı evlat ver" diye duâ etti, etti Birkaç ay sonra rüyasında bir ses:
"-Kızım, hayırlı bir kız evlâdın olacak, adını Hediye koy" dedi O, yine hep "hayırlısını" istedi Nihâyet Allâh'ın lutf u keremiyle yavrucuğuna kavuştu İsmini, Ayşe Hediye koydu
Yalnız Ayşe durmadan hasta oluyor, her gece doktora götürüyorlardı Fatma hanım, geceleri nefes alıyor mu diye sürekli onu dinliyordu Uyku nedir bilmez oldu Bir gece yine doktora götürdüler Doktor:
"-Kızım, sen bu çocuğa köyün zor imkânlarında bakamazsın, bünyesi çok zayıf ve hassas, ölür! Benim de yıllardır çocuğum olmuyor onu bana ver!" dedi
Fatma'yı bu teklif iyice bunalttı ve:
"-Aslâ!" dedi Ve çocuğuyla birlikte eve döndüler O gece, iki rekat hâcet namazı kıldıktan sonra Rabbine yalvardı, duâ etti:
"-Rabbim, bu evlât hayırlı olacaksa onu bana nasip edip sevindir Bende büyüsün, bir yetimle evlendirip onu sevindireyim" diye duâ etti Seccâdesini toplarken:
"-Veren de O, alan da O, bize sadece duâ düşer" dedi
Ayşe, günden güne iyi oluyordu ve gün geçtikçe büyüdü, şirin bir kız oldu Allah, Fatma hanıma ardı ardına dört evlat daha ihsân etti O, hep:
"-Hayırlı olursa nasip et, hayırsızsa ben nasıl onu ıslâh ederim, ben kendimi bile ıslâh edememişken!" diye duâ etmeye devam etti
Ayşe, ilkokulu bitirince Kur'ân Kursuna verdiler Orada çok başarılıydı Edebiyle, ahlâkıyla, çalışkanlığıyla kendini sevdirmişti hocalarına Hocaları hâfızlığa başlatmak için ısrar ediyorlardı Çünkü hıfzı çok kuvvetliydi Ayşe ise "ya onun hakkını veremezsem, Rabbimin huzûruna nasıl çıkarım" diye iç hesapları yapıyordu Ve nasiptir, bu düşünce sebebiyle hıfzına başlamadı
16 yaşındaydı, güzelliği ve edebi onu akranlarından ayırıyordu Yaşı küçüktü, ama çok tâlibi vardı Bir gün bir genç talip oldu, âilesi oldukça varlıklıydı Diğer taraftan da fakir, anasız babasız bir genç tâlipti:
"-Öğretmenlik imtihanlarına girdim Kazanırsam elimde tek hünerim o… Başkaca verecek hiçbir şeyim yok" dedi
İki taraf için de zaman istediler Fatma hanım, kızına:
"-Ben çok yokluk gördüm, sen görme kızım Fakir olan çocuk, kendine başkasını bulsun Seni böyle göz göre göre yokluğa atamam" dedi
Karar verildi Ertesi gün, zengin gencin âilesine haber verilecekti Fatma hanım, o gece rüyâsında Kâbe'nin duvarlarını sıvıyordu Fakir genç de sırtında harç taşıyıp, ona yardım ediyordu Böylece Kâbe'yi sıvayıp bitirdiler Uzaktan bir ses duydu:
"-Bir yetimi sevindirmek Kâbe'yi inşâ etmek gibidir Kızım verdiğin sözü unutma, yetimi sevindir Allâh onu mübârek kılsın"
Bu sesi tanımıştı 16 yıl önce yine rüyâda kendine çocuğunun olacağını müjdeleyen sesti Uyandı ve rüyâsını kızına anlattı Ayşe ise:
"-Anneciğim sen her zaman en hayırlısını istersin, Rabbimden Bu apaçık bir rüya! Rabbim gönül evlerimizi lutfuyla zengin kılsın" dedi
Kur'ân sadâları içinde düğün yapıldı Her şeyin en sâdesi seçilmişti evi için Bir takısı yoktu Ayşe'nin, ama gönlü îmân dolu bir hazineye sahip olduğu için Allâh'a duâ ediyordu
Unutmayalım biz insanoğlu çok âciziz Neyin hayır, neyin şer olduğunu bilemiyoruz Âyet-i kerimede buyurulduğu üzere, bazen: "Hayır ister gibi ısrarla şerri istiyoruz" Onun için Rabbimizden, her zaman her şeyin en hayırlısını isteyelim
"Ey Rabbimiz! Bizi Sana boyun eğenlerden kıl, neslimizden de Sana itaat eden bir ümmet çıkar, bize ibâdet usûllerimizi göster, tevbemizi kabul et Zîrâ, tevbeleri çokça kabul eden ve çok merhametli olan ancak Sen'sin" (Bakara, 128)