aSkTa iNaT oLmAz YaZıK sAnA...

[sivasınGELİNİ:)]

sensizim
sessizim
yanlızım
Varlığın da yok olmuşum
kaybolmuşum sende.
SuStUn
söylemedin sevdiğini...
kaçtın utandın
benden bekledin..
her zamanki gibi ilkleri..
bense senden bekledim
SaR bEnİ bAşKaSıNa YaSaKla...
Tut ellerimi kıyma bize..
mayınlar dösedin kalplerimize
yok etme bizi...
Kaçtın..
Utandın..
Sustun...
....
bir gulüşünü bekledim..
kendine acımadın
kendine acımazken benide yok ettin..
Hep benden bekledin.. inat ettin .
AŞKta inat olmaz sevgili...
bunu bilmiyormusun???
saçma sapan gururlar ugruna yok ettin bizi
kıydın bize.....
Mutlumusun?
Huzurlumusun?
hala SuYoRmUsUn...
....
İçimi acıtan yanında bu..
konuş....
sevmiyorum de..
istemiyorum de...
bitsin de..
yok olalım de..
konuş benimle susma..
Dayanamıyorum artık bittim..
Pes ediyorum
Kalplerimize döşediğin mayınların fişeklerini ben yakıyorum...
Göz yaşlarım söndurur belki..
Sana son sözüm...
AŞKTA İNAT OLMAZ ....YAZIK SANA...

esra araz aydın.

[sivasınGELİNİ:)]

Sen yoksun ya
Bende yokum artık bu şehirde
Sen yoksun ya İstanbulum zevk vermiyor artık bana.
Gezemiyorum kız kulesinieminönünü.eyupu…
Şimdi anlıyorum her seyi.
Meğer bu şehride sevdirmişsin bana

Sen yoksun ya..
İçtigim çayınyaptıgımız turk kahvesini tadı yok
Artık oturamıyorum saray burnun da..
O çay bahçesin de…
Hatırlıyor musun bilmiyorum?
İlk kez orada soyledin beni sevdigini..
Ah sevgili sensiz geçen her gunum
Kıyameti getiri bana
Her gun içimde defalarca kopan sen sevgin..


Sen yoksun ya
Bu şehirde yok
Bende yokum artık.
Okuduğum kitabınyazdığım şiirin
Gezdiğim yolunbaktığım resmin..
Kısacası hayatın anlamı yok..

Sen yoksun ya..
Yoksun işte…

Sana
Aşka
Sevdaya
Yalnızlığa
Eyvallah…


esra araz aydın..

[sivasınGELİNİ:)]

Anlamsıızlıkları yaşıyorum..
yalnızlıgı kalabalıkları ve gurultuler içinde sesizliği..
içime akıttığım her goz yaşı her damla dahada çok acıttı canımı..
Ağlamak istıyorum..
Bagırmak avazım çıktığı kadar bağırmak..
Yok etmek istıyorum kendımı
....
İçim can çakişiyo
Ölümü beş geçiyo bende...
Sonda yaşamam gerekenlerı ilkte yaşıyorum...
Ağlamak istıyorum bağırmak içimi rahatlatmak.
Ne yapsam olmuyo..Durmuyo zaman kayıp gıdıyo...
...
Ne apyım ben dunyaya?ne yaptım insanlara?
neden duymuyolar benı.
Neden kapadılar bütüm kapılarını..
Ağlamak istıyorum ...
Yok etmek kendımi...
...
her seferınde yere duşen ben oluyorum..
Güvenmiyorum kimseye..
Hep duşen ben hep acı çeken ben..
...
Tek bı umut var.
uçurumdan bırakmak kendımı.
nereye götürürse ruzğar oraya gitmeli..
Güneşe küstum bulutlarıda sevmıyorum artık..
sonları yasamak neymiş öğrendım.
Uçuruma bıraktım nefretettığim bedenımı.
gozlerimi sevıyorum tek dost onlar bana..
Düşerken sonsuza bedenıme binlerce çiviler batıyor
kanıyorum
Düşerken acının güzel olduğunu anlıyorum ilk kez..Ağlamak istıyorum avazım çıktığı kadar bağırmak.
aglamayıda unutmuşum ..
...
ve çakılıyorum yere ..
hissediyorum vucudum kan aglıyo..
Ve son kez..
göklerin zifiri lacivertıne bakıyorum..
bi çift gözün bana baktığını görup
adını bılmedıgım yerde kendımı beyazlar ve lacivertler içinde buluyorum..
Bedenım medcezirlerı yaşıyor...
...
Geçmişten kalan bir çift goz..
Geleceğim ise karanlık...


esra araz aydın..

[sivasınGELİNİ:)]

Anlatmak istiyorum içimdeki
Nefreti
Kini
Izdırabı..
Anlamıyorumneden nefret ettigineden ızdırap çektigimi..
Bilmiyorum yada bilmek istemiyorum.
Elimde mavi kalemim yazıyarum
Seni!
Kendimi!
Sevgisizligimi!
Farkında olmadan dalmışım karanlıklara.
Yürüyorum bilmediğim bi yolda ışığı bulma umuduyla.
Biliyorum her karanlıgın ardında bi aydınlık var...
Gel....
Sen benim aydınlığım ol
bitir nefretimikinimisevgisizligimi. .
Tut ellerimden hiç bırakmayacakmış gibi.
Benide götür gittiğin yere
bırakma beni yalnızlığımla...
Bilyorsun!!
Yalnızlıktan korkar oldum.
Yüzümdeki her çizgi yalnızlığımın timsali.
Tut ellerimden hiç bırakmayacakmış gibi..
TUT...


esra araz aydın..

[ukba]

Gel....
Sen benim aydınlığım ol
bitir nefretimikinimisevgisizligimi. .
Tut ellerimden hiç bırakmayacakmış gibi.
Benide götür gittiğin yere
bırakma beni yalnızlığımla...
Bilyorsun!!
Yalnızlıktan korkar oldum.
Yüzümdeki her çizgi yalnızlığımın timsali.
Tut ellerimden hiç bırakmayacakmış gibi..
TUT...





.........................

[SİVASLIM-58]

İçimi acıtan yanında bu..
konuş....
sevmiyorum de..
istemiyorum de...
bitsin de..
yok olalım de..
konuş benimle susma..
Dayanamıyorum artık bittim..
Pes ediyorum
Kalplerimize döşediğin mayınların fişeklerini ben yakıyorum...
Göz yaşlarım söndurur belki..
Sana son sözüm...
AŞKTA İNAT OLMAZ ....YAZIK SANA...

tebriklerimi sunuyorum hemşerim ilhamınız daim olsun
A.E.O

[bahar5834]

bir baktın varsın dünyada..
bir baktın (bakamadan) yoksun dünyada...
ölümlü kalımlı evrende;
ne yaşarsan kardır sana,
her şeyden başını kaldır;
önüne bak birazda...
şunu bil ki;
bir hayat daha yok insana...

[ukba]

Duymak nedir bilir misin?
Duymak, ama anlatamamak
Tam dilinin ucuna gelmişken söyleyememek
'Seviyorum' diyememek
Yani ölümü yaşamak nedir bilir misin?

[Klimasuyu]

Aşk benim hiç Senim olmamış

Varlığınla yokluğun arasında kalmayacağım artık, sadece olmayacaksın. Sensiz kalma ihtimali olmayacak aleyhine kurulmuş cümlelerimin sonunda. Belki birkaç satır arasında unutulacaksın bir müddet sonra. İçimden olmayacak, boş bir kağıdın gölgesine sığınmayacak sana sitemlerim. Hani hep kızardın ya “Konuş konuş konuş” derdin, haykırabilir miyim şimdi korkaklığını. Bıraktığın bu mavi düşleriyle avunan yalnızlığı, artık sahiplenilmeyecek olmanın burukluğunu yaşarken, haykırabilir miyim dersin, susar mıyım, gülüp geçer miyim yoksa …?
Aslında alıştırmalıyım kendimi hiç dönmeyecekmişsin, dönülmeyecek bir yerdeymişsin gibi farzetmeli, unutmalı. Seni hiç tanımamış gibi yaşamımı sürdürmeliyim. Var olduğum her yer aşk(ın) şehri olmalı artık, yeniden sevmenin, sevilebilmenin yeri her yer, zamanı yaşanan ve gelecek tüm zamanlar olmalı benim için. Evet, sayfalardan koparıp bir bir savurmalıyım seni yaşanmış tüm zamanlara, uzaklaşan her adımımla hapsetmeliyim bu anılar sokağına. Kopan takvim yaprakları sensiz geçen günleri saymamalı, bende yokluğunun güncesini tutmayı artık bırakmalıyım. Her yeni güne seni getirmedi diye isyan etmemeliyim. Kabullenebilmeli, hazmedebilmeli, aldırmamalı hatta sana hak verebilmeliyim. Bu satırlarla büyümeye başlamalıyım, sırf seni ve çocuklaşan bir aşkı kolayca unutabilmek için. Zira yoksun. Sanki benim hiç senim olmamış, sanki bizi hiç yaşamamışız, sanki aşk denen o hoyrat şarkıyı mırıldanmış ve sonra yarım bırakmışız gibi. Artık yeni bir şarkı söylemenin vakti, Yaşanmışlığına, yitikliğime hiç aldırmadan,
Sanki benim hiç senim olmamış gibi…


Semih Tanrıver
(16 EKİM 2002

[ukba]

Aşk benim hiç Senim olmamış

Varlığınla yokluğun arasında kalmayacağım artık, sadece olmayacaksın. Sensiz kalma ihtimali olmayacak aleyhine kurulmuş cümlelerimin sonunda. Belki birkaç satır arasında unutulacaksın bir müddet sonra. İçimden olmayacak, boş bir kağıdın gölgesine sığınmayacak sana sitemlerim. Hani hep kızardın ya “Konuş konuş konuş” derdin, haykırabilir miyim şimdi korkaklığını. Bıraktığın bu mavi düşleriyle avunan yalnızlığı, artık sahiplenilmeyecek olmanın burukluğunu yaşarken, haykırabilir miyim dersin, susar mıyım, gülüp geçer miyim yoksa …?
Aslında alıştırmalıyım kendimi hiç dönmeyecekmişsin, dönülmeyecek bir yerdeymişsin gibi farzetmeli, unutmalı. Seni hiç tanımamış gibi yaşamımı sürdürmeliyim. Var olduğum her yer aşk(ın) şehri olmalı artık, yeniden sevmenin, sevilebilmenin yeri her yer, zamanı yaşanan ve gelecek tüm zamanlar olmalı benim için. Evet, sayfalardan koparıp bir bir savurmalıyım seni yaşanmış tüm zamanlara, uzaklaşan her adımımla hapsetmeliyim bu anılar sokağına. Kopan takvim yaprakları sensiz geçen günleri saymamalı, bende yokluğunun güncesini tutmayı artık bırakmalıyım. Her yeni güne seni getirmedi diye isyan etmemeliyim. Kabullenebilmeli, hazmedebilmeli, aldırmamalı hatta sana hak verebilmeliyim. Bu satırlarla büyümeye başlamalıyım, sırf seni ve çocuklaşan bir aşkı kolayca unutabilmek için. Zira yoksun. Sanki benim hiç senim olmamış, sanki bizi hiç yaşamamışız, sanki aşk denen o hoyrat şarkıyı mırıldanmış ve sonra yarım bırakmışız gibi. Artık yeni bir şarkı söylemenin vakti, Yaşanmışlığına, yitikliğime hiç aldırmadan,
Sanki benim hiç senim olmamış gibi…


Semih Tanrıver
(16 EKİM 2002

vay be gerçekten teşekkürler paylaşımın için

[sivasınGELİNİ:)]

İçimi acıtan yanında bu..
konuş....
sevmiyorum de..
istemiyorum de...
bitsin de..
yok olalım de..
konuş benimle susma..
Dayanamıyorum artık bittim..
Pes ediyorum
Kalplerimize döşediğin mayınların fişeklerini ben yakıyorum...
Göz yaşlarım söndurur belki..
Sana son sözüm...
AŞKTA İNAT OLMAZ ....YAZIK SANA...

tebriklerimi sunuyorum hemşerim ilhamınız daim olsun
A.E.O

tesekkur ederım rabbım razı olsun [Üye Olmayanlar Linkleri Göremez]

[sevdagülü]

yoklugunda anladım seni ne kadar çok sevdigimi meger sen benim vaz geçilmez bir parçamıssın sen benim aldıgım nefesimmisin sen gidince öyle bir bosluga düştümki sanı daglardan esen rüzgar içimdeki fırtınanın yanıda hafif bir meltem kaldı sen gidince yüregime sensizlik taht kurdu yazın sıcagımı kavuruyor yüregimi yoksa senin yoklugunmu , kocaman bir kış geçti geçmek bilmeden geçti beni üşüten ne ayazlar ne fırtınalardı beni üşüten senin yoklugundu gözlerin yoktuki yüregimi ısıstsın sen yoktunkiruhum ısınsın. sen ne olurdu o kırılmak bilmeyen inandunı kırıpta baksaydın birkere daha gözlerime ne ourdu orda birkez daha görseydim kendimi ama ölesine bir gidişle gittinki benden vaz geçtin inmadından geçmedin gel etme sevdigim vaz geç en azından iki kelime et öyle git sesizlige bogupta beni gitme