Kadın

[mansur58]

Kadın

Bir gözü kan çanağı bir gözü mor
gövdesinde izmarit izleri
biraz da bıçak denemeleri
düşe kalka sendelemeleri
ya ambulans gelmezse ?
onun adı ana, eş, sevgili, bacı, bizim ki, evde ki...
mal bizim değil mi ?

Yaşam bizim, mal bizim
her yerde kullanırız karı bizim !
istersek araba lastiği,
isetersek traş kremi reklamında.
istersek boya, badana yaptırırız boyacı aşkıyla.
İşimize gelirse her şey onun
nerde çalışırsan çalış ister otobüsle git ister yaya
onun olan her şey zaten bizim degïl mi ya.

Sopayı sırtından, sıpayı karnından
bebeği kucağından eksik etmeyiz.
Evdekini bırakır dışardakine gideriz.
Ona bir şey yok !
dışardakine ne istersen deriz.

Onun adı; dır dır, halden anlamaz, çok şey isteyen
Onun adı; akşam görürsün.
Onun adı; karı, avrat
Dışarda ki; aşkım, canım cicim, gülüm
ne istersen iste benden...

Akşama sofrayı hazırla
gece çocuğu zırlatma
sakın gece sefamı bozma
yoksa kapının arkasında hazırdır kazma.

Onun adı kadın
ilk vazifesi adamına saygı,
istenmeden sevgi,
Evin reisine çok sual sorma
günah
erkek çocuğu olmayınca kuma
mübah.

hastalık yasak, dinlenmek ayıp
akşam olunca bizler kayıp
paraları ona buna bir bir sayıp
çocuğa mama, eve ekmek deyince
iki de bir arama yoksa gelince görürsün.

Onun adı; karı, avrat, dır dır, bizim ki, evde ki
onun adı; saçı uzun aklı kısa
Onun adı; çocuğumun anası
Onun adı; akşam görürsün.

Bize böyle öğrettiler
Bütün kadınlardan özür diliyorum.

(mansur58)

[Arif Coşkun]

KADINLARIMIZ


Toprak öyle bitip tükenmez, /dağlar öyle uzakta,
sanki gidenler hiçbir zaman
hiçbir menzile erişemeyecekti.
Kağnılar yürüyordu yekpare meşaleden tekerlekleriyle
Ve onlar
ayın altında dönen ilk tekerlekti.
Ayın altında öküzler
başka ve çok küçük bir dünyadan gelmişler gibi
ufacık kısacıktılar
ve pırıltılar vardı hasta kırık boynuzlarında
ve ayakları altından akan
toprak,
toprak,
ve topraktı.
Gece aydınlık ve sıcak
ve kağnılarda tahta yataklarında
oyu mavi humbaralar çırılçıplaktı.
Ve kadınlar
birbirlerinden gizleyerek
bakıyorlardı ayın altında
geçmiş kafilelerden kalan öküz ve tekerlek ölülerine.
Ve kadınlar
bizim kadınlarımız:
korkunç ve mübarek elleri
ince, küçük çeneleri, kocaman gözleriyle
anamız, avradımız, yarimiz
ve sanki hiç yaşanmamış gibi ölen
ve soframızdaki yeri
öküzümüzden sonra gelen
ve dağlara kaçırıp uğrunda hapis yattığımız
ve ekinde, tütünde, odunda ve pazardaki
ve kara sabana koşulan ve ağıllarda
ışıltısında yere saplı bıçakların
oynak, ağır kalçaları ve zilleriyle bizim olan
kadınlar,
bizim kadınlarımız
şimdi ayın altında
kağnıların ve hartuçların peşinde
harman yerine kehriban başlı sap çeker gibi
aynı yürek ferahlığı,
aynı yorgun alışkanlık içindeydiler.
Ve onbeşlik şaraplenin çeliğinde
ince boyunlu çocuklar uyuyordu.
Ve ayın altında kağnılar
yürüyordu Akşehir üzerinden Afyon`a doğru.


NAZIM HİKMET

[sivaslınet]

KADIN

Bir kadın doğar ,
Bir kadının rahminden
Hüzün yankılanır ilk çığlığında
Gecenin karanlığı düşer
Buzul ülkelerinin soğukluğu yansır
Babasının gözbebeklerinden yüreğine
Sessizlik çöker, yılanlar çöreklenir kalplere

Kadın çocuk olur
İp atlamadan, oyuncak bebeklerini sevmeden
Çocuk olmayı beceremeden büyür
Yasaklar konur eteğine
Susar …. Susar kadın

Kadın okullu olur
Bir harf öğrenmesi yeterlidir
Daha fazlasına ne gerek vardır
Eğitimli olursa başa belamı olsun
Yeter artar ona üç kelime öğrenmesi
Susar …..susar kadın

Kadın genç kız olur
Ayıptır sokağa çıkması
Pencereden bile bakması yasaktır
El alem ne der
Namusuna leke getir
Alnına sürüldü mü o leke bir daha çıkamaz
Susar ….. susar kadın

Kadın evlenecek olur
Gönlünü ya davulcu ya zurnacıya verirse
Sorulmaz kadına kiminle evleneceği
Eşini seçme hakkı tanınmaz
Susar…. susar kadın

Kadın ana olur
Veremezse erkek çocuk
Baş tacı değil yerdeki minder olur
Değeri çöp kadardır
Susar …..susar kadın

Kadın nine olur
El etek öpülür
Saygı görür
Ama çok geçtir
Kadın
Doğmadan ölür
Kadın
Sevmeden ölür
Kadın
Yaşamadan ölür

-Gülay ÇAKIR-