Sevginin marifeti...
 

'Bir gelin kaynanasiyla hiç geçinemiyor. Aralari o kadar kotu ki gelin aktara gidip durumu anlatiyor: 'Onu mutlaka zehirlemeliyim ama bana oyle bir zehir ver ki, kimse fark etmesin'

Yasli aktar geline bir toz vermis. 'Bunu her gun yemegine çok az karistir, fakat arani çok duzgun tut, gulumse, iyi davran ki kimse senden suphelenmesin' demis. Kizgin gelin kaynanasinin her yemegine muntazam o beyaz tozdan karistirip, bir ay omru kalan kaynanasina çok iyi davranmaya baslamis.

Aradan bir ay geçince tekrar aktara gelmis gelin: 'Bu zehrin panzehirini istiyorum. Zehirledigimi anlamasin diye kayinvalideme farkli davranmaya, gulumsemeye ve saygi gostermeye basladim. Bu sefer onun da bana tavri degisti, çok iyi bir insan oldu. Simdi benim en iyi dostum. Onun olmesine musaade edemem.' Yasli aktar cevap vermis: 'Panzehire ihtiyaç yok. Sana verdigim zehir sadece tuzdu. O bir parça tuz, bugune kadar kaç insanin arasini duzeltti anlatamam.'

SEVİLMEYİ BEKLEMEDEN SEVMEYİ BİLENLERDEN OLMANIZ TEMENNİLERİMLE

Cevap: Sevginin marifeti...
 

[B]paylasim icin sagol arif abi
kücük bir tebessüm sevginin ve insan olmanin anahtaridir[/B]

Cevap: Sevginin marifeti...
 

[quote=SivasLady;306438][B]paylasim icin sagol arif abi[/B]
[B]kücük bir tebessüm sevginin ve insan olmanin anahtaridir[/B][/quote]
Rica ederim Kader,.Seninde dediğin gibi, hoşgörü, tebessüm, insanlık vede sevgi bunlar uygulandığı zaman herşeyin daha güzel olacağı kesin.Anlatılan bu tür hikayeler insanlar birşeyler alsınlar diye elbetteki.

-->: Sevginin marifeti...
 

AKTARA HELAL OLSUN VALLA.............................

--->: Sevginin marifeti...
 

Hayat Sevgi üzerine kurulduguna göre karsilik beklemeden sevebilmektir marifet !

--->: Sevginin marifeti...
 

Sevgi hasrettir
Sevgi, güzellik,
Sevgi umuttur
Sevgi yaşamak

Sevgi, gülen yüz
Sevgi, bakan göz,
Sevgi; sıcaklık
Sevgi yaşamak

Sevgi, amaçtır,
Sevgi bir kaygı
Sevgi, içten söz.
Sevgi yaşamak.

Sevgi bir kucak,
Sevgi tutan el
Sevgi Uçuşmak
Sevgi; yaşamak

Sevgi umuttur
Sevgi kaynaşmak,
Sevgi sabırdır
Sevgi; yaşamak

Sevgi emektir,
Sevgi bereket
Sevgi hayattır
Sevgi; yaşamak

Sevgi sıcak söz
Sevgi busedir
Sevgi i yakan göz
Sevgi; yaşamak

Sevgi biterse
Hayat anlamsız
Amaç yok olur
Duygu kaybolur

Acıma kalmaz,
İnsanlık olmaz
Sevginin yerini
Hiçbir şey almaz.

Nerede güzellik
Orada sevgi var
Sevgisiz bu dünya,
Sanki bir mezar

Duyguların çoğalır,
Geleceğe ümitsin
Unutma sözlerimi,
Sevgin kadar güçlüsün

Cevap: Sevginin marifeti...
 

SEN MİYDİN ANNE ?

Dün gece bir el okşadı yanağımı. Tenimi ılık ılık yaladı o elin sıcaklığı. [COLOR=black]Sevgi[/COLOR] damlattı sanki yüreğime o dokunuş, yoksa o sen miydin anne?

Ben tanımıyorum dokunuşunu, nasıldı bilmiyorum. Tıpkı seni hiç tanımadığım gibi. Sesini bile hiç duymadım anne. Ama biliyorum böyle sevgiyle ancak bir anne dokunabilir. Çünkü ben de artık anneyim.

Seni erken kaybettiğimi anlattılar bana çok küçükmüşüm ama ben seni hiç kaybetmedim anne çünkü ancak sahip olduğumuz şeyleri kaybedebiliriz ben sana hiç sahip olmadım ki… Gözlerin ne renkti, saçların dalgalı mıydı düz mü güldüğünde senin de diğer anneler gibi güller açıyor muydu yüzünde..Sevgiyle bakarken gözlerin bana, yüreğin de sızlıyor muydu anne? Biliyor musun benim çocuklarıma her baktığımda yüreğim de ince ince sızlıyor. Çünkü senin yavruna doyamadığın geliyor aklıma. Söylesene anne erken ayrılacağımızı hiç hissetmiş miydin? Beni öperken saçlarımı okşarken nefesimi dinlerken hiçbir gün beni kaybetmekten korktun mu?
Nasıl bir bebektim ben anne. Bilmiyorum hangi özelliklerim sana benziyordu. Aynı senin gibi mi gülüyorum, aynı senin gibi mi konuşuyorum yoksa aynı senin gibi mi yürüyorum?

Daha gençliğini bile yaşayamadan, daha yavrunla gönlünce oynayamadan ve daha helaline doymadan ayrılmışsın bu yalan dünyadan. Mutlu musun orada anne? Sana mı yanayım sana hasret çeken yüreğime mi yanayım bilmiyorum.
Bazen düşünüyorum. Ben bebekken seninle neler yapardık, nasıl uyuturdun beni, çok sever miydin diye. Ben çocuklarımı senin yerine de sevdim anne. Saçlarını senin ellerinle okşadım. Senin sesinle ninniler söyledim onlara. Masallar uydurdum kimi zaman. İkimizi anlatıyordum bu masallarda çoğu kez. Hep kavuşuyorduk anne kız o masallarda. Böyle teselli buluyorum belki de… Çünkü inanıyorum ki biz de kavuşacağız anne. Doya doya sarılacağız. Hiç ayrılmamacasına hem de.. Kanatlarının arasına alacaksın beni. Birlikte yaşayamadığımız çocukluğumu gençliğimi paylaşacağız senle. İkimiz de yarım kalan parçalarımızı tamamlayacağız. Elini tutacağım sımsıkı, bırakmayacağım hiç..

Biliyor musun seni tanımayı ne kadar çok isterdim. Hayalimde ara sıra canlandırabilirdim seni o zaman. Anılarımız olsaydı hatırladım çoğu zaman indirip aklımın tozlu raflarından. Tozlarını silkeleleyip öperdim o anıları hayallerimle… Yad ederdim o eski güzel günleri.. Ne yazık ki tek bir tane anımız bile yok anne.. Sana doyamadım diyemiyorum, seni hiç tatmadım anne. Ama biliyor musun seni çok seviyorum çünkü ben senin bir parçanım. Tanımasam da… Çocuklarımı çok sevdiğim gibi çok seviyorum. Eminim sen de beni çok seviyorsun anne çok özlüyorsun. Ara sıra gelip yanağımı okşuyorsun. Sonra bir rüzgar gibi esip gidiyorsun. Biliyorum sen benimle hep berabersin. Dün akşam yanağımı okşayan sen miydin anne?

Cevap: Sevginin marifeti...
 

sevgi bu iste daha ne denilebilirki, yüregine saglik güzel abim...

Cevap: Sevginin marifeti...
 

vay be çok güzeldi abim yüreğine sağlık....

Cevap: Sevginin marifeti...
 

[B]Paylaşım İçin Çok teşekkurler Arif abi saolasın...[/B]