LEONARD COHEN'NİN ŞİİRLERİ.İLGİNİZİ CEKECEKTİR HARİKA
 

Ülkemizde fazla tanınmayan müzisyen-şair veya şair-müzisyen. Aşırı romantizmini imgelerindeki renklilikle dizginleyerek coşkulu fakat sıradan olmayan bir edebi bakış kazandırıyor. İronik bakış açısı da eleştirel boyutunu besleyen yönü. İnsanın iç çelişkilerinin, paradokslarının üzerine cesurca giden Cohen, gücünü olduğu kadar zayıflığını da anlatıyor.

Okuyun ve dinleyin. Tavsiye ederim...


İYİ TARAFIM

Teslim oldum olalı
zalim tabiatıma
ve çığrından çıkmış hayatımın
gerisindeki miskinliğe,
iyi tarafım
( ki neresidir, pek kestirememiştim daha önce )
ortaya çıkmaya başladı
hiç tanımadığım
insanların düşlerinde.
Aldığım mektuplara göre
yararlı oluyormuşum kendimce,
bazen bir akıl vererek
bazen de, tehlikeli durumların
tam ortalık yerinde
bir kurtuluş yolu göstererek.
Kış güç topluyor giderek
zayıf naif stratejilerime karşı.
Yataktan çıkamaz oldum.
Yürü, küçük asker
ruhani görevlerinin peşinde
delip geç engin kanada gecesini
seni kimse tutamaz artık
o pırıl pırıl köprüyü
korkmadan yürü
O köprü ki, günlük hayatımın çöküşü
üstünde yükseldi gökyüzüne.

COHEN DUYGULARI YAŞAYAN ŞAİİR
 

O Ünlü Mavi Yağmurluğun

Aralığın sonu, sabahın dördü
İyi olup olmadığına bakmak için yazıyorum
New York soğuk olsa da, seviyorum buraları
Akşam boyunca Clinton Caddesi'nde müzik oluyor
Duydum ki, o küçük evini çölün içinde yapıyormuşsun
Hep bir yerlere kaydettiğini sandığım şeylerin hiçbiri için yaşamıyorsun artık

Elinde senin saçının bir tutamıyla Jane geldi
Dediğine göre sen vermişsin onu
Her şeyi kafandan atmaya gittiğin gece
Kafandan atabildin mi bari?

Seni son gördüğümüzde, çok daha yaşlı görünüyordun
O pek ünlü mavi yağmurluğun da omuzdan yırtılmıştı
Bir keresinde tüm trenleri karşılarmışçasına istasyona gitmiştin hani
Sonra da eve Lili Marlene'siz gelmiştin
Ve yaşamından sıyırırmışçasına kadınıma yüklenmiştin
Ve sonunda eve geldiğinde kimsenin kadını değildi artık

Pekala, seni orada ağzında bir gülle dururken görüyorum
Bir zayıf hırsız çingene daha
Eh, Jane uyanmış
Sana sevgilerini iletiyor.

Kardeşim, katilim, sana daha ne söylerim ki
Ne söyleyebilirim
Sanırım seni özlüyorum, sanırım seni affediyorum
Aslında beni durdurduğun için sana teşekkür etmeliyim.
Eğer buralara yolun düşerse, Jane için ya da benim
İşte katilin uyuyor, kadının da özgür

Ve onun gözlerinden o belayı aldığın için de teşekkürler
Onun orada durmasının iyi olduğunu düşündüğümden ben dokunmamıştım.

Ve Jane elinde senin saçından bir tutamla geldi
Dediğine göre onu sen vermişsin
O kafanı düzlüğe çıkartacağın gece
Sevgiler, L. Cohen