[yiğidoturan]

Salınuben dost iline giderken
Ne acayip yolu vardır yaylanın
Servi boylum gonca gülün verirken
Açılu belli gülü yaylanın

Yayla sen gibi yayla nerde olur
Seni arayanlar yurdunda bulur
Pare pare olmuş karların erir
Akar bozbulanık seli yaylanın

Nerkisin, menekşen, karışık biter
Dalına dal vermiş reyhanın tüter
Senin kokuların aleme yeter
Gülü burcak burcak kokar yaylanın

Her sabah, her sabah hava nemlenür
Yaz gelince aşıkların canlanur
Sen yaylasın iller sende dinlenür
Eser ılgın ılgın yeli yaylanın

Kul Hüseyin pervaz urup uçunca
Hasretli gözüm kanlı yaş dökünce
Koyunlar meleşir, erler göçünce
Issız kalur, hali nolur yaylanın