[Esengül]

Abese: Yüzünü ekşitti.
Adiyat: Nefes nefese koşanlar.
Ahkaf: Yer adı.
Ahzab: Hizipler, gruplar, kabileler.
Ala: Yüce, büyük, kutlu.
Alak: Embriyo, ilgi, pıhtı.
Ali imran: İmran ailesi.
Ankebüt: Dişi örümcek.
Araf: Cennetle cehennem arası bölge.
Asr: Çağ, asır, zaman
Bakara: İnek
Beled: Belde, kent bölge
Beyyine: Kanıt, belge, aydınlık.
Bürüc: Burçlar.
Casiye: Çöken, oturan.
Cin: Cin, görünmeyen varlık.
Cumua: Cuma, toplanma, topluluk.
Duha: Kuşluk vakti.
Dühan: Duman, sis,pus.
En’am: Hayvanlar, davarlar.
Enbiya: Peygamber.
Enfal: Ganimetler, gelirler, vergiler.
Fatır: Yaratan, varlığın ilkelerini koyan.
Fatiha: Açılış, açan, özetleyen.
Fecr: Şafak vakti.
Felak: Tan yeri, yarılma, açılma.
Fetih: Fetih, açılış.
Fil: Fil.
Furkan: Işıkla karanlığı, doğrula eğriyi ayıran.
Fussılet: Ayrıntılı yaptı.
Ğaşiye: Bürüyen, örten, kuşatan.
Hac: Ziyaret.
Hadid: Demir.
Hakka: Geleceği kuşkusuz olan şey.
Haşr: Haşr, toplama, diriltme.
Hicr: Bir topluluğun adı.
Hucurat: Hücreler.
Hüd: Hüd peygamber.
Hümeze: Alaycılar, gıybetçiler.
İbrahim: Hz. İbrahim.
İhlas: Samimiyet.
İnfitar: Açılma, yarıma parçalanma.
İnsan(dehr): İnsan, zaman
İnşıkak: Yarılma, ayrılma, kopma.
İnşirah: Gönül ferahlığı, iç açılması.
İsra: Gece yürüyüşü.
Kaaria : Şiddetle çarpan.
Kadir: Kadir gecesi.
Kaf: Kaf harfi.
Kafirün: Kafirler.
Kalem: Kalem.
Kamer: Ay.
Kasas: Peygamberlerin hayat hikayeleri.
Kehf: Mağara.
Kevser: Kevser havuzu, yoğun güzellik ve iyilik
Kıyamet: Kıyamet.
Kureyş: Kureyş kabilesi.
Leyl: Gece.
Lukman: Hz. Lokman.
Maide: Sofra.
Maün: Kamu hakkı zekat, vergi.
Mearic: Miraçlar, yükselme noktaları.
Meryem: Hz. Meryem.
Muhammed: Muhammed
Mutaffifun: Ölçü ve tartıda hile yapanlar.
Mücadile: Hakları için savaşan kadın.
Müddessir: Örtüsüne bürünen, saklanan.
Mülk: Mülk, yönetim.
Mümin: Mümin.
Müminun: Müminler.
Mürselat: Görevle gönderilenler.
Mümtehine: İmtihan eden.
Münafikun: İkiyüzlüler.
Müzzemmil: Örtüsüne bürünen, köşesine çekilen.
Nahl: Balarısı.
Nas: İnsanlar.
Nasr: Yardım.
Naziat: Çekip koparanlar, yay çekenler.
Nebe: Haber.
Necm: Yıldız.
Neml: Karınca.
Nisa: Kadınlar.
Nüh: Hz. Nuh.
Nür: Işık.
Rad: Gök gürültüsü.
Rahman: Rahmeti bol olan.
Rüm: Bizanslılar.
Sad: Sad harfi.
Saff: Saf tutmak.
Saffat: Saf bağlayanlar.
Sebe: Saba ülkesi.
Secde: Secde.
Şems: Güneş.
Şuara: Şairler.
Şüra: Şüra toplu denetim.
Taha: Tı ve ha harfleri.
Tahrim: Haramlaştırma, yasaklama.
Talak: Boşama, boşanma.
Tarık: Tarık yıldızı. Tokmak gibi vuran.
Tebbet: Eli kırıldı.
Teğabün: Aldatış ve aldanış.
Tekasür: Mal ve evlat çokluğunda yarış.
Tekvir: Büküp dürme.
Tevbe: Tövbe.
Tin: İncir.
Tür: Tür dağı.
Vakıa: Olan, ortaya çıkan.
Yasin: Ya ve sin harfleri.
Yünüs: Hz. Yunus.
Yüsuf: Hz. Yusuf.
Zariyat: Tozulup savuranlar.
Zilzal: Zelzele.
Zühruf: Süs-püs.
Zümer: Zümreler, klikler.








KAYNAK: PROF. DR. Yaşar Nuri ÖZTÜRK.
KUR’AN-I KERİM MEALİ (TÜRKÇE ÇEVİRİ).