> > Genç bir kadın, aylardır şantiyede olan kocasına aşağıdaki satırları
> > yazar:
> >
> > 'Sevgilim,
> > Biliyorsun, sen şantiyedeyken nur topu gibi bir bebeğimiz oldu. Sütüm
> > yetmediği için, yavrumuzu besleyebilmek amacıyla bir sütanne tuttum.
> > Yalnız, bu sütannenin zenci olmasından dolayı çocuğumuz, emdiği sütün
> > etkisiyle zaman içinde zenciye dönüştü. Haberin olsun dedim.
> > Bu konuda benim bir suçum olduğunu düşünmezsin umarım.
> >
> > Öptüm,
> > Biricik eşin'
> >
> > Kadının kocası da bunun üzerine annesine bir mektup
> > yazar:
> >
> > 'Sevgili anneciğim,
> > Karım bana gönderdiği son mektupta, sütü yetersiz olduğu için bir
> > sütanne tuıtmak zorunda kaldığını, o sütannenin zenci olduğunu ve bu
> > yüzden bebeğimizin renginin de zamanla koyulaştığını yazıyor. Bundan
> > eşimi sorumlu tutamayız, tabii ki .
> > Selam ve sevgilerimle'
> >
> > Annesi ise oğluna şöyle bir cevap yazar:
> >
> > 'Sevgili oğlum,
> > Aslına bakarsan, sen doğduğunda benim sütüm de yetersiz kalmıştı.
> > Ama biz fakir olduğumuzdan dolayı, sütanne tutamayıp onun yerine seni
> > inek sütüyle beslemek zorunda kalmıştık. Bu durumda takdir edersin ki,
> > senin safkan bir öküz olmanın sorumlusu ben değilim.
> > Seni seven annen'