[Abdurrahman 58]

Miskinhane



Cüzzamlı hastaların halkla temâsına mâni olmak için
yaptırılan özel binâlara verilen ad. Halk arasında Miskinler dergâhı ve
Miskinler tekkesi denilmektedir.

Sosyal devlet anlayışının en iyi örneklerinin müşâhade edildiği Osmanlı
Devletinde düşkünler, hastalar, hattâ hayvanlar için vakıflar kurulmuş, onlara
insanca muâmele edilmişti. Sultan Üçüncü Selim Han (1789-1807) zamanında,
Karacaahmed’in ortasında cüzzamlılar için dokuz hânelik binâlar yapıldı. Sultan
İkinci Mahmûd Han (1808-1839) zamânında bunlara ilâve on bir ev daha eklenerek
genişletildi. Miskinhâne denilen bu yerdeki hastalara, Evkaf (Vakıflar) Nezâreti
tarafından ayrıca istihkak verildiğinden geçimleri garanti altına alındı. Her
miskine Üsküdar imâretinden günde iki ekmek, sabahları çorba, akşamları çorba,
et, pilav ve haftada iki gün tatlı verilirdi.



Miskinhâneler 1908 inkılâbından sonra kapatıldı. Halk arasında çalışmayan
tembellerin toplandıkları yerlere de miskinhâne denmektedir