[Abdurrahman 58]

Kılıç Alayı



Osmanlı pâdişâhlarının tahta oturduklarının ikinci ile
yedinci günü arasında Eyyüb’de hazret-i Hâlid İbn-i Zeyd’in türbesinde kılıç
kuşanmaları merâsimine verilen isim. Bir kısım İslâm devletlerinde olduğu gibi
kılıç kuşanma Osmanlılarda da kânun olduğundan, bu âdet ve an’ane
saltanatlarının sonuna kadar devâm etmiştir.

Dînî ve askerî bir durum arz eden merâsim iki safhalıdır. Birincisi; törenin
yapıldığı yere kadar gidiş ve gelişi ihtivâ eden kılıç alayı; diğeri de mukaddes
emânetlerden olan kılıçlardan birinin kuşanma safhasıdır. Buna taklîd-i seyf
denilmektedir.



Kılıç kuşanma âdetinin Osmanlılarda kesin olarak hangi târihte ihdâs edildiği
bilinmemektedir. Vakâyinâmelere göre, Sultan İkinci Murâd, babasının Edirne’de
vefât haberi üzerine Amasya’dan Bursa’ya geldiğinde âlimler ve eşraf tarafından
şehir dışında karşılandı. Karşılamaya gelenler arasında bulunan dedesi Yıldırım
Bâyezîd’in dâmâdı Emir Sultan tarafından “el-muzaffer dâimâ” şeklinde biten bir
duâdan sonra kendisine kılıç kuşatıldı. Bu “el-muzaffer dâimâ” ibâresi, İkinci
Murâd Hanın tuğrasında yer aldı.