[Arif Coşkun]

Yöre Bitkileri Kuş burnu :Kayalık ve kıraç yerlerde orman açıklarında tarla ve yol kenarlarında yetişen gül güllerden dikenli bir ağaçtır. Çay , reçel ve hoşafta kullanılır. Şilang yüksek dereceden vitamin ve mineral deposudur. C vitaminin yoğunluğu portakal ve mandalinaya göre 100 kat fazladır. Sindirim sistemine, bağırsak enfeksiyonlarına ve kabıza karşı birebir iyileştirici ve rahatlatıcı özelliği vardır. Bitki yeterince tanındığından dolayı burada fazla tanıtılmaya gerek duyulmamıştır.
Nevruz çiçeği : Yöremizin en güzel çiçeklerinden biridir. Rengi vişne çürüğü rengine benziyor. Bu çiçeğin çiçeği ve kökü tazeyken yenilebilir.
Nane :Genellikle dere kenarlarında olur , küçük yapraklıdır. Tazeyken yörede ayran çorbasında kullanılır. Çorbaya çok lezzetli bir tat katar kurutulup kışın baharat yerinede kullanılmaktadır.
Kenger : Dikenli bir ottur. Yerde ilk çıktığında dikensizdir. Büyüdükçe dikenleşir ortasında “ Neri ” denilen bir dal çıkar. Bu dal tohum verir. Bu dal soyularak yenir. Çok lezzetlidir. Kerengin sakızı ünlüdür.
Yonca : Dört yaprağıyla tanınır. Tazeyken çok yiyen hayvanlara dokunur ve zehirler. Bu nedenle hayvanlara taze iken verilmez kurutulup verilir. Sulamayla iki veya üç defa biçilir.
Isırgan otu : Çok yapraklı ve tek dal şeklindedir. Yeşilken insan vücuduna dokunulduğunda şişme ve kaşıntı yapar ; ancak buna rağmen şampuan ve çeşitli sağlık sorunlarının iyileştirilmesinde kullanılır. Dere kenarlarında ve sulak bölgelerde ve yerlerde yetişir. Özellikle romatizmaya iyi geldiği söylenir. Bölgemizde çok çeşitli ve güzel bitkiler bulunmaktadır ; ancak detaylı araştırmalar ve kayıtlar olmadığından dolayı bitkilerin tamamı bilinmemektedir.