[sandalli]

Bir Berrin var idi dünya güzeli,
Baran severdi O`nu ezel ezeli,
Berrin gerdanina altin dizeli,
Vermem dedi baba güzel kizimi.

Berrin cok agladi Baran`i icin,
Gelin dostlar bana gelinlik bicin,
Yigitler icinde bana Baran`i secin,
Baran dan gayrisi yar olmaz bana.

Bey babasi kizdi köpürdü birden,
Firladi aniden durdugu yerden,
Istemeyin dedi kizimi benden,
Ölürümde vermem Baran`a kizi.

Yürekler dayanmaz böyle aciya,
Cok yazik ettiler Berrin baciya,
Baran`i sürdüler zorla haciya,
Git buralardan dönme dediler.

Baran bu genclik duruyor serde,
Arar Berrin`inini gittigi yerde,
Berrin buradaysa Baran nerede,
Kalpler sevdiginden ayrilamaz ki.

Baran da gitti gezi gurbette,
Berrin`in gözleri her an nöbette,
Bey baba hergün baska sohbette,
Kizimi beylere vermek isterim.

Berrin duydu bunu kirildi dali,
Bahcede kurudu o nazik gülü,
Artik bundan sonra kalkmadi eli,
Hasta düstü yataklarda inliyor.

Baba yüregi bu dayanamadi,
Hemen Baran`a haber yolladi,
Bey baba da ogün ilk kez agaladi,
Vercegim kizimi Baran`a dedi.

Kuruldu o gün dügün alayi hemen,
Kahveler icilsin eglensin yemen,
Böyle dönüyormus demek ki dümen.
Mutlu oldu Berrin ömür boyunca.


sandalli`dan senin icin.