[tatli-dilli]

Kirac - Gidiyorum

ne başkası oldu nede olacak
sen çalmazsan kapım açılmayacak
şimdi içimde yanan bu ateş sanmaki bir son bulacak
hiç utanmam gülüm divaneyim
parçalanmış dünyam viraneyim ,
seni herşeyden çok çok istedim
vuruldum avareyim
ne olurdun benim olsan
şu yaralarımı sarsan
bıktım artık yol almaktan
önüme çıkıp durdursan
gidiyorum buralardan
tüm rüzgarlar senin olsun
benden ayrı rüyadasın
dilerim bir gün uyanırsın
yıllar sonra bir gün yaşlandığında
o ipek saçların ağardığında
kuru yaprak gibi dağıldığında
kalırsın tek başına
oysa seni ne çok ne çok sevmiştim
tüm çiçeklerimi sana dermiştim
şimdi ellerim boş yüreğim sarhoş oysa neler ümit etmiştim
ne olurdu benim olsan şu yaralarımı sarsan
bıktım artık yol almaktan
önüme çıkıp durdursan
gidiyorum buralardan tüm rüzgarlar senin olsun
benden ayrı rüyadasın dilerim birgün uyanırsın

elimde eski bir aştan kalma tutku damlacıkları arkamda
arkamda dizboyu balçık hatıraların çığlığı var
yırtmış atmışım herşeyi bir ben kalmışım ortada birde sen içimde ta şuramnda
kendimden geçiyorum özlemişim seni birtanem
gel döndür beni bu yollardan hadii bekliyorum...