[Arif Coşkun]

Severseniz

Zamanın hayatımızdan su misali geçip gittiği dönemleri vardır hepimizin...Yürek yangını tüketir sizide zamanla.Nasıl geçtiğini anlamazsınız ve ne olursa olsun pişmanlıklarınızın bir adım gerisi yoktur.Dipte hissedersiniz, içinize açılan yara acıyla kavrulur ve dahada beter eder adamı..

Gelin görün ki, sevgiyi, aşkı, tutkuyu yani bizi biz eden, ruhumuzun esaret kapılarını açıp bizi özgür bırakan bu yüce duyguları hep böyle kazırız içimize bir çoğumuz..Ki çoğu kez yalnış yaşanmışlığın keşkeleridir omzumuza binen...

Oysa severseniz, özel hissedersiniz..Ne yüce bir duygudur sevmek..Ne insancıl bir duygu..Herkes sevmeyi, ama sıradan sevmek değil bu, özellikle bunu yerleştirin aklınıza.
Sebepsizce, içinizden çığlıklar yükselircesine, gökkuşağı altında bir kaç poz yaşamanın hayaliyle yağmurda sırılsıklam dans ederek..Çıkarsız, saf sevmek..Bilerek ve isteyerek..Başkası için değil, senin ruhuna hizmet..

İşte böyle severseniz bir gün....
O günü gelecek keşkelerinize ve maziye dönüp günah çıkarmalarınıza veda ettiğiniz gün olarak ilan edebilirsiniz.

Sevmek güzeldir.Başkalaştırır insanoğlunu..yüreğini yoğurur ve yeniler ruhunu...
Bırakın hayatla inatlaşmayı, gevşeyin, hayatla dost olun ki sizi aç bırakmasın, tabağınızda birkaç lokma sevgi yoksa işte o zaman inatçı, kavgacı ruhunuz çıksın ortaya..inadına sevin, inadına doyurun ruhunuzu, ve kavganızı edin haksızlıkla, alın ifadesini..Ki anlasın ne demekmiş koca bir dünyada bir başına bırakmak sizi..

sevgiyle kalın...