KELEBEK ÖMRÜM
Ayrılığın bir ahtapot gibi kollarını sardığı bir aşk istedim.
Çünkü aşkı tüketecek kadar çok paylaşmak istemedim seninle...
Paylaşıldıkça azalır tutku, paylaşıldıkça eskir aşk.
İstemedim sıradanlığın gri ezikliğiyle renklenen bir sevdayı.
Özeldin, özel kalmalıydın.
Özlemeliydim hep seni.
İstemeliydin hep beni.
Bu kadar çok seviyorum işte seni...
Kavuşamamanın, yoklukların devasa gölgesi olmalıydı üzerimizde...
Ben seni kavuşmak için değil, kavuşmayı özlemek için sevdim...
Öyle bir imza attın ki sol yanıma,
Gizli gizli dolaşıyorsun bedenimin her yanında,
En ucra köşelerinde...
Öyle bir yazıldım ki alnına,
Taşıyorsun gitsen de dünyanın öbür ucuna...
Buydu istediğim.
Monoton bir huzuru değil, tutkulu bir kaosu seçtim.
Bana göre değildir düz çizgiler bilirsin, sivri uçlu köşeleri severim...
Hayatıma anlam katan sen imkan-sızım benim.
Ben sensiz, sen bensiz hep yarım kalacak bir yanımız...
Kelebek ömrüm...
Kelebeğin ömrü kadar kısa ömrüm...
Seninle !!!
İmkansıza düşünce yüreğin
Bunları ezberletiyorsun beynine yüreğine...
İmkan-sızım...
Yürek-sızım...