[Kardelencicegi]

ManoLyam


[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]



Ben bildiğin gibiyim Manolya’m

Ya sen nasılsın?
Değiştin mi yoksa yine aynı mısın?
Söyle utanma, utanma be Manolya!
Yüreğinde güller açıyor mu hala
Gönül bahçen sevgi kokuyor mu?
Gülebiliyor musun bana güldüğün kadar
Bu ağlanılası yaşama da…
Zaman zaman, dalıp dalıp gidişlerin oluyor mu
Kahverengi , gözlerinde canlanıyor mu birdenbire?
Solmak

sızın yeşerdiğin günlerde ki gibi
Bakışların ışıl ışıl parıldıyor mu Manolya? …
Hatırlarsın…Esenlerde ‘de buluşmuştuk ilk kez
İki kalbin karşılıklı atışıydı küt küt.
Tanıdıkça içimizde ki o eşsiz güzellikleri
Farkına varmıştık kenetleneceğimizin…
Ne de çabuk tutulmuştuk aşkın cazibesine
Nasıl da tutuşmuştuk sevda ateşinde
Mutluluğun tadına varışlarımızın
Haddi hesabı yoktu değil mi Manolya? …
Kolkola yürürken, yollar bitmesin isterdim
Ömrümüzü birleştirmekti hedefimiz.
Yıldızlar uykuya daldığında bile
Biz, usulca güneşi beklerdik…
Şimdi…Arıyorum çıldırasıya bizi
Şiirlerimle baştan aşağıya süslediğim seni.
Bulamadıkça ağlıyorum
Ağlıyorum be Manolya’m…
Düşün Manolya’m düşün…
Herşey değişti benden başka
Bir ben değişmedim sana susadıkça
Ya sen…Sen Manolya!


[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]



[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]