Kocamışsın Deli Gönül
Bir zamanlar bu dünyaya sığmazdın,
Kocamışsın deli gönül kocamış.
Padişaha, şaha boyun eğmezdin,
Kocamışsın deli gönül kocamış.
Viraneye dönmüş, yıkılmış hanın,
Kimse tanımıyor, yok ünün, şanın,
Dostların terk etmiş, gitmiş cananın,
Kocamışsın deli gönül kocamış.
Ne çile çekmiştin onun uğrunda,
Boşa gitti feryadın da, çağrın da,
Aşk ateşi sönüvermiş bağrında,
Kocamışsın deli gönül kocamış.
Dinlenmiyor artık sohbetin, sözün,
Bir metre önünü görmüyor gözün,
Yorgun bedenini taşımaz dizin,
Kocamışsın deli gönül kocamış.
Sevdiğin yoluna koysan da serin,
Kendini kandırma, yoktur değerin.
Yaşamak neyine, mezardır yerin,
Kocamışsın deli gönül kocamış.
alıntı