[Kardelencicegi]

Kalbin Emâneti








Elimizi kalbimize koyalım


Dinleyelim onu


Seslerini dinleyelim


Ve şimdi ona hiç korkmadan -dur- diyelim


"Dur! - Ey kalbim! Dur"



Kalbimize "dur" dediğimiz halde neden durmuyor?


Emrimize neden amade olmuyor?


Hâlbuki kalp bizim bedenimizin içinde değil mi?


Taşıdığımız ve istediğimiz gibi hareket ettirdiğimiz o bedenimiz


Eğer bizi dinlemiyorsa hiç bize ait olabilir mi?


Bedenimize -acıkma, susama, yorulma-



veya ruhumuza -üzülme, acı çekme, dert etme- desek onlarda bizi dinlemeyecektir


Bizler kalbimize, bedenimize ve ruhumuza hükmedememeyiz


Onlar bize bir emânet


Öyle bir emânet ki


Vakti geldiğinde o çok güvendiğimiz kalbimiz ve bedenimiz


bizden ayrılacak, gerçek sahibine ulaşacak


Ancak O, kalbimize "dur" derse durur


Çünkü O "ol" der oluverir


Çünkü mutlak sahibi O


O halde bu gam neden?


Bu üzüntü, bu keder neden


Eğer emânetse taşıdığımız herşey,


bu telaş, bu endişe neden?


Rahmet Kelâmıyla buyuran O değil mi?


"O sabredenleri ki onlar, bir musîbete uğradılar mı,


«Biz 'a aidiz ve sonunda O'na döndürüleceğiz» derler"


Bakara; 156


Ey Kalbim! Sen emânetsin 'a emânetsin




C)Alıntı



KaLbin üzerinde titreyen hüzün
Hasta Kalbin İlacı
Kalbin Neredeyse İşte Oradasın
Kalbin atma süreleri ne kadardır?
Kalbin ağırlığı ne kadardır?

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]


[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]