Hadi gidiyorsun...
Yürekten kan gidiyor, sen gidiyorsun, hersey gidiyor
Gökte bulut, dagda kar, düzde kervan gidiyor
Solgun bir gül oluyor insan, bir demet kir çiçegi ölüyor
Sen gidiyorsun.
Ne ucuz yasiyorsun ne kolay
Bir kristal gibi ellerimden düsüyorsun
Bakma öyle... ben kaniyorum, sen üsüyorsun
Kolay degil bir yalan bu
Yaralayan kanayan koca bir yalan
Yalan iste. Sevdigim yalan.
Sarkilardan arta kalan ve sabah bugusu ve tarla faresi
Ve ekmek derdindeki isçi kalbi gibi
Yumusak sicak bir yalan
Islak gözlerimle geçiyorum yarali bir ceylanin kalbinden
Ceplerimde kül var bir yangindan arta kalan
Sordugum adreslerde kimse oturmuyor ve kimse olmuyor
Ben sordugum zaman
Hersey bir yalan gibi yandigi zaman
Yalniz oldugunu anliyor insan
Anladi ve geçti bir yarali ceylan önümden
Aynami kirdim, fotograflarini yaktim
Nasilda acimasizdim tafralarima karsi, nasil da umarsiz
Su gördüm düsümde, karanlikti ve gürültüyle çagliyordu
Ceplerimde kül vardi ve yaniyordu
Sonra sabah oluyor ve bir ceylan, kalbimde alem agliyordu
Hayir diyordu bir dag köylüsü
-Hiç bir sey için geç degil
Ve geç degil bir sey için hiç birsey
Bir sey vardi öyleyse birsey
Beni çeken gecenin dagdagasindan uzaga
Kocaman çayirlara çeken bir sey
Irmaklara, sonra sicaga, sonra aciya
Sonra merhem olmaya kapilarima dayanan bir sey
Tutsana beni
Birakmasana
Olsun yaralasana
Olsun, agrisa da
yalan da olsa
kalsana
Dag köylüsü
Askin oldugu yerde ben varim
Sen olmasan da ben varim
Yagmur yagar, saçlarim filizlenir, bir yildiz düser omuzlarima
Islik çalar, islanir, sarkilarimi söyler geçerim kapindan
Camlarin bugusundan ve yagmurun kokusundan tanirlar beni
Bilirler, en iyi yalanlarini ben anlarim onlarin
Adresler sorarim, kimseler oturmaz orda
Ve kimseler olmaz ben sordukça
Dag köylüsü simdi gidersen simdi git
Kalirsan simdi
Islak gözlerimle geçiyorum yarali bir ceylanin kalbinden
Ceplerimde kül var bir yangindan arta kalan
Tutsana beni
Birakmasana
Olsun yaralasana
Olsun agrisa da
Yalan da olsa
K a l s a n a