Alıntı:
Sabiha Serin Nickli Üyeden Al?nt?
Bu konuda size katılmam mümkün değil.
|
Katılmayabilirsiniz. Fikirler her insanda ayrıdır zaten. Ancak, fikirler bilim ve mantıkla örtüştüğünde birleşmeleri kaçınılmazdır. Ne derler; "aklın yolu birdir."
Alıntı:
Sabiha Serin Nickli Üyeden Al?nt?
Siz "Siyaset her alana girmelidir "diyorsunuz. Hangi alana girerse girsin ama kültür,sanat ve edebiyat adına halka bir kültür hizmeti sunuyor gibi gözüküp geri planda bal gibi siyaset yapanlar aslında halkı değil ancak kendisini kandırırlar ve en büyük zararıda kültür hazinesi bu güzel eserlerin ölümüne sebep olurlar.
|
Uzlaşı adına, bazı kavramlarda birleşebiliyor muyuz?
Kavramları en genel anlamlarıyla tekrarlayalım: (Özür dilerim. Bilmiyor anlamında değil tekrar olsun amacıyla.)
Kültür: Tarihsel süreçte insanların ürettiği maddi ve manevi değerlerin tümüne kültür denir. Görelidir, çeşitli coğrafyalarda başka başka oluşur. Örnek; Bilim, teknoloji, SANAT, ideoloji, din, ahlak, töreler birer KÜLTÜR dür.
Siyaset: Bir hükümetin, bir partinin, bir toplumsal sınıfın davranışlarına yön veren politik, hukuksal, bilimsel, felsefi, dinsel, moral, estetik(sanat) düşünceler bütünü.
Sanat: "İnsanların, yaşamıdaki tüm olgulara ait duygu ve düşüncelerini çizgi, renk, biçim, ses, söz ve ritm gibi unsurlarla güzel ve etkili bir biçimde ve kişisel bir üslûpla ifade etme çabasından doğan ruhsal bir faaliyettir."
Kavramlar böyle olunca, toplumun huzur istikrar ve refahını ilgilendiren, insan yararına olan her türlü yönlendirme din, ahlak, hukuk, ideoloji ve SANAT insanları bilinçlendirmek içindir.
Mesela sanatlardan şiir, makale, şarkı/türkü, resim, karikatür, heykelcilik toplumu insan yararına olan dünya görüşleri için bilinçlendirmede kullanılan araçlardır. Bu değerlerle insanları yönlendirmek siyasettir.
Siyaset, insan kandırma sanatı değil, toplumu doğruya yönledirici bilimsel disiplindir, faaliyettir. Tıpki fikirler gibi. Ama ne yazı ki fikirler de, siyaset te çıkar amaçlı kullanılabiliyorlar.
Siyasetle ilgilenmeyen aydınlarımızı bekleyen sonuç, cahiller tarafından yönetilmeye razı olmaktır. -Kemal ATATÜRK-