[sandalli]

Utanırım

Nazlı yârden aldığım aşktan da öte duygu,
Olmadığı hayali kurmaya utanırım,
Sözlerini duyunca kalmazdı kalpte kaygı,
Yeni beşeri aşka ermeye utanırım.

Gülüşünde yüreğim göklerde yaşıyordu,
Perçemin karasından tüm dünyam ışıyordu,
Gözlerinin içinde güneşi taşıyordu,
Öyle bir güzelliği kırmaya utanırım.

İnsan üstüydü sanki benzetirdim meleğe,
Başka isim girmedi dualara, dileğe,
Terkte suçu yüklerim kadere ve feleğe,
Gidişin nedenini sormaya utanırım.

Teline zarar gelse aklımı yitiririm,
Varım, yoğum ne varsa uğruna bitiririm,
Gideceği yerlere sırtımda götürürüm,
Yollarda yürüterek yormaya utanırım.

Ellerimi ısıtan O´nun narin eliydi,
Hasretini yaşamak gözlerimin seliydi,
Has bahçemin mis kokan açılmamış gülüydü,
Yaban bağın gülünü dermeye utanırım.

Mahur bakışlarında cennet gülleri biter,
Ezgidir tüm sözleri bir şeyda bülbül öter,
Farklı aşka ne gerek bu sevgi bana yeter,
O´ndan özge birini sarmaya utanırım.

Yârden ayrı kalınca giyemedim beyazı,
Isınacak dönünce gecelerin ayazı,
Bir işitse gönlümden dile düşen niyazı,
Gül yüzlüm uzak diye yermeye utanırım.

Hasan Ilter