[efe1058]

Tasavvuf, Hz. Resulullah (sav) efendimizin içte ve dıştaki şirki yıkması, müminleri hakiki imana ulaştırmasıdır.

Tasavvuf, Hz. Ebu Bekir (ra) gibi canını da malını da Resulullah (sav) için feda etmek, sadakatle teslim olmaktır.

Tasavvuf, Selman Farisi'nin (ra) ehlibeyt ve Resulullah muhabbetinden dolayı “seyyid” olmamasına rağmen ehlibeytten sayılmasıdır.

Tasavvuf, İmam Âzam gibi büyük bir zatın Cafer-i Sadık hazretlerinin dizinin altında gönül sırlarını almasıdır.

Tasavvuf, Beyazid-i Bestamî hazretlerinin kendisine verilen nimetleri Allah’tan görmesi, yaptığı amelleri kendinden bilmeyerek böylelikle nefsini beğenmemesidir.

Tasavvuf, Yusuf Hemedani’nin darda kalan kişiye yaptığı şu duadır: “Ya rabbi onun üzüntüsünü neşeye çevir.”

Tasavvuf, Abdulhalık Gücdevani hazretlerinin getirdiği on bir kandil, on bir kutsi sözdür.

Tasavvuf, Muhammed Baba Semmasi hazretlerinin yeni doğmuş olan Şah-ı Nakşibend’in köyünden geçerken O’nun erlik kokusunu almasıdır ve gelecek için vereceği müjdedir.

Tasavvuf, şüpheli şeylerden kaçınmaktır. Tıpkı Seyyid Emir Külal’in (k.s) annesinin şu sözündeki gibi: Seyyid Emir karnımdayken ne zaman şüpheli bir şey yesem hemen mide sancısına tutulurdum.

Tasavvuf sohbettir, ruhsatları ve bidatleri terk edip Şah-ı Nakşibend gibi kalbe zikrullahı nakşetmektir.
Tasavvuf, çok büyük alimleri tevazu yağıyla eritendir. Seyyid Cürcani hazretleri Alaaddin Attar hazretlerini gördükten sonra şunu dile getirmiştir: “Allah’ı Alaaddin Attar ‘la tanıyabildim, meğer önceleri cahilmişim.”

Tasavvuf, Ubeydullah Ahrar hazretlerinin tavsiye ettiği mümkünse sadık, salih kullarla beraber olmaktır, şayet uzakta iseler onlara kalbinde yer açmaktır.

Tasavvuf, İmam Rabbani hazretlerinin çift kanatlı kuşa benzettiği şeriat ile tarikatı birbirinden ayırmamak, her zaman bunlara sımsıkı sarılmaktır

Tasavvuf, Muhammed Masum gibi (k.s) fakirlere ve misafirlere yaptığı engin ikramla insanlığını kuvvetlendirmektir.

Tasavvuf, Allah’a yakınlıktır ve duanın icabetidir. Abdullah Dehlevî’nin (k.s) kıtlık yıllarında mescidin avlusuna çıkışı, kızgın güneş altında oturması ve Ya Rabbi, sen yağmur yağdırmayınca buradan kalkıp gitmem deyişidir ki Allah rahmeti sağnak sağnak yağdırmıştır.

Tasavvuf, Mevlana Halid Bağdadi’yi mürşidi kamil bulma arzusuyla önce Mekke ve Medine’ye oradan ta Hindistan’a götüren aşktır.

Tasavvuf, Seyyid Sıbgatullah Arvasi hazretlerinin ifade ettiği gibi kendi kusurunu görmek, tavus kuşu gibi olabilmektir. O kuş ayaklarının siyahlığına bakar, kendi eşsiz güzelliğini görmez.

Tasavvuf, Abdurrahman Tahi (k.s) gibi tepeden yuvarlanıp hızla gelen kaya parçasına -mürşidine zarar vermemesi uğruna- bedenini siper etmektir.

Tasavvuf, Şeyh Fethullah Verkanisi hazretlerinin geleceğimizin temelini atan şu vasiyetidir: “Sakın benden sonra talebe yetiştirmekten vazgeçmeyin.”

Tasavvuf, Muhammed Diyauddin hazretlerinin kurtuluş savaşındaki cihadıdır.

Tasavvuf, Ahmed el-Haznevi (k.s) gibi Molla İbrahim’e “Allah için söyle, bende hiç sünnete şeriata aykırı bir şey gördün mü? diye sorması, ölmeden önce kendini hesaba çekmesidir.

Tasavvuf, Gavs-ı Kasrevi (k.s) gibi -muhabbetten- kar üstünde ayak izleri belli olan mürşidinin bastığı yere sapasağlam basabilmektir.

Tasavvuf, ilmi amelden, amelide ilimden ayırmamak, dergâhın yanında savaşta bile medrese açmaktır. S. Muhammed Raşid (k.s) gibi bir talebe yetiştirmek bin kişiyi sofi yapmaktan efdaldir, cahilin abidi de sofisi de hüsrandadır, diyebilmektir.

Tasavvuf, Gavs Sani (k.s) hazretleri’nin tüm ağrılarına rağmen beş vakit namazı cemaatle eda etmesi, kendini ümmet-i Muhammed’e feda etmesidir.