Esmâü’l Hüsnâ Yazıları (4)
El MÂLİK
Mülkün sahibi, mülk ve saltanatı devamlı olan.
Yâ Mâlik,
Bu sabah ne kadar yoksul olduğumu düşündüm. Sırların sırrına ermek için nice anahtarlar koymuşsun kalbimizin içine. Hakikatin bilgisine ulaşmak için ne yollar döşemişsin ruhumun dehlizlerine. Birden uyandım düşümden. Yoksulluğumu anlamaya, dalgınlığıma çareler aramaya , içimde eskimiş ne varsa yenilemeye yoruldum. İhtiyar bir kuş gibi büyük bir boşlukta, yorgun kanatlarımla sana doğru uçmaya niyetlendim. Ben uçtukça göğün maviliği derinleşti, ruhum enginleşti. Dar-ı dünya inceldiği yerde koptu bu serüvende. Bir kuş gibi geldiğim bu kapıdan yine bir kuş gibi uçarak gideceğim düşüncesi yağmaladı bütün mal varlığımı. Hiçbir şeyim olmadığını, mülkün de tıpkı kendim gibi sana tabii olduğunu bildim en sonunda Yâ Mâlik... Bu kutlu yolculukta muvaffak eyle.
* Hükümdarsın mülk senindir
Ahir senin ilk senindir
Derya senin mülk senindir
Yaratan sensin “Yâ Mâlik”
Yâ Mâlik,
Suların çağıltısı geceleri ne güzeldir. Seni zikrederek çağlaya çağlaya senin Ummanlarına yürümesi aldı aklımı. Bir ırmak gibi kükremek ve dalmak senin Ummanlarına... Düşüncesi yıldızlar düşürüyor ruhuma. Uyuyan bir güvercinin nabzını duyuyorum. Sana inanmış ve senin için adanmış bir hayatı sürüyor. Senin başkentinde olmanın huzuru sinmiş uykusuna. Kabuslar görmüyor bir kefen parası bile etmeyecek nesneler için. Ben de bırakıyorum tüm kabuslarımı yürüyorum gül kokulu başkentine. Kabul buyur Yâ Mâlik. Başkentinin kıyısında durdur beni. Üzerime bulaşmış ne kadar dünya sureti varsa soyunayım senin sularında. Arınayım. Sonra kabul buyur beni.
Din günün sahibisin
“Malik-i yevmiddinsin”
Yer ile göğün arasını
Donatan sensin “Ya Mâlik”
Allah’ım,
Alnımdaki okunaksız yazının anlamını çok sonraları çözdüm. Aşka düşüp, karalar bağladığımda, annemi senin ülkene uğurladığımda bildim alnımın yazılarını.. Hiç yaşayamam sandığım bütün kara günlerimde daha da bilendim bana yazılan günleri yaşamak için. Bana ait olmayan bu ömrün vadesini düşünmedim bile. Bana ait olmayan bir ömrü yine bana ait olmayan bu misafirhanede başı boş tüketmek düşüncesi sarmadı beni. Dakikası bile benim olmayan bir ömür emanetim var. Biliyorum. Zorlandım, kafamı taştan taşa vurdum. Sana layık olmak düşüncesi yıktı bentlerimi. Bütün nesneleri ömrümün emrine vermek gerekti emrinde olmadan nesnenin. Senin mülkünde kendimi yağmaladım. Sana olan aşkım hep benimleydi. Sana şükürler olsun Yâ Mâlik.
Din günün sahibisin
“Malik-i yevmiddinsin”
Yer ile göğün arasını
Donatan sensin “Ya Mâlik”
Ey Allah’ım,
Günahları çoğalan caddelerin esrarı yok. Tadı yok içinde olmadığın zenginliğin. Perdeleri huzura kapanmayan evlerinin bin yetimi var. Zulümden ağlar sarmış dört yanımızı. Para için pul için evlat anasını atasını katlediyor. Dünya sureti kirli elerini her yana uzatmış. Hepimiz birer Yusuf’uz kör kuyularda. Bir de günahkarız üstelik. Çıkar bizi. Mısıra sultan olmak değil muradımız. Kapına geda kıl bizi. Kurtar bizi maddenin metalik adımlarla yürüdüğü bu çarkın dişleri arasından Rabbim. Kar çiçeklerinin beyazı gibi olalım her birimiz. Tertemiz karlar arasından fışkıralım imanı tazelenmiş olarak. Sana tapıyoruz rabbim. Sana inanıyoruz. Kötü zaaflarımızı körelt iyilik niyetine. Her şeyin şüphesiz tek sahibi sensin.
Din günün sahibisin
“Malik-i yevmiddinsin”
Yer ile göğün arasını
Donatan sensin “Ya Mâlik”
Yâ Mâlik,
Nefsimiz bize zulmederken, bizi avuçlarında döndürürken biz kul köle olduk. Nefsin orduları akın akın üstümüze gelirken bir çağ yenilgisi muştuluyor bütün kainat. Senden başka sığınacağımız bir makam yok. Şüphesiz sen herşeyin sahibisin. Azgın zamanın elinden tuttuğumuz için hepimiz gün be gün kayıptayız. Kayıplarımızı azalt. Nefsimizin dizginlerini al elimizden. Hastalıklı ruhlarımızı sağalt. Bize himmet et Rabbim. Nefsimizin bize zulmetmesine, nefsimizin elinde küçük düşmemize aman verme Allahım. Dünya kirlerini atabilmemiz için rahmetinin sularında yuy bizi. Akla. Bizi sevdiklerine kat. Amin.
Din günün sahibisin
“Malik-i yevmiddinsin”
Yer ile göğün arasını
Donatan sensin “Ya Mâlik”
*Şair-yazar Musa Tektaş