[Kardelencicegi]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]



ZAMANIN DEĞERİ HAKKINDA UYGULAMALI BİR DERS


[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]



Aşağıdaki gerçek hikâye Kellog Business School’da
(Northwestern Üniversitesi)
iş idaresi master öğrencileri ile
Zaman Yönetimi dersi profesörü
arasında geçer:



Profesör sınıfa girip karşısında duran dünyanın en seçilmiş öğrencilerine
kısa bir süre baktıktan sonra, “Bu gün Zaman Yönetimi
konusunda deneyle karışık bir sınav yapacağız” dedi.
Kürsüye yürüdü, kürsünün altından kocaman bir kavanoz çıkarttı.
Arkadan, kürsünün altından bir düzine yumruk büyüklüğünde taş aldı ve
taşları büyük bir dikkatle kavanozun içine yerleştirmeye başladı.



Kavanozun daha başka taş almayacağına emin olduktan
sonra öğrencilerine döndü ve “Bu kavanoz doldu mu?” diye sordu.
Öğrenciler hep bir ağızdan “Doldu” diye cevapladılar.
Profesör “Öyle mi?” dedi ve kürsünün altına eğilerek bir kova mıcır çıkarttı.
Mıcırı kavanozun ağzından yavaş yavaş döktü.
Sonra kavanozu sallayarak mıcırın taşların arasına yerleşmesini sağladı.



Sonra öğrencilerine dönerek bir kez daha “Bu kavanoz doldu mu?” diye sordu.



Bir öğrenci “Dolmadı herhalde” diye cevap verdi.


“Doğru” dedi profesör ve gene kürsünün altına eğilerek bir kova
kum aldı ve yavaş yavaş tüm kum taneleri taşlarla mıcırların arasına
nüfuz edene kadar döktü.


Gene öğrencilerine döndü ve “Bu kavanoz doldu mu?” diye sordu.



Tüm sınıftakiler bir ağızdan “Hayır” diye bağırdılar.

“Güzel” dedi profesör ve kürsünün altına eğilerek bir sürahi su aldı ve
kavanoz ağzına kadar doluncaya dek suyu boşaltı.


Sonra öğrencilerine dönerek “Bu deneyin amacı neydi” diye sordu.




Uyanık bir öğrenci hemen “Zamanımız ne kadar dolu görünürse görünsün,
daha ayırabileceğimiz zamanımız mutlaka vardır” diye atladı.


“Hayır” dedi profesör, “bu deneyin esas anlatmak istediği "
Eğer büyük taşları baştan yerleştirmezsen küçükler girdikten
sonra büyükleri hiç bir zaman kavanozun içine koyamazsın" gerçeğidir”.



Öğrenciler şaşkınlık içinde birbirlerine bakarken profesör devam etti:
“Nedir hayatınızdaki büyük taşlar? Çocuklarınız, eşiniz, sevdikleriniz,
arkadaşlarınız, eğitiminiz, hayalleriniz, sağlığınız, bir eser yaratmak,
başkalarına faydalı olmak, onlara bir şey öğretmek! Büyük taşlarınız
belki bunlardan birisi, belki bir kaçı, belki hepsi. Bu akşam uykuya
yatmadan önce iyice düşünün ve sizin büyük taşlarınız hangileridir
iyi karar verin.



Bilin ki büyük taşlarınızı kavanoza ilk olarak yerleştirmezseniz hiç bir
zaman bir daha koyamazsınız, o zaman da ne kendinize, ne de çalıştığınız
kuruma, ne de ülkenize faydalı olursunuz. Bu da iyi bir iş adamı,
gerçekte de iyi bir adam olamayacağınızı gösterir”.


Profesör, ders bittiği hâlde konuşmadan, oturan öğrencileri sınıfta bırakarak çıktı...


[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]



[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]