Ne Aleviyim , Ne Sunniyim SİVASLIYIM...

[muzaffercevik]

NE ALEVİYİM, NE SUNNİYİM SİVASLIYIM

Anadolu’ya yolunuz düşmüştür elbet, gittiğiniz her köyde din dil ırk kavramı yapmaksızın ve ya size bu gibi kavramları sormaksızın kapılarını açıp bir tas çorba ikram etmişlerdir.
Anadolu insanı candan çilekeş, mert ve samimi insanlardır.
İster alevi köyüne ister suni köyüne, ister Laz ve ister Kürt köyüne gidin bu misafirperverlik asla değişmez. Anadolu insanları sizin boyunuza posunuza, makamınıza dilinize bakmaksızın, tüm her şeylerini paylaşırlar ve bundan da asla şikâyetçi olmazlar.
Onlar bu tutumlarıyla Cennetin yolunu bulmaya çalışırlar.
Fakat anakent dediğimiz büyük şehirlere gelince iş başkalaşıyor, burada hemen sizi bir kincilik bir ırkçılık ve bir ayrımcılık karşılıyor.
Peki, Anadolu’daki insanların uzaktan ve yakından ilgilerinin olmadığı bu kavramları şehirdekiler niçin ve nasıl kullanıyor.
Ben şimdiden söyleyeyim Anadolu’muzda kesinlikle şucu bucu kavramı asla yoktur ve olmayacaktır da.
Ne kadar düzenbazlık ve hilekârlık varsa Büyükşehirlerin bozulmuş! insanlarından kaynaklanıyor.
Çünkü büyük rant var Bu ayrımcılık işinde. Ve bazılarının birlik ve dirlik olmak işine gelmiyor. Eskiler anlatır alevi ve Sünni köyleri birbirine çok yakındır ve halada öyledir. Alevi köylerinden Cuma namazına suni köylere gelir birlikte sohbet eder yer içerler.
Hatta birlikte davar güder birlikte kara demlikte çay demleyip azığını paylaşırlarmış.
Şimdi sözüm ona bazılarının bu alevi Sünni çatışmalarını kışkırtmaları birilerinin rantına ekmek sürüyor ve birileri bundan çok büyük paylar elde ediyor, fakat ne acı ki bu payı almak için ise hiç gözlerini kırpmadan masum Anadolu insanını öne sürüyor.
Sakın haa bu gibi hayallere kapılıp ta saf köylülerimizin misafirperver ve mert düşüncelerine balta vurmayın, çünkü onların sofraları herkese her zaman açıktır.
Bence siz ayrımcılar pis ve hin düşüncelerinizi başka bir yere yönlendirin. Anadolu insanı bunlardan bıktı usandı artık.
Zaten insanlar birbirleriyle uğraştığı kadar memleketleriyle uğraşsalar şimdiye kadar ülke çoktan kalkınırdı.
Ben Çanakkale’de hin düşünceleri olan Anzaklara karşı yiyecek ekmeği bile olmadan çarpışıp bu topraklar için şehit düşen, alevi, Sünni, Kürt, Laz, Çerkez, gürcü, olan atalarımın hepsine kurban olurum. Beni Çanakkale’de şehit düşen Atalarımın düşüncelerinden asla ayıramaz ve bölemezsiniz.
Onlar; siz bu topraklarda ayrımcılık yapasınız diye şehit düşmedi kendinize gelin.
Nerde bir ayrımcılık varsa şiddetle karşısındayım.
Biz Hacı Bektaşların Mevlanaların, Yunusların, Pir sultan Abdalların, torunlarıyız.
Şimdi bırakın bu ayrımcılık martavallarını ve Anadolu insanına yakışır bir şekilde mertçe sarılın ve kucaklaşın.
GELİN CANLAR BİR OLALIM vesselam…