YanLızLıGıMın İsYaNı

[MeLody58]

Evet, belki zamanı tutamayız ellerimizle, belki hayata hükmetme lüksümüz olamaz asla… Evet, haklısın biz karar veremeyiz belki ama; sen yine de ölme benden önce.

Sakın kapatma gözlerini, sakın bırakma beni bir başıma bu evrenin keskin yamaçlarında…

Hani düşünüyorum…

Düşünüyorum da; senin olmadığın bir şehir olabilir elbet,

Hatta senin olmadığın bir ülkede de bulunabilirim…

Bilemeyiz ki hayat ne düzenler kurmuş ve biz ilerliyoruz onun içinde…

Hani demem o ki, yanında başkaları da olabilir ve sen mutluluk dağıtabilirsin onlarla.

Yani ben, belki ben hiç olmayacağım kim bilir hayatında.

Belki düşüyorum da hiç görmeyeceğim de seni ama olsun;

Olsun dedim ya, bunlar benden önce gitmeni gerektirmez ki.

Ben zaten senin mutsuz olmanı istemiyorum, sadece benden önce ölme diyorum sana.

Nefes aldığını bilsin yüreğim.

Bir yerlerde gülücükler savurduğunu bilsin, yaşadığını ve ölmediğini.

Bilsin işte, sadece bilsin…

Fotoğraflara baktığımda gülümseyerek gitsin elim,

Varsın arayamasın seni; ama arama ihtimalimde açacağını bilsin kalbim…

Fotoğraflara bakıp öldüğünü düşünmemeliyim.

Düşünüp güçsüzleşmemeli.

Bilmeliyim, bir yerlerde nefes alıp gülümsediği sevgili!

Belki haberin olmadan anarım adını ardından şimdi olduğu gibi,

Belki gizli saklı kalmış sevdamı çıkarıp koklarım tekrartekrar kim bilir…

Ya da ağlarım aklıma geldiğinde gülümseyerek, belki yanımda bulunan dost sohbetlerinde gözlerim ışıl ışıl anlatırım seni umursamadan hiç kimseyi!

Bir şekilde var olduğunu hatırlatırım kalbime ya, öldü lafını yakıştıramam sana,

Bu yüzden sakın, ölme benden önce…

Senin olmadığın bir evrende yaşamayı öğrenmedim ben çünkü,

çünkü ben sensizliği hiç bilmedim…

Nasıl yaşanır, senin olmadığını bilerek nasıl ayakta durulur düşünemiyor bile yüreğim…

Sırf bu yüzden, sadece bu yüzden ölme benden önce…

Sakın kapatma gözlerini ben nefes alırken.

Birilerinden gelmesin gittiğinin haberi…

En fazla mutluluğunu anlatsınlar bana ama öldüğünü asla…

Dedim ya sana; senin olmadığın bir şehir olabilir elbet, hatta senin olmadığın bir ülkede de bulunabilirim… Bilemeyiz ki hayat ne düzenler kurmuş ve biz ilerliyoruz onun içinde… Hani demem o ki, yanında başkaları da olabilir ve sen mutluluk dağıtabilirsin onlarla. Yani ben, belki ben hiç olmayacağım kim bilir hayatında. Belki düşüyorum da hiç görmeyeceğim de seni ama olsun; sen yine de kapatma dünyaya gözlerini benden önce…

Sakın beni koyup gitme bir başıma, bil ki buralardaki kötülük sen olmazsan daha çok bulaşır bana…

Evet, belki zamanı tutamayız ellerimizle, belki hayata hükmetme lüksümüz olamaz asla… Evet, haklısın biz karar veremeyiz belki ama; sen yine de ne olur, ölme benden önce.

[baran_07]

MEMLEKETİM

SENİN YERİNİ TUTMUYOR
AĞLASAM DA DUYAN OLMUYOR
BAŞIMI OKŞALAYIP
HATIRIMI KİMSE SORMUYOR


HANİ OTOBÜSLER GEÇERYA
BİNİP GİTMEK GELİYOR İÇİMDEN
ÇARESİZLİK BÜKÜYOR BOYNUMU
ELDEN BİRŞEY GELMİYOR


DALIYORUM HAYEL DÜNYASINA
KOLTUGA OTURUP GERİLSEM ŞÖYLE DİYORUM
SÜPRİZ YAPIP BEN GELDİM DESEM
O ANI YAŞASAM


GÜRÜL GÜRÜL AKAN ÇEŞMELERİMİZİ
GÖRMEK İSTİYORUM
KALAYLANMIŞ TASIN DAN
KANA KANA SUYUNDAN İÇMEK İSTİYORUM


UFAKKEN AÇAMADIĞIM BÜYÜK KAPI
ANLAT BENİ BANA SEN TANIRSIN
ÇOCUKLUĞUMU GENÇLİYİMİ
HÜZÜNÜMÜ SEVİNCİMİ

[baran_07]

antalyada sabah

Antalya’da gece tükenirken,
Sarar evreni, toprağın ve denizin kokusu...
Sabahın perdesi , maviliklere açılır ,
Ortalığı martıların çığlıkları kaplar
Sular griden maviye bulanır...
Antalya , alaşağı edilmiş bir geceden çıkar,
Dudaklarında acı bir gülümsemeyle.
Güneyde sabah rüzgârları umuttur.
Önce dipten vuran bir dalga,
Sonra bir sessizlik ve bir ışık,
Bir anıdır şimdi dalgın uyuyan şehir.
Yeni umutlara, yeni sevgilere gebedir.
Akdeniz, yeni bir günün doğuşunu resimler.
Deniz, hafif hışırtılı, sahille kucaklaşır.
Günün ilk ışıkları Torosları ışıtır,
Kızlar sivrisi sonra Tunç dağı,
Tepeleri hafif bulutlu , yukardan bakarlar,
O an ulaşılmazın resmidirler.
Derken balıkçıların dönüşü,
Limanda balık pazarı,
Uzaktan süzülen bir yelkenli,
Uzun seferine hazırlanan bir gemi,
Ve evler arasında gölgelenen sokaklar,
Gözleri mahmur işe koyulan insanlar,
Yoğunlaşan sesler, atışmalar, kavgalar,
Arabalar, makinalar, otobüsler , kamyonlar,
Bir koşuşturmadır sarar her yanı.
Sabah yerini güne bırakır,
Sessizlikse yaşam kavgasına.
Denize kıyısı olan kara şehri,
Antalya’da sabah kısadır.

[baran_07]

islam güzelden yana


Fakiri doyurmak var

Haklı'yı kayırmak var

Kötüyü ayırmak var

İslam güzelden yana



Yolda kalmışa el at

Garibe acı hayat

Olmaz kardeş yan gel yat

İslam güzelden yana



İlim öğren ibadet

Ölüm önümüzde set

Kurbanda bol, bol ye et

İslam güzelden yana



Kula kul hiç olunmaz

Mecnuna yol sorulaz

Gönül,hatır kırılmaz

İslam güzelden yana



İnsansa zülum etmez

Cimriye para yetmez

Alimdir koyun gütmez

İslam güzelden yana



Kafirse zalim olur

Zekat bereket bulur

İnsan hu diye solur

İslam güzelden yana



Allahı bilen onar

İmanlı od'a yanar

O isterse su çağlar

İslam güzelden yana



Kaderin neyse yaşa

Yollar çıkarmış arşa

Kötü şeymiş kargaşa

İslam güzelden yana



Güzel gülü dermek var

Kötüyü sarmak var

Bak sonunda mezar var

İslam güzelden yana



İslam sevgi demektir

İslam saygı demektir

İslam emek demektir

İslam güzelden yana

[baran_07]

Insanlik nereye gidiyo?

Insanlik nereye gidiyo?

Bak gene bir senne gecti bir senne daha buyuduk
Kimi zaman icimiz isindi kimi zaman usuduk
Her gun biraz daha buyuyoruz, anliyoruz herseyi
Herkes yasiyor amma unutuyor hayatin gercegini

Ne icin geldik biz dunyaya deyip dusunen yok
Amma islerine gelince ben muslumanim diyen cok
Insanlar okadar acimasiz olmuslar ki adeta birbirlerini parcaliyorlar
Bir kagit parcasi yada bir dava icin birbirlerini harciyorlar

Oysa nice gencler nice insanlar olmustu bu vatan ugruna
Bu gurur bu vatan bu din icin binlerce insan dizildi kursuna
Bu din icin savasanlar ya kolunu kaybeti ya ayagini yada canini!
simdi dusunuyorum da bu insanlar bosunu akitmis kanini

[baran_07]

18 Mart Çanakkale


Bulutlar sarmıştı her yanı,
Kapkara bir geceydi,
Yağmur,bardaktan boşalırcasına,
Sağnak gibi yağıyordu,
Yedi düvelin gemilerinden yükselen,
Top,tüfek sesleri,
Her yanı inletiyordu,
Mustafa Kemalin askerleri,
Aslanlar gibi dövüşüyordu,
Ve Çanakkale kahramanca,
Düşmana selam veriyordu,

Kükrüyordu tepeden,
Mustafa Kemal,
Vatanıma ayak basacaksa düşman,
Yaşamanın ne gereği var,
En son nefer ölünceye kadar,
Dövüşeceksiniz aslanlar,
Görecek bütün dünya,
Ne aslanlar doğururmuş,
Emineler,Hatçeler,Ayşeler,Fatm alar.

[MeLody58]

Özün sözün aynı olsun
Dürüstol gardaş dürüstol
İçin gönlün huzur bulsun
Dürüstol gardaş dürüstol

Menfaat peşinde koşma
Doğru yolundan şaşma
Sakın insanı aldatma
Dürüstol gardaş dürüstol

Dürüstlüktür Allah yolu
Kalbin özün dolu dolu
Sana derim insanoğlu
Dürüstol gardaş dürüstol

Kimsenin hakkını yeme
Kul hakkıyla ora gelme
Sakın ha münafık olma
Dürüstol gardaş dürüstol

Arif Delen söyler bunu
Yoktur kötülüğün sonu
Nerde atan deden hani
Dürüstol gardaş dürüstol

[ebubekir çakmak]

oyoyoyoyoyooyoyoy manyakkkk olmuş da melody konu biraz farklı değilimii

[ebubekir çakmak]

İRANLI BİR ŞAİR DİYORKİ AŞKIN PEŞİNDEN UÇMA KANATLARIN YANAR
BUNA MÜTAKİBEN MEVLANA DİYORKİ
AŞKIN PEŞİNDEN UÇMAYAN KANAT NEYE YARARRR

[MeLody58]

konu yalnızlıgımın isyanı yalnızlık neler yaptırıyor insana yalnızlıktan olan şiirler hani bişeyleri bu şekilde ifade edebiliyor insan araya baska şiirlerde kaynıyor tabi hemşerim