Nisan Yağmurları ve Kardeşlik

[Kibrisli]

Mevleviler nisan yağmurlarını bir tasta toplar.Bu tasın adı da nisan tasıdır. Yani kırkikindilerin ilk suyunu. Bu suyu okuyup üflerler.Mevleviler yüzyıllarca yaşatır bu geleneği.Mevlana ziyaretine gelenlere dualı, okunmuş nisan suyundan ikram ederler.
...

Siga kardeşliğini anlatalım ahiret kardeşliği demektir.Günümüzde hala yaşar .Birini kardeş edinmek, kardeşlik demek .'bilhassa Zilhicce' nin , yani hicri yılın son ayının on sekisiznci günü , iki kişi el ele tutuşur, ve dua ederek ' seni kardeş edindim' der Diğeri de duasını yapıp' kardeşliğini kabul ettim ' der. İşte bu kardeş tutunmaya SİGA KARDEŞLİĞİ günümüz diliyle AHİRET KARDEŞLİĞİ denir.

Binlerce yıl tarikat mensupları birbirlerine 'ihva' diye seslendi. Yani ' kardeş' diye. Ayrıca esnaf birliklerinin adı ahi birliği .Ahi 'kardeş' demek , kökünü peygamberin sahabeyi kardeşlemesinden alır.

Her neyse . Bektaşilikte, Mevlevilikte tasavvufun tüm şubelerinde ayrı ' kardeşlik' törenleri vardı. Ama en önemlisi ,Ahi birliklerinin de ' KARDEŞLEME ' törenleri vardı.

bu geleneklerin kimi Tanzimat'la ,kimi Meşrutiyetle , kimi Cumhuriyetle tarihe karıştı.

Ne tuhaftır böyle güzel gelenekler tarihe karışıp gitti ve bizler Batı'dan bir yığın gelenek sipariş ettik; sevgililer günü ,babalar günü ,anneler günü .Neyse fena değil onlarıda kutluyoruz.

Ama... Neden biz ...

Neden ,binlerce yı geleneğimizde yaşamış bu 'kardeşleme' gününü ve törenlerini kutlamıyoruz.

Bence 'kardeşleme'ye başlayabilriz.Baksanıza ,Ahiret kardeşliği ,süt kardeşliği ,kan kardeşliği, bunlar bile tarihe karıştı ve yalnızca bildiğimiz 'hemşerilik'.. Aynı coğrafyadan olmak kaderdir. İnsan şüphesiz köylülerini , memleketlilerini de çok sever.Ama kardeşleme ayrı. Daha uzak daha farklı ve çok sonra tanıdığı insanlarla 'kardeşlenmesi' ne kadar güzel .Bu kardeşleme geleneği binlerce yıl bizi birbirimize karıştırdı, kaynaştırdı.

Ve mesela ,nisan ayının ilk yağmurlarını toplasak.Yani kırkikindilerin sularını kaplara doldursak .bir de tarih koysak . O gün aramızda kardeşleme töreni düzenliyoruz desek . Her yıl bunu duyursak, başkalarına söylesek. sendikalar da ,okullar da ,iş yerleri de,mahalleli de ,askeri de ,artık isteyen herkes o gün kendi kardeşini tutsa , suyunu içse,sözle , seni kardeş tuttum deyip kararını verse ve bunu her yıl yapsak ...Hatta altı ayda bir yapsak ...

...

Yüzyıllık kesintiden sonra artık hepimiz başlasak yeniden kardeşleme törenlerine! .

Bana Anadolu'nun en güzel şeyi nedir ,derseniz Anadolu'nun en güzel şeyi nisan yağmurları ,kırkikindilerdir. Ağaçlar delirir,toprak delirir ama bizler hiç oralı olmaz kırkikindiler başlayınca evlerimize kaçışırız.. Oysa binlerce yıl Anadolu'nun en mübarek suyu diye kırkikindileri tas tas doldurup içmiş atalarımız ,Anadolu insanımız ... Biz de başlasak artık Anadolu'nun bu mübarek suyunu içmeye ,Kardeşlik suyunu...


Nihat Genç