14 ŞUBAT VE KUTLANMASI BİTMEYEN GÜNLER

[Sabiha Serin]

14 ŞUBAT VE KUTLANMASI BİTMEYEN GÜNLER

14 Şubat tarihi Mevlit Kandili, Sevgililer Günü ve Dünya Öykü Günü idi. Toplum olarak herkes farklı görüşte olduğu için kimilerine göre 14 Şubat tarihinde sadece Mevlit Kandili kutlanmalı idi. Kimilerine göre 14 Şubat tarihinde Sevgililer Günü kutlanmalı idi. Kimilerine göre de sadece Öykü Günü olarak kutlanmalı idi. Elbette bütün görüşteki insanlara saygı duymalıyız. İnsanların içinden hangisini kutlamak geliyorsa kutlasın.

Ancak; ne yazık ki Dünyada toplum olarak öyle hale geldik ki herkes kendi görüşlerini bir başkasına da kabullendirmek için yarış halinde. Oysa bırakalım kim neyi ne zaman kutluyorsa özgürce kutlasın. Herkesin günahı da, sevabı da kendisine öyle değil mi? İşte toplumsal yaralarımızdan biriside bu bence. Kişilerin birbirinin her türlü görüşlerine tahammülleri yok. Hal böyle olunca da ulus olarak halk arasında parçalanmalar, hatır gönül kırılmaları oluyor. Öyle ise her türlü konuda farklı baskılar ile her türlü görüşlerimizi kabullendirmek için fiziksel ve manevi şiddet uygulamak değil de, birbirimize karşı her türlü konuda ve her zaman sevgi saygı duymamız gerekir diye düşünüyorum.
Kim neyi ne zaman kutluyorsa kutlasın .Kime ne, bize ne…

Bir yıl boyunca o kadar çok belirli günler var ki, ardından yetişmek imkansız. O halde Mevlit Kandili gecesi elbette mübarek gece. Bu gece yapılan bütün dualarımız kabul olsun diye namaz kılıp,ibadet yapıp, dualar ediyoruz.. Ama aynı ibadeti ve dualarımızı sadece bir gece değil, her gün yapmalıyız. Sevgililer Gününe gelince : Birbirini seven insan sadece bugün mü birbirine sevgisini ilan edecek, oysa her gün sevgisini göstermeli, sadece 14 Şubat’ta değil her gün sevdiğine sevgi duymalı. Karşı cins sevdiğine Sevgililer günü diye güller, armağanlar versin, ertesi gün en ufak konuda sevdiğinin hatırını kırsın neye yarar. Evladımız Anneler Gününde,Babalar Gününde gelip elimizi öpsün, armağanlar versin daha sonra ertesi gün ufak bir konuda hatırımızı kırsın neye yarar. Sanırım ne demek istediğim anlaşılmıştır inşallah. Öykü Günü, Anneler Günü,Babalar günü, Öğretmenler Günü,Yaşlılar günü,Engelliler günü,v.s. sayısı belirsiz önemli günleri saymakla bitmez. Bana göre bu tür günler sadece insanları hediye almaya zorlamak ve para harcamak için tuzaktır.
İnsanlar hediye almak ve yılda bir gün anılmakla mutlu olmaz.
Sevgimiz her zaman ve sonsuz olmalıdır.
Tüm çevremize ve yakınlarımıza toplum olarak yılda bir gün falanca günü, filanca günü diye göstermelik ilgi göstermek değil , soluk aldığımız her gün her saat aynı ilgi, alaka, sevgi ve saygıyı onlardan esirgememeliyiz. Bitmek bilmeyen belirli günler ve haftalar o kadar çok ki, takip edecek olursak arkasından yetişmek imkansız. Oysa birbirimizin sadece doğum gününü unutmayıp yılda bir kez olsun doğum günümüzü kutlayıp ufakta olsa sevgimizi ifade edebilmek bence yeterli.

Hangi önemli günü kutlarsanız kutlayınız ama ne olur yüreğinizde sevgi ve saygı tomurcukları her zaman çiçek açsın,asla solmasın. Her şeye güzel bakıp, güzel görüp,güzel düşünelim diyorum. Çünkü hayat öyle boş ve kısa ki yarın bir gün bedenimiz solduğunda geride sevgi dolu yüreklere el sallayarak şu yalan dünyadan göç edebileceksek ne mutlu bizlere. Herkese yüreğimin en derinlerinden sevgi ve saygılarımı sunuyorum,sağlıklı günler.

SABİHA SERİN
sabiha_serin@mynet.com