SİVAS'A ŞİİRLER

[KAFKASKAR]

Bu Mektup Sevdiğim Birine Gidecek

Mektup kara çiçek
Nice günler geçecek
Yolver SİVAS dağları
Bu mektup sevdiğime gidecek
..........
..........



Feramis Kayacık

[KAFKASKAR]

Sivas Sabahı

eylülün bulanık bir cay gibi ekime aktığı gündü
yine yaşlı değirmenler yine mazılar çığlık çığlık
yine bir aksamdı Sivas carsısında
yine aksam taşıyorlardı ıslak Sivas carsısına kağnılar
sanki gülerken vurulmuştuk sanki akşamdık
sanki bir savaş ertesiydi durup yaslandığımız
ay altında kerpiç ve kul ve ağıt

namlular yılan sırtı meneviş
tren düdükleri yakın uzak yabanıl
ben bu gözleri bir ali galipte gördüm
kurtuluşun bir sayfasında
sinsi hain şımarık ve daha
içimde Sivas sabahlarının o delikanlı gerinişi
sırsıklamdık
ben bu gergin havaları her zaman sevdim
bu bir kurultay havasıdır bir abdurrahman halayına
duruştur bu
sığamadım gecelere
sığamadım türkülere
sığamadım kadın sesinde Anadolu aksamlarına
onlar
o kasları yıkık
çakmaktaşı gibi kuvayi milliyeciler
Mustafa kemal şafağının kıyısında öylece duruyorlar
yüreklerinde katıksız güvenleri
yalın yüzlerinde hakli öfkeleriyle
öylece duruyorlar
dimdik
ve apaydınlık
sığamadım toprağımda kar aklığına
sığamadım delikanlı içkilere yaylamda
sığamadım nakıslarla boğulan gözyaşlarına
ben bu gergin havaları her zaman sevdim

bak yine barut gibiyim sanki kurultaydayım
sanki kulaklarımda sömürge sinekleri
oysa Sivas carsısındayım gözlerime yağmur yağıyor
namlular yılan sırtı meneviş.
sen bir hüzzam makamından aksama bakıyorsun
menekşe gözlerinde uzak bir acının ince buğusu
kul rengi bir tango seni uykulara çekiyor
ya bir roman kahramanısın ya da bir Paris yolcusu

bu aksamlar hep böyledir karakuş gibi iner yukarılardan
fabrikada sokakta perdeler arkasında vurur insani
bu aksamlar hep böyledir, ben işte hep böyle götürülürüm
beni her yerde görürsün adres kullanmıyorum
bayrakları severim, tutsaklığa yumruk gibi savrulan
bayrakları
insanları severim, haksızlığa yumruk gibi sıkılan insanları
kötüler ali galipseler ben kuvayi milliyeciyim
yüreğimde doludizgin bir kardeşlik özlemi
o şafağın kıyısında yine dimdik beklemekteyim

bir Sivas sabahı var ki onu sonra göstereceğim.

Hasan Hüseyin Korkmazgil

[KAFKASKAR]

Acıktın mı Gardaş?

Havası sert, insanı serttir Sivas'ın
Yiğdolar çokta misafirperver,
Büyük küçük eve kim gelirse gelsin,
Açmısın, sofra serek mi derler.

Misafir odasına kurulursun,
Kesme çorbası, Katuklu, Borani,
Yanında dal turşusuna bayılırsın,
Yersin belki parmağını elini.

Çorba faslı biter, geçersin böreğe,
Kete, Velibah, Çökelek, Kullama,
Doyamazsın sıcak etli ekmeğe,
Hıngel mantısına, yaprak sarmaya.

Acıkırsanız gezerken çarşıyı,
Sorar size Sivaslı gardaşınız,
Kelle yermisin, yoksa sebzelimi,
Bidaha istersin varsa şansınız.

Vakit erken ise Çedar, Kelecoş,
Öğlene doğru paça çorba iste,
Ardından mumbar dolması gelir hoş,
Madımak, Evelik, Yemlik; uzar liste.

Daha içli köftesini saymadık,
Size bad yermisin diye sormadık,
Avluda şöyle sac katmer yapmadık,
Kalbura bastıyı sona bıraktık.

Umduğunu değil, bulduğunu yer,
Herzaman her eve gelen misfir,
Sivas'ın insanı sanki canciğer,
Hergün misfir olsasın gelir.

Muharrem Karaoğlan

[KAFKASKAR]

Istanbul'dan Anadolu'ya

1980 kasımında yağmur yağıyordu,
Yollar geçilmiyordu çamurdan.
İstanbul el sallayıp uğurluyordu,
Bizans’ın heybetli surlarından.
Anadolu’yu ilk kez görmenin,
Bendeki o tatlı hazzı,
Köprüye inerken çevre yolundan,
Göründü İstanbul Boğazı.
Uyur uyanık bir rüyadaymışız gibi,
Geçmişiz İzmit, Ankara’yı.
Gün doğarken çorak tepelerden,
Yozgat’ta verdik molayı.
Çölün ortasında bir küçük şehir,
Nasibini almamış doğadan.
Çıplak tepelerin arasında,
Varı yoğu ibaret bir ovadan.
Ardından göründü Sivas yaylası,
Bir batı kasabası görünümünde.
Anadolu’nun kırgın küskün havası,
Çıplak ayaklı bir çocuğun gülüşünde.
Erzincan, Aşkale Sivas’tan iyi,
Kızıldağ ardında bir yeşil şehir.
Doğunun insanı unutmuş gülmeyi,
İmanlı, mütevekkil....
Ben yılların katmerleştirdiği hasretle,
Yaşadım o manevi duyguyu..
Sevdim, okşadım, kucakladım,
Anadolu’yu...

Halil İbrahim Güncan

[KAFKASKAR]

Bu Gidişler Neden?

Ne zaman olsa sılaya, Türkiye’ye sefer;
Araba küheylan gibi, altında dört teker.

Çıkıverdi aniden yola Mustafa Şeker.
Necmi, Şekerlere iyi yolculuklar diler.

Bir akıncı beyi coşup Belgrad’ı geçti.
Kendisine sıla olarak Sivas’ı seçti.

Takım tam tekmil; bir er, bir hatun ve dört benât.
Çeker arabayı sanki, yıldırım dört bin at.

Mışıl-mışıl uyur melek kanadında sabi.
Virajlar ova olur inayetle tabii.

Bu gidişle kesilmez ters akınların ardı.
Taa orada, Danimarka’da ne işin vardı?

Diye sorar, İstanbul’da yatan fatih deden.
Bu gidişler nereye, ne için ve neden?

Gitti de hiç ses-soluk çıkmadı Sivaslıdan!
Nasıl ki; hiç vazgeçmediyse Kerem Aslı’dan;

Şeker de eridi gitti, vuslata erdi.
Havasına girip, unuttu kederi derdi.

Seni şair yaptı Sivas’ın o meşhur suyu!
Kelimeler bitmez, şairlik derin bir kuyu.

Ozanıyla ünlü, dünyada Sivas’ın adı.
Şeker’siz kalmadı burada dünyanın tadı.

Bitir seyr-ü seferi, selametle dön geri.
Hazır burada Şekerin o muhteşem yeri.

Keyfine bak, ye etli ekmeği ve döneri.
Kılıbıklık sınırda bitti, bırak son eri!



Necmi Ünsal

[KAFKASKAR]

Ben Sivas'ın Oğluyum


Bozkırın ortasında medeniyet beşiği
Buradan arşa çıkar evliyanın ışığı
Saymakla tükenir mi ozanları, aşığı

Veyselle aşka geldim, Ruhsatiyle doluyum
Sivas benim vatanım, ben Sivas'ın oğluyum

Alevi, Sünni kardeş, kardeşliği biliriz
Vatan için yaşarız, vatan için ölürüz
Provaka etmeyin bir araya geliriz

Ali benim imamım, Osmana da bağlıyım
Sivas benim vatanım, ben Sivas'ın oğluyum

Özümde yiğitlik var, haksızlığa gelemem
Zulme suskun kalıp ta dilsiz şeytan olamam
Dostlarım ağlar iken kahkahayla gülemem

Yanlışa isyan eden Pir Sultan, Köroğluyum
Sivas benim vatanım, ben Sivas'ın oğluyum

Yıldırım'ın geldiği Osmanlı şehiriyim
Kızılırmakla coşan bereket nehiriyim
Her ilmin merkeziyim batıni, zahiriyim

Orta Asyadan gelen Oğuzların koluyum
Sivas benim vatanım, ben Sivas'ın oğluyum

Çifte Minaresiyle eder dine şehadet
Gökmedrese, şifaiye Selçukludan emanet
Kitabında yer almaz kalleşlik ve ihanet

Talibi'ye meftunum, Ali İzzet'e deliyim
Sivas benim vatanım, ben sivas'ın oğluyum

Cumhuriyet temeli sağlam örüldü burda
Kurtuluş Savaşına karar verildi burda
Bir millet şaha kalktı, tekrar dirildi burda

Özgürlük çinarının yaprağıyım, dalıyım
Sivas benim vatanım, ben Sivas'ın oğluyum.



Şahin Yılmaz

[KAFKASKAR]

Aşık Veysel'e Selam

İki gözünde iki zindan
On parmağında on çeşme nur
Yüreği yanmış tutuşmuş
Sıvas'tan bir aşık gelir.

Kara diken tırmalama yüzünü
Deli poyraz köstekleme hızını
Dağlar taşlar incitmeyin dizini
Yedisinde kaybetmiş iki gözünü
Sıvas'tan Aşık Veysel gelir.

Sekizinde düzenlemiş sazını
..........
..........



Bedri Rahmi Eyüboğlu

[KAFKASKAR]

CANIM SİVAS’IM


Dün yine özledim göresim geldi
Burnumda çok tüten canım Sivas’ım
Hasretin bağrımı nasıl da deldi
Yüreğimde atan canım Sivas’ım

Dört Eylül Kongresi kararlar dendi
Ata’mın emrinde imzaya sundu
Cumhuriyet ile meşale yandı
Düşmanlara çatan canım Sivas’ım

Cumhuriyet kültür sanatta yeksin
Ozanlar diyarı ülkemde teksin
Âşıkların yurdu sevdanı çeksin
Sevilmek mi hatan canım Sivas’ım


Nice şehit verdin dendi ağıtlar
Mücadele verdi nice yiğitler
Kahraman kadınlar oğul öğütler
Türk yurdusun vatan canım Sivas’ım

Dağın taşın başka rüzgârın sektir
İnsanı bir başka mert oğlu merttir
Misafire yüzü gülen bir ferttir
Geleneği tutan canım Sivas’ım

Kepenek suyunla yüreğim sönse
Madımak yanında çemen de konsa
Kışın da tel helvan elimde sünse
Canıma can katan canım Sivas’ım


SABİHA SERİN

[KAFKASKAR]

Kadınlar

Üç etekli ak pusulu türkü bakışlı
Kadınlar yürüyor dağlara doğru
Leylak moru gül kurusu dağlara doğru
Özlemlerle acılarla bir Anadolu
Sivas'lımı Urfa'lımı bilemem gayri
Kadınlar kadınlar dağlara doğru

Çalı çırpı sıla gurbet dağlara doğru
Sarı sıcak ak cibinlik dağlara doğru
Ordu ordu çekip gider ay çiçekleri
Bakma Turaç bakma bana bakma el gibi
Bilemezler avcının kim olduğunu
Sezmişler düşmanın kokusunu
Kadınlar kadınlar dağlara doğru
Özlemlerle acılarla bir Anadolu
Bu sıtmalı gecelere bu beşikleri
Bakma Turaç bakma bana bakma el gibi.

Hasan Hüseyin Korkmazgil

[KAFKASKAR]

Sivasla Hasbihal

Karanlıkta kandil olur yanarsın
Kuraklıkta çağlayan bir pınarsın
Kökü derinlerde ulu çınarsın
Tâ ezelden bağrı yanıksın Sivas
Türk’ün tarihine tanıksın Sivas

Bir zamanlar Danişment’e yurt idin
Zulme karşı havan gibi sert idin
Tarih boyu hep mertoğlu mert idin
Tâ ezelden bağrı yanıksın Sivas
Türk’ün tarihine tanıksın Sivas

İlhanlı uğradı ezip de geçti
Eretna adalet yazıp da geçti
Mugiseddin Tuğrul kızıp da geçti
Tâ ezelden bağrı yanıksın Sivas
Türk’ün tarihine tanıksın Sivas

Osmanlıya gözde muhit oldun sen
Timur’a direndin şehit oldun sen
Genç Cumhuriyet’e şahit oldun sen
Tâ ezelden bağrı yanıksın Sivas
Türk’ün tarihine tanıksın Sivas

Güven Tahtakıran