AKINCILAR-Şenbağlar

[58]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]
By [Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]

[58]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]
By [Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]

[58]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]
By [Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]

[58]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]
By [Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]

[puar]

resimleri çok güzel çekmişsiniz gerçektende harika.

[seva]

Köyümüzün, ulaşabildiğimiz en eski belgelere göre ilk adı “Şehnikâr” dır. Bu isim bir rivayete göre; “Şah ve “Nigar” kelimelerinin birleşimidir. Eski kimliklerde ise "Şehnigar" ya da "Şehniger" olarak yazılmıştır. Yörenin halk ağzıyla da "Şehneer" diye söylenir.Bahçelerdeki yaşlı ağaçlara bakınca köyümüze yerleşim tarihinin çok eski olmadığı görülür. Bilinen büyük aile sayısısnın az oluşu (7 sülale) bu tezi doğrulamaktadır. Yapım tarihlerinin oldukça eski olduğuna inandığımız binalarda kullanılan çam ağaçları da bize bu konuda bir fikir vermektedir. Sonuç olarak köyümüze yerleşimin bundan 300-350 yıl öncelere denk geldiği söylenebilir.

Sivas iline 185 km, Akıncılar ilçesine 8 km uzaklıktadır.limiz Sivas İç Anadolu Bölgesi’ndedir. İlçemiz Akıncılar ise Karadeniz Bölgesi’nde yer alır. Suşehri Ovası’nın güneydoğusu köyümüzün kuruluş bölgesidir. Kızıldağ’ın kuzeye bakan yamaçlarından kaynaklanan suların toplandığı vadiye (Değirmendere) kurulmuştur. İdari olarak Sivaslı, corafi olarak Karadenizliyiz. Güneyi Kızıldağ oldukça engebeli ve yüksektir. Kuzeyi ise düz ve ekime elverişlidir

Büyükbaş hayvancılık, arıcılık ve tarımın yanında önemli oranda sebze ve meyve yetiştiriciliği yapıldığından bahsetmek gerekir. Daha sonraları ise bunlara gurbette geçim çabaları eklenmiştir.

Uzun zaman ön planda olan küçükbaş hayvancılık yerini büyükbaş ve besi hayvancılığına bırakmak üzeredir. Hayvanların yazlık beslenmelerinin yapıldığı, insanların da kışlık ihtiyaçlarının (yağ, çökelek, peynir, yün, vs.) temin edildiği yaylacılık olgusu da oldukça azalmıştır. Traktörlerin gelişi hayvanların gücünden yararlanmayı bitirmiştir. Az da olsa arıcılık yapanlar bulunmaktadır.



HAYVANSAL ÜRÜNLER




1- Süt ürünleri

Tereyağı
Çökelik
Peynir
Keş
Süt kesmesi
Yoğurt
2 - YÜN

Kar başlığı(Kar maskesi)
Atkı
Kazak
Yelek
Çorap
Dizlik (Pantolon)
Eldiven
Cecim-Kilim(Yün ve pamuk karışımı)
3 - DERİ

Bağcıklı ve tokalı Çarık
Hamançe (Çobanların azık çantası)
Dağarcık (Yiyecek saklama torbası)
Bağlama ve çekme halatları (kayışlar)
4 - ET

Kavurma (Dürme)
Et kurusu

[seva]

Buğday, arpa ve fiğ başlıca tarım ürünleridir. Bahçe ürünleri ise patates, soğan, domates olarak başlar ve giderek çoğalır. Meyvelerden elma, armut, ayva, dut, vişne, erik, üzüm ve ceviz gibilerinin önde geldiği görülür. Günümüzde naranciye ve incir gibi bölgesellik arzeden ürünler dışında çok sayıda meyve türü yetiştirilmektedir. Hayvancılıktan tarıma yönelmede nüfus artışı önemli bir etkendir. Haftada 20-25 ton kadar sebze ve meyve üretimi yapılmaktadır. Suşehri, Alucra, Gölova, Refahiye ve İmranlı gibi çevre ilçeler ile kendi ilçemizin pazarlarında Şenbağlar ürünlerinin apayrı bir yeri vardır. Bu duruma ulaşılmasında insanlarımızın çalışkanlığı önde gelen etkendir. Bol su ile topraklarını işlerken Avrupadan gelen soydaşlarımızın (Muhacirler’in) bilgi ve becerilerinden yararlanmasını da bilmişlerdir. Kısaca özetleme yapacak olursak: Toprak + Su + Bilgi ve Beceri + Çalışkanlık = Şenbağlar’ın ürünü diyebiliriz. Gurbete yolculuktan köyümüz insanı da payını almıştır. Nüfusumuzun büyük bir bölümünün gurbette (Almanya ve İstanbul) olmasına karşın tarımda önemli bir gerileme olmamıştır. Yaz aylarında köye dönenlerle köydekiler güç birliği yaparak çalışmalarını sürdürmektedirler. Tarım makinaları, gübre ve ilaçlama gibi teknolojik gelişmelerden yararlanılmaktadır. Ancak tam olarak modern tarıma geçilememesi ve bilimsel araştırma yapılmaması ise büyük bir eksikliktir. Pazarlamadaki dağınıklık neticesinde emek kaybı olmakta ve ürünlerin değerlerinin altında satılması karşımıza çıkmaktadır. Çözümü ise Kooperatifleşme olarak görülmektedir. Ukrayna’da meydana gelen Nükleer kaza (Çernobil)’den sonra bazı sebzelerin zamanından önce kuruduğu, beklenilen ürünün alınamadığı ve bazı meyvelerin de kökten kuruduğu görülmektedir. Köyümüzde daha önceleri tütün ekiminin de yapıldığına dair anlatımlar vardır. Kendir tohumundan ve liflerinden yararlanmaya bu ürünün devlet tarafından yasaklanması ile son verilmiştir. Şekerpancarı üretimi verilen kotaya göre yapılabilmektedir. Tahıl rekoltesi ise yıllık 600 ton olarak tahmin edilmektedir.




Kak : Elma ve Armut gibi meyvelerin kurutulmuşudur.
Turşu : Çeşitli sebzelerden yapılır, ancak lahana, biber ve domates turşuları önde gelir.
Pekmez : Dut’tan yapılır.
Reçel : Vişne, kiraz, bük (börtlen) ve Kayısı ağırlıklıdır.
Ekşi : Üzümden yapılır. Son yıllarda Kuşburnu yapımı da görülmektedir.
Sirke : Üzümden yapılır.
Salça : Domates ya da biber olabilir.
Kuru : Fasulye, Domates, ve Biber’in kurutulmasıd

[sema58]

üç gün önce bu tatlışların resminii çektim burda görünce çok şaşırdımm))

[58]

o köpeklerin resmını ben cektım ve senın dedıgın 3 gun once degıl ))
o kopekler bu sene itibarıyle kocman olmuslardı.

ayrıca seva ıısmlı yonetıcım.bılgılerın guncel degıl .en azındna koyde arıcılık az yapıldıgını yazmısısn.suan ıtıbarıyle benım bıldıgım en az 350 yada 400 kovan kayıtlıdır.bu bılgıde ıstenılırse arıcılar bırlıgınden teyır edılebılır.tesekkurler.