Beğendiğiniz Şiirler

[HasreT]

ANLAR

Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya,
İkincisinde, daha çok hata yapardım....
Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.
Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar,
Çok az şeyi
Ciddiyetle yapardım.
Temizlik sorun bile olmazdı asla.
Daha çok riske girerdim.
Seyahat ederdim daha fazla.
Daha çok güneş doğuşu izler,
Daha çok dağa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim.
Görmediğim bir çok yere giderdim.
Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.
Gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine.
Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eğer, yalnız mutlu anlarım olurdu.
Farkında mısınız bilmem. Yaşam budur zaten.
Anlar, sadece anlar. Siz de anı yaşayın.
Hiçbir yere yanında termometre, su, şemsiye ve paraşüt almadan,
Gitmeyen insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eğer, hiçbir şey taşımazdım.
Eğer yeniden başlayabilseydim,
İlkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım.
Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla.
Bilinmeyen yollar keşfeder, güneşin tadına varır,
Çocuklarla oynardım, bir şansım olsaydı eğer.
Ama işte 85′indeyim ve biliyorum…
ÖLÜYORUM…

Dünyanın En Çok Okunan Şiiri ( Jorge Luis BORGES )

[Kamera]

Ben
senden önce ölmek isterim.
Gidenin arkasından gelen
gideni bulacak mı zannediyorsun?
Ben zannetmiyorum bunu.
İyisi mi, beni yaktırırsın,
odanda ocağın üstüne korsun
içinde bir kavanozun.
Kavanoz camdan olsun,
şeffaf, beyaz camdan olsun
ki içinde beni görebilesin...
Fedakârlığımı anlıyorsun :
vazgeçtim toprak olmaktan,
vazgeçtim çiçek olmaktan
senin yanında kalabilmek için.
Ve toz oluyorum
yaşıyorum yanında senin.
Sonra, sen de ölünce
kavanozuma gelirsin.
Ve orda beraber yaşarız
külümün içinde külün,
ta ki bir savruk gelin
yahut vefasız bir torun
bizi ordan atana kadar...
Ama biz
o zamana kadar
o kadar
karışacağız
ki birbirimize,
atıldığımız çöplükte bile zerrelerimiz
yan yana düşecek
Toprağa beraber dalacağız.
Ve bir gün yabani bir çiçek
bu toprak parçasından nemlenip filizlenirse
sapında muhakkak
iki çiçek açacak :
biri sen
biri de ben.
Ben
daha ölümü düşünmüyorum.
Ben daha bir çocuk doğuracağım.
Hayat taşıyor içimden.
Kaynıyor kanım.
Yaşayacağım, ama çok, pek çok,
ama sen de beraber.
Ama ölüm de korkutmuyor beni.
Yalnız pek sevimsiz buluyorum
bizim cenaze şeklini.
Ben ölünceye kadar da
bu düzelir herhalde.
Hapisten çıkmak ihtimalin var mı bu günlerde?
İçimden bir şey :
belki diyor.
18 Şubat 1945
Piraye Nâzım Hikmet

[erhan 58]

Sen beni yaz..KALEM
Sen beni yaz… Yalnızlığımı ilmek ilmek geceye dokuduğumu,
Gözyaşlarımın damga damga kuruduğu kağıda,
Nasıl hüznü yazışımı yaz. …
Yaz ki huzur bulayım. ……
Yaz ki sırtımdaki yükümü bir kenara koyayım…
Yaz beni Ey kalem…!
Sen yine beni yaz.
Kabuk tutmuş acılarımı yaz;
Dokunsam kanayacak acılarımı…
Yaz ki bir koy gibi sakinleşeyim…
Denizin hırçın dalgalarıyla boğuşmuş,
Bir balıkçı teknesi gibi
Artık geri kalanlarla avunmayı bileyim..
Karanlığın izbe köşelerinde,
Attığımız sessiz çığlıklarımızı yaz bir de…
Kimsenin duymadığı,duvardan bize geri dönen sessiz çığlıklarımızı,
Boğazımızda düğümlenen hıçkırıklarımızı yaz… Yaz ki artık bilinelim…
Yaz ki artık yalnızlığımızı bir mahzene gömelim….

[erhan 58]

Sen beni yaz..KALEM
Sen beni yaz… Yalnızlığımı ilmek ilmek geceye dokuduğumu,
Gözyaşlarımın damga damga kuruduğu kağıda,
Nasıl hüznü yazışımı yaz. …
Yaz ki huzur bulayım. ……
Yaz ki sırtımdaki yükümü bir kenara koyayım…
Yaz beni Ey kalem…!
Sen yine beni yaz.
Kabuk tutmuş acılarımı yaz;
Dokunsam kanayacak acılarımı…
Yaz ki bir koy gibi sakinleşeyim…
Denizin hırçın dalgalarıyla boğuşmuş,
Bir balıkçı teknesi gibi
Artık geri kalanlarla avunmayı bileyim..
Karanlığın izbe köşelerinde,
Attığımız sessiz çığlıklarımızı yaz bir de…
Kimsenin duymadığı,duvardan bize geri dönen sessiz çığlıklarımızı,
Boğazımızda düğümlenen hıçkırıklarımızı yaz… Yaz ki artık bilinelim…
Yaz ki artık yalnızlığımızı bir mahzene gömelim….

[ÖnceVatan_58]

HERKES GİBİSİN

Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor
Onlardan kalbime sevda geçmiyor
Ben yordum ruhumu biraz da sen yor
Çünkü bence şimdi herkes gibisin

Yolunu beklerken daha dün gece
Kaçıyorum bugün senden gizlice
Kalbime baktım da işte iyice
Anladım ki sen de herkes gibisin

Büsbütün unuttum seni eminim
Maziye karıştı şimdi yeminim
Kalbimde senin için yok bile kinim
Bence sen de şimdi herkes gibisin

Nazım Hikmet Ran

[sandalli]

Tatar’ın Öyküsü

Aşığa sevdası kalp atımıdır,
Sevdasız kalması günbatımıdır.

Sadece evsizler mi,
Sevdası çalınanlar da sokaklarda yatar.
Sokaklarda yaşıyordu zavallı Tatar.

Kanıyla susuzluğunu gidermiş,
Canıyla doyurmuştu sevdasını Tatar.
Seviyordu.
Bedeninden taşan yüreğini paltosuyla gizliyordu.

Ekimin yirmibiri,
Uzaklara giden geminin biri, kopardı avuçlarından.
Martı çığlıkları arasında kayboldu feryatları.
Dalgalar aldı diyordu yarimi,
Rüzgarın kudurttuğu dalgalar.
Nasıl götürdülerse, öyle getirecekler birgün.
Getirmeliler…

Getirmediler Tatar.
Gidenlerin döndüğünü gören kim?

Bugün yirmibir ekim,
Kocaman yüreği hasretin yurdu,
Kocaman hasret yüreği vurdu.
Gidişin ikinci yıldönümünde,
Ayaklarının suya değdiği yerde sonsuzluğa savruldu.

Dokunmayın, bırakın Tatar orada dursun,
Rüzgarın kudurttuğu dalga üstüne vursun.


Halit Gültekin

[Cley]

Kurbanım

Yar adıyla başlayayım sözüme
Gülsüz bağda bülbül ötmez kurbanım
Sözü önce söyleyeyim özüme
Yoksa kalpten kalbe gitmez kurbanım

Sen senin olmazsan tüm dertler biter
Varını yokunu mürşidine ver
Ustanın elinde kütük ol yeter
Teslim olan zarar etmez kurbanım

Güvenme kendine ben oldum diye
Pişenler hamım der, bir düşün niye
Tövbe lazım ettiğimiz tövbeye
Bir tövbeyle bu iş bitmez kurbanım

İltifat beklemek kırılmak nedir
O kapıdan kovsa sen bacadan gir
Ha sevmiş ha dövmüş ikisi de bir
Sevmese kaşını çatmaz kurbanım

Çalış nasibini al dünyadan yana
Ama sanma dünya yar olur sana
Ahiret parası lazım insana
Güneş hep batıdan batmaz kurbanım

Hizmet yoksa himmet olmaz bu kesin
Hem hizmet nimettir böyle bilesin
Gayret et gönle gir “benimdir” desin
Sultan kölesini atmaz kurbanım

Yap dediğini yap emrine göre
Bu iş bensiz olmaz deme boş yere
O eli tutmuşsa insan bir kere
Nefsini hesaba katmaz kurbanım

Cahiller ağzını açınca ben der
Ben deyip yol alan var mı hiç göster
Eli hep güzel gör kendini hep yer
Tezek su dibine batmaz kurbanım

Günahtı sevaptı bunlar boş hesap
Her neyi yaparsan Allah için yap
Avamın işidir bu hesap kitap
Aşıklar kar zarar gütmez kurbanım

Dua kabul, niye sıddıkın ahı
Ne dedi hızıra nakşibend şahı
Hatırla idrak et anla bu rahı
Ben sadıkım demek yetmez kurbanım

Sadakat ne derse doğru demekmiş
Onsuz doğrulara eğri demekmiş
Sadakat sıddıkın bağrı demekmiş
Ciğer yanar duman tütmez kurbanım

Er olmak isteyen serinden geçer
Bir saki elinden badeyi içer
Seç deseler yarin zehrini seçer
Ağyarın balını tatmaz kurbanım

Sözün özü derdi minnet bil cana
Yare can ver ki can yar olsun sana
Serdar isen serini koy meydana
Kurbanlara bıçak tutmaz kurbanım

Serdar Tuncer

[Kardelencicegi]

SIĞINAK

Nedendir bilmediğim

Bir kasvet

İstanbul semalarında
Bulutlar gözyaşı akıtır
Sağanak sağanak ruhuma

Birikir hüzün damlaları

Sel olup akar
Sığındığım yalnızlığıma
Hayallerim ıslanırken
Tutunacak dal yok sanırım

Oysa;

Nefes almaktır yaşamak

Ve bir ucundan yakalanır hayat
Yüreğimde kopan fırtınaya inat
Umutlar yelken açar yarınlara

ZEYNEP YAĞMUR

[Sılam_58]

SEVGİ DUVARI

sen miydin o yalnızlığım mıydı yoksa
kör karanlıkta açardık paslı gözlerimizi
dilimizde akşamdan kalma bir küfür
salonlar piyasalar sanat sevicileri
derdim günüm insan içine çıkarmaktı seni
yakanda bir amonyak çiçeği
yalnızlığım benim sidikli kontesim
ne kadar rezil olursak o kadar iyi
kumkapı meyhanelerine dadandık
önümüzde altınbaş altın zincir fasulye pilakisi
aramızda görevliler ekipler hızır paşalar
sabahları açıklarda bulurlardı leşimi
öyle sıcaktı ki çöpçülerin elleri
çöpçülerin elleriyle okşardın beni
yalnızlığım benim süpürge saçlım
ne kadar kötü kokarsak o kadar iyi
baktım gökte bir kırmızı bir uçak
bol çelik bol yıldız bol insan
bir gece sevgi duvarını aştık
düştüğüm yer öyle açık seçik ki
başucumda bir sen varsın bir de evren
saymıyorum ölüp ölüp dirilttiklerimi
yalnızlığım benim çoğul türkülerim
ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi

CAN YÜCEL

[NECMEDDİN ÖZBEK]

en sevdiğim şiir hasan hüseyin korkmazgilin kitabınada ismini verdiği filiz kıran fırtınası ile bülent ecevitin pülümürün yaşlı kadını ve uyum şiiridir