Seni Cok özledim ANNEM

[seva]

Anne Nasıl Bir Şey

Ben dünyaya gözlerimi açarken
O dünyaya gözlerini kapamış
Ben anne anne diyerek ağlarken
Onun anneside ona ağlarmış.

Anne dediler anne, baldan tatlı
Anne dediler anne, çok şevkatli
Anne dediler anne, kara bahtlı
Ben annemi, annemi görmedimki.

Koklamadan sevmeden yavrusunu
Canından bir parça can yavrusunu
Belkide çiğerinin yarısını
Beni görmeden gözlerini kapamış.

Anne dediler anne, baldan tatlı
Anne dediler anne, çok şevkatli
Anne dediler anne, kara bahtlı
Ben annemi, annemi görmedimki.

Ben hiç tatmadım anne kokusunu
Hiç bölmedim kimsenin uykusunu
Kendim yaşadım karanlık korkusunu
Ben annemi, annemi görmedimki.

Anne dediler anne, baldan tatlı
Anne dediler anne, çok şevkatli
Anne dediler anne, kara bahtlı
Ben annemi, annemi görmedimki.

Hiç annemi görmediğim halde ben,
Anne anne diye ağlarım neden?
Anne demek nasıl bir şey ki bilmem
Görmeden severmiş her insan, hemen.

Anne dediler anne, baldan tatlı
Anne dediler anne, çok şevkatli
Anne dediler anne, kara bahtlı
Ben annemi, annemi görmedimki.

[Kardelencicegi]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]

A namdır o benim anam
N eler gidip gelsede
N e olursa olsada
E llerini bir tutup öpebilsem
L ale gül ne istersen iste anamın
E llerini bir tutup öpebilsem
R âzı olurmusun anam

G üller aştı yüzün gülsün diye
Ü zülmesin diye
N eşelensin diye
Ü zülürsen ben ne yaparım anam...........

Benim gibi Annesiz büyüyen bütün Annelerin "Anneler Günü" kutlu olsun.

[seva]

Seni Şimdiden Özledim Anne...

Gidişin günler oldu.
Seni şimdiden özledim anne...

Yabancılaştım kendime.
Omuzlarımda yokluğunun verdiği bir acı, yüreğimde sensizliğinin kol gezdiği sızılar...
Ne yana baksam, senin o gülüşlerin...

Geceleri, üstümü örten ellerini arıyorum.
Sanki, bir yerlerden çıkıp, üstümü örtecek gibi...

Aklımdan çıkmıyorsun anne.
Gözlerim, senin uyuduğun, yaslandığın, acı çektiğin, kısacası; nefes aldığın her yerde...

Ne çok acılar çektin sen anne, ne çok...

Gittiğin gece daha çok güzeldin anne.
Ellerin, yüzün bembeyazdı...
Son kez göğsüme bastırıp öptüm.
içimden bir şeyler koptu anne...

Ne çok ağladım anne, ne çok...
Çocuklar gibi; hıçkırıklar içimde düğümlendi anne...
Boğuldum anne...

Hayal gibi geliyor yokluğun.
Her annesi ölen böylemi olur?
Kör mü olur gözleri...?

Durup dururken ağlıyorum anne. Durup dururken...

Geçtiğim yollarda sen geliyorsun aklıma.
Seni görüyorum…
Yoluma çıkıyorsun. Üzerinde beyazlar…
Gülümsüyorsun....

Ne çok emek verdin bize anne...
Büyüttün, sevdin…
Hakkını helal et anne.


Gittiğin gece, hava çok soğuktu anne.
Üşüdün mü yoksa anne...?
Üşümüşsündür…
Ben bile, o ölümün soğukluğunda üşüdüm anne.

Seni, o soğuk topraklara kendi ellerimizle saldık anne.
Kendi ellerimizle…
Kıpırdayamadık, gözyaşlarım üşüdü anne.

Son kez öptüm seni.
Dokundum...
Seni özlerim diye anne.

Gidişin günler oldu…
Yastığın, yatağın, ilaçların öksüz…
Herkes seni ne çok özledi anne.

Meğer seni, ne çok insan severmiş.
Gidenlerin kıymeti sonradan bilinirmiş anne.
Anladım bunu anne.
Anladım…

Seni kim özlemedi ki...
Gözlüğün, tülbendin, tekerlekli sandalyen...
Onlar bile özledi anne.

Gidişinle içimi acıttın anne.
Keşke gitmeseydin.
Ama gittin…

Gidenler; hep böyle hasret mi bırakır arkasından...?
Öylemi anne...?

Gözlerim durulmuyor anne.
Seni çok özledim be anne.

Babam, kardeşlerim, herkes...
Seni çok ama çok özledik anne.
Seni, daha şimdiden özledim anne.

[Kardelencicegi]

CANIM ANAMA

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]



“Analık nedir Annem?” derdim de anacığıma;

“Ben ol da bil” derdi Mevlânaca..


Ben ol da bil!


“Sen” oldum annem bak!..


“Sen” oldum ve bildim neymiş bu işin yürekcesi..


Hani “Köpekler bile “ana” olmasın” derdin ya hep, o ızdıraplı yüreğinle,
o engin şefkatinle..



Anlamazdık o zaman biz zamâneler..



“Zor kızım, çok zor analık” derdin ardından derin bir iç çekişle..



Zormuş anam..



Ana olmak “Hiç” ken “Hep” olmakmış meğer..

Çoğalmakmış durmadan..



Dünyaya meydan okumak, mazi ve istikbâli sırtlamak, pervâsız

bir gözü karalıkmış..



Zormuş Annem..Olduk, gördük, bildik bak..



Ana olmak meğer; Kor ateşlerde üşümesi, kara kışlarda

buz kesmesiymiş yüreğin..



Hep; “Ben!” derken,

Artık; “O”, “İllâ O!” demesiymiş..



Hiç varmayacağı kapıları çalması, hiç ederek ömrünü, adanmasıymış..



Hiç kızmaması yüreğin, almayı hiç düşünmeden hep vermesiymiş..



Hep sarıp-sarmalaması, hiç hesap sormadan, hep dost hep yâr olmasıymış..



Zormuş Anam..



Meğer ölümüne bir kara sevdaymış analık..



Olduk, gördük, bildik bak..




Gözlemleyin kadınları; Değişirler hep “Anne” olunca..

Bir metamorfoz belki analık; Tırtılken kelebek olmak



Artık gözleri, elleri-ayakları, akıl ve yüreği tüm âzâları ve dahî

hayalleri, tüm vakitleri ve hayata dâir hesapları O’na ait değildir..

Karşılıksız-hesapsız ve de gönüllü olarak bağışlar yavrusuna tüm varlığını Anne..



Ve dikkat edin, her kadın bir başka güzelleşir “Anne” olunca..



Ezelden biçilen bir kostüm gibi, “Analık” yakışır her kadına..



O, artık “Anne gibi” güler, “Anne gibi” bakar, “Anne gibi”kokar..

Ve hayatta hiç kimse ne “Anne gibi” kokar ne “Anne gibi”


bakar ne de onun gibi yanar..



Ve böylelikle tüm anneler, Yaratan’dan kokular, esintiler taşırlar dünyamıza..



Her Anne Yaratıcı’ya âyinedir..

En çok Hâlıq ve Vedud ismi yansır onlarda..



Ve hayat boyu, binbir esmâyı seyrederiz o kocaman yüreklerde..



İşte bu yüzden, kaç yaşında olursak olalım, bizler için hep,

Hiç eskimeyen bir ihtiram, çoşkun bir muhabbet, hep meylettiren


bir çekim alanıdırlar..



İşte bu tutkunluk, hesapsız adanışlarının karşılığıdır onlara, Yaradan’dan..



Ve bir gün bizden gittiklerinde..İçimizin bir yanı, ömür boyu hep titreşir onlar için..

Hiç sönmeyen bir yangın, zaman zaman yakar alevlenir, asla dolmaz boşlukları..



Alıp gitmişlerdir çünkü canlarımızın bir parçasını..



Öyledir, her Anne giderken, yüreğini emanet bırakır yavrusuna ve


bir parça yavrusundan alır da öyle gider çünkü..



Ve bu yürek aktarımı, annenin sesi, nefesi, gözleri, sözleri ve o


kocaman yüreği, ezelî bir miras gibi devredilir nesilden nesile..



İşte dünyayı îmar eden, ayakta tutan bu Ana Yürekleridir!



Nasıl emânetse yavrular annelerine bir vakit,

Öylece emânettir her anne de yavrusuna..

“Of!” bile demeden, sakın ha incitmeden,

Sahip çıksın herkes emânetlerine aman!



Yavrularına iki dünya bağışlayan ANAlara



ve cennetlerini kazanan canlara müjdeler olsun..

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]

[Kardelencicegi]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]

[Salim58]

Öyle karardi ki bu yalan dünyam,
Artik kara gözler görmüyor anne,
Hayallerim bitmis kalmamis hülyam,
Hayat gayri bana gülmüyor anne.

Ne arayanim var ne de soranim,
Sanki dagbasina cükmüs dumanim,
Kimseye diyemem hali yamanim,
Kimseler halimi sormuyor anne.

Gurbet ellerinin düstüm bagrina,
Verebilsem herseyleri hayrina,
Muhtac oldum topalina sagirina,
Eller benim sesim duymuyor anne.

Vatandan uzagim senden de ayri,
Yasam zevk vermiyor garibe gayri,
Insanlar unutmus yapmiyor hayri,
Yoksulu kimseler sevmiyor anne.

[Kardelencicegi]

Yüreğime dokunuyor gece...

Sanki bir ömür var karşımda,sanki yaşadığım yıllar beni seyrediyor.
Annemin
ellerine sımsıkı sarılmış bir çocuğum.
Büyümek değil sadece ellerini
bırakmamak istediğim...

Yorgunum,kırgınım....
Saçlarımda dolaşsın ellerin,geçtiğini fısıldasın
dudakların;yanındayım,herşey güzel olacak desin sözlerin anne.
Benim küçük,nazlı kızımsın de anne...
Kış sabahlarını senin sesinle karşılayayım
yine,baharlar yaza senin gülen gözlerinde kavuşsun anne...

Ben geldim anne;teker teker sana göstermek istediğim yaşanmışlığım var
ceplerimde , kırılmış yüreğim var ellerimde.
Bebeğimin kırılan bacağını
onardığın gibi yüreğimide onarırsın değil mi anne?...
Sen şikayeti hiç sevmezsin bilirim ama bu gece beni hoşgör anne...
Canımı çok acıttılar,sevdalarımın üzerine basıp gittiler anne.
Sevmeyi bilmeyenler sevgi
şiirleri yazıyor anne,aşkı yaşamayanlar gönüladamıyım diye kartvizit
bastırmışlar kendilerine anne...
Gözyaşlarıma kıyamazsın ,bilirim.Dayanamaz
yüreğin mahzun bakışlarıma.Kapının önünde bıraktım yangınımı,yürek sızımı...

Ben geldim anne;sımsıkı sarıl ve hiç bırakma.Dünyayı sevemedim.
Şöyle uzansam yanına,ninni söylesen kulağıma ,kokunu çeksem içime
ve uyusa uyanmamak üzere
sıcaklığında ANNE.

[Kardelencicegi]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]

[seten65]

Arkadaşlar yüreginize emeginize sağlık

[hamitgüneyli]

emeği geçen herkese teşekkür ediyorum harika bir çalışma olmuş ellerinize ve yüreğinize sağlık ANA öyle bir varlıkki o tarif edilemez HZ.MUHAMMED.(SAV) EFENDİMİZ derki CENNET ANALARIN AYAKLARI ALTINDADIR bu sözün üzerine başka bir şeydenirmi veya başka tarif edilirmi onların kıymetini bilelim ne yazıktırki ana babasının kıymetini bilmeyenlere