SİVAS'A ŞİİRLER

[KAFKASKAR]

ORASI
Orası öyle bir yer ki anlatamam
Anlatamam orasının güzelliğini
Anlatamam insanlarının sıcaklığını,doğallığını
Anlatamam sokaklarında gezmenin zevkini

Anlatılmaz ki orası,anlatılamaz ki
Başkası için sıradan bir yerdir belki,
Ama...
Benim için anlatamayacağım
Anlatsamda nereden başlayacağımı
Bilmediğim bir yer

Masmavi denizi yok belki
Yemyeşil ormanlarıda yok
Ama toprağı var
Bir avucu bile benim için değerli olan
Toprağı...

Dolaşmak isterdim sokaklarına
Doya doya
O doğallığın içine dalmak isterdim
Sokaklarında kaybolmak isterdim
Sokakların derinliğine dalmak.

O sokaklar öyle ki
İnsanı içine alır,bambaşka bir dünya gibi
O dünya öyle ki
İnsanı yeni hayatlara sürükler.

[KAFKASKAR]

SİVASIM SENİ UNUTAMIYORUM

Cumhuriyet,kültür ve sanat şehri Sivasım
Güneşin her doğuşundaki kızıl ışıklara
Bakarken o yorgun gözlerimle semalarına
Mis kokulu esen yelini solurken
Bulutların ardında gizlenen güneşe seni sorarım.
Sanatçılar,aşıklar diyarı Sivasım
Neden mahsun bakıyorsun bana
Neden boynun bükük sanki
Kızılırmak bile eskisi gibi coşmuyor
Seni sevenlerimi özlüyorsun yoksa
Yada geleneklerinin unutulduğunamı
Özdeğerlerinin kaybolduğunamı
Yitirdiğimiz büyüklere saygıyı,küçüklere sevgiyemi
Yoksa birlik beraberlik ve dayanışma dolu dostluklaramı
Üzülüyorsun
İyi ve kötü günlerdeki paylaşımların bittiğinemi
Taş yığınları arasında kalan anılarınamı üzülüyorsun.
Neden geceleri bile karanlık caddelerinde
Yanan lambanın ışıkları bile nazlı ve küskün yanıyor
Biliyorum bu susmuş çehrende
Anılarına gömülüp,parçalanan yüreğinin
Sesini dinliyorsun yüreğine akan gözyaşlarınla
Dinle beni Sivasım sil gözyaşlarını
Benimde içim kan ağlıyor seni andıkça zaten
Sivasım beni duyuyormusun mazilere gömülen anılarımızı
Düşündükçe yüreğim bir parça çarpıyor seninle
Kan damlıyor yüreğime sensizliği düşündükçe
Unutamıyorum Sivasım seninle olan anılarımı
Taş binalar yuttu acımasızca
Çocukluğumu özlüyorum,gençliğimi özlüyorum
Saf ve duru dostlukları,tel helva çekildiğinde
Pırasa ve paspas dediğimde işittiğim azarları
Evimizin bahçesindeki Armut ağacının dibinde
Oynadığım çizgileri,yakan toplarını unutamıyorum
Kıymalık yapılırken yediğim ekmek batırmalarını
Yufkaları,pezik turşularını,eriştelerin kokusunu
Sivasım seni unutamıyorum
Ramazan gecelerinde dinlediğim davul seslerini,
Arefe günü komşulardan topladığım memmecimin gliğini
Bayram harçlığımla bakkala koşarak aldığım
Gazoz ve kağıtlı şekerin tadını unutamıyorum
Susayınca tatlı suyundan avucumla içtiğim
Kepenek suyunun lezzetini unutamıyorum
Gençliğimde 4 Eylül Stadında bütün coşkumla
Kırmızı,Beyaz,Üçyıldız,Sivas,S ivas Heey demekten
Sesimin kısılarak evime döndüğümü unutamıyorum
Sivasspor diye çarpan yüreğimin sesini dinliyorum
38 yıl sonra süper lige çıkan Sivassporuma
Doyasıya gidemediğimizin kahrıyla yaşıyorum
Sivasım sende özlüyorsun bunları biliyorum
Ondan boynun bükük,ondan mahsun bakışların
Seninle her şeyin bir ayrı anlamı vardı Sivasım
Seninle yaşanan her şeyin bir ayrı güzelliği vardı
Sevgiyi ve aşkı tanıyan yürekler bile
Senin mehtaplı gecelerinin sesliğinde
Kutup yıldızında buluyordu teselliyi
Sivasım seni unutamıyorum
Umarım birgün bir bahar güneşi gibi
Yüzünü güldürür yeni kuşaklar ve,
Umarımki birgün bu kırlarındaki çiçekler
Bir başka tomurcuk açar inatla
Ve umarım ki bir gün unutulan öz değerlerine
Birileri sahip çıkar ve yaşatırlar.
Umarım birgün karlar arasında inatla direnen
Kardelen çiçeği gibi olursun ,hırslı ve kararlı
Sen üzülme Sivasım sevdiklerin yanında olmasada
Biz varız yanında teselliyi bizde bul
Umarım küskün Kızılırmakta birgün barışır
Coşar Sivaslının yüreği gibi çağlaya çağlaya
Sivasım seninle yaşadığım o eski yıllarımı hem özlüyor
Hemde bütün yüreğimle seninle gurur duyuyorum
Sivasım biliyormusun dinle yüreğimin sesini
Seni öyle çok seviyorum ki,
Zaman dursada,mevsimler geçsede ve hatta
Gökyüzündeki bütün yıldızlar bana dur desede
Dinlemem kimseyi yine koşarım sana delicesine
Gitsemde birgün bir dağların ardına
Yırtar gelirim yine sana soluk alamam sensiz
Sivasım senden ayrılmak mümkün mü kopamam senden
Ama olurya Sivasım istemedende olsa
Birgün ayrılırsam eğer senden ve bu mis kokulu topraklarımdan
Getirsinler cansın bedenimi yine Sivas'a
Yukarı Tekke den başka yer istemem bilesin sen Sivasım.
Getirmezlerse beni buraya o zaman
Sitemim hiç bitmeyecek herkese sonsuza kadar
Bedenim olmasada ruhum hep seninle olacak
Çünkü Sivasım
Seni çok ama çok seviyorum
Sivasım seni unutamıyorum..


SABİHA SERİN

[KAFKASKAR]

alçaklardan,
Bakın buzlar sarkıyor saçaklardan,
Duman çıkmaz oldu ocaklardan,
Gelin görün Sivas ne haldedir.

Sisten adım adım yürünmüyor,
On metre ileri görünmüyor,
Köyden kente varılmıyor,
Gelin görün Sivas ne haldedir.

Sivas’a kara kışlar çöküyor,
Sivaslının belini büküyor,
Bu yöre halkı neler çekiyor,
Gelin görün Sivas ne haldedir.

Nehirler akmaz sular donar,
Sivas’ın varı sobada yanar,
Soğukta kalan Sivas’ı anar,
Gelin görün Sivas ne haldedir.

Fırtına baran havada döner,
Bir miktarı Erzurum’a iner,
Mekanı yurdu Sivas’ı sanar,
Gelin görün Sivas ne haldedir

Hayrettin Kalkan

[KAFKASKAR]

Sivas'ta Yoksul Çocuklar
Sivas'ta Ulu Camii avlusunda çocuklar
Yalvaran gözlerle etrafa baka baka
Açıyorlar küçük esmer avuçlarını:
-Emmilerim sadaka! Emmilerim sadaka!

Hükümet konağının yanında biri
Bir kemik kalmış bir deri...
'Boya cila yimbeş,boya cila yimbeş' diye ağlıyor
Ve daha fırça bile tutamıyor elleri.

Garipler Pazarı'nda körpe çocuklar
Yorgunluktan güzelim yüzleri al al...
Öldüren bir çığlık dudaklarında:
-Boş hamal!boş hamal!boş hamal!

Nane satan su satan yetim çocuklar
Şarkı söyleyemediler güneşe aya...
Biliyorum ne masal dinlemeye doydular
Ne oyun oynamaya...

Bezirci'de,Yüceyurt'ta Altıntabak'ta...
Çocuklar var incecik yüzleri nurdan
Ama toz toprak içinde elleri ayakları
Oyuncakları çamurdan...

Ve günahkar çocuklar,suçlu çocuklar
Mahkeme salonunda bakarım dizi dizi
Bu suç bizim suçumuz,bu günah bizim
Affedin bizi.

Gökteki yıldızlar kadar sayısız
Ah yurdumun kimsesiz ve yoksul çocukları
Anladım farkınız yok koparılmış başaktan!
Alın bu gözleri benden,alın bu yüreği artık
Utanıyorum yaşamaktan.


Yavuz Bülent Bakiler

[KAFKASKAR]

SİVAS'IN ZİNDANLARI

Sivas'ın Zindanları
Gençliğim Çürütüyor
Anam Haber Yollamış
Ne Yaptın Oğul Diyor


Ben Sivastan Çıkamam
Yar Yanına Varamam
Eğer Yanın Varırsam
Ağlamadan Duramam


Sivaslıyım Ben Dedi
Gel Derdini Dök Dedi
Yalanımış Bu Dünya
Gayrısı Hep Boş Dedi


Emre Behrem

[KAFKASKAR]

ERZİNCAN SİVAS KARAYOLU

erzincan sivas karayolunda
akşam saat cıttırı beş geçe
herkes mışıl mışıl uyuyor
bense sırtını soğuk cama dayamış
boş boş duruyor.

erzincan sivas karayolunda
ne sandın ya!
dağılar karakarlı
sanki rüya
olur ya

kızıl dağı aşıp
sivas´ a yaklaştıkça
çıkar önüne tödürge gölü
takip eder seni
bırakmaz yolboyu

bulutların da mesaisi
bitti herhalde.
ortalıkta yoklar
yıldızlar nöbeti devralmış
zannedersin aydede
hepsine komutanmış

yeryüzü bekçileri
köy lambaları
arabamızın yanan uzun farları
yıldızlarla selamlaştılar
uzaktan uzağa
el sallarcasına
araba geliyor kısa
yol bomboş uzun
bir uzun bir kısa
hadi şoför gardaş
bas gaza

Üzeyir KARAGÖZ

[KAFKASKAR]

SİVAS DA

Doğudan batıya yurdun eşiği
Dinmedi kalbinde sızı Sivas’da
Asırlardır medeniyet beşiği
Alnına yazılmış yazı Sivas’da



Geçmişden bugüne gelmiş yaralı
Sevdiklerinden bazen kalmış aralı
Yadların elinde kalmış aralı
Dört eylülde değiştirmiş kuralı
Tarihin değişmiş özü Sivas’da



Yiğitlik yatıyor yiğitlik serde
Milli mücadele başlamış burda
Kıvılcım saçılmış büsbütün yurda
Cumhuriyet açtı gözü Sivas’da



Cumhuriyet harcı Sivas temeli
Düşmanların boşa çıktı emeli
Kongre de Gazi Mustafa Kemal’i
Başkanlığa seçen tezi Sivas’da



Evliya erenler şevki bizlerin
Açıksa görürsün gönül gözlerin
Bahtiyar insanı nurlu yüzlerin
Bir başkadır başka hazı Sivas’da



Olsada konuşsa tarihin dili
Mabetler her yerden sallıyor eli
Son asrın dahisi aşık Veyseli
Birlik için çalmış sazı Sivas’da



Aşıklar diyarı yürekde sızı
Yiğitlik haykırır elinde sazı
Velhasıl Fedai bu günün özü
Silinmez tarihin izi Sivas’da



Fedai Koc

[KAFKASKAR]

Sivas ağzıyla yazılmış bir şiire rastladım geçenlerde,tek kelimeyle hayran kaldım.Şiiri okurken duyduğum iç ses sanki eskilerden biriyle(Sivas ağzını dil bozulmalarından etkilenmeden konuşan) sohbet ediyormuşumgibiydi. Şiiri yazan büyük üstad Yavuz Bülent Bakiler olunca bu yalınlık ve halkın içinden olma pekala anlaşılabiliyordu.Tüm bunlardan sonra bana sadece bu güzel şiiri burada paylaşmak kaldı.


SİVAS AĞITI

Gardaş itin öliyim möhürlendi rızgımız
Gırıldı çoluh-çocuh
Söylemesi ayıp emmeee,nööörek işde
Kaç gündür acuh

Vallah alayımız dertle yummuşuh
Sabah-akşam soframızda bir guru ekmek
Haram olsun gursağımız sıcah çorba gördüyse
Haram olsun yediysek bir parça sucuh

Düşün!Nasıl doyaruhh biz sofrada on gaşuh
Nasıl ısınuruh bu Suvaz ayazında…
Ev desen ev döööl oturduğumuz
Gışın ölü damı,yazın alaçuh

İş gelir elimden hani üçbuçuh
Kime vardıysam bahdım ağızsız dilsiz duvar…
Galdım mı ortalarda bir başıma sahapsuz
Nasıl Sıvazluysah,nasıl gardaşuh?

Aklım fikrim hepten garmagaruşuh
Böler uykularımı pavluka düdükleri
Bak hamam utancımdan yüzüne bebelerim
hohlayamam ellerine,yanaklarına artuh.

Oturup ağlasam almaz yakuşuh
Düşerim sedire elsüz-ayahsuz
Bizimki çocuhları avutmaya çalışır
Elinde birkaç aşuuh…

Gardaş itin öliyim möhürlendi rızgımız
Gırıldı çoulh çocuh
Söylemesi ayıp emmeee,nööörek işde
Kaç gündür acuh.

[KAFKASKAR]

Sivas'ım bu gece ne oldu sana?
Seni üzgün görüyorum ilk defa,
Yağan yağmur göz yaşın olmuş sanki
Sivas'ım bu gece ne oldu sana?

Aşkı dillerde anlatılan diyar,
Gel birlikte ağlayalım sevdana.
Bu gece yalnızlık beni de boğar,
Sivas'ım bu gece ne oldu sana?

Çekmişsin üzerine karanlığı,
Bu gece uzun, başla anlatmaya,
Nedir bu halinin perişanlığı?
Sivas'ım bu gece ne oldu sana?

Al sazını bir sen söyle, bir de ben,
İçimizi dökelim karanlığa,
İkimiz de yalnız yok bir bekleyen!
Sivas'ım bu gece ne oldu sana?

Yak bir sigara efkarlıyım bugün,
Sil artık göz yaşlarını, ağlama!
İstersen böyle dertleşiriz hergün,
Sivas'ım bu gece ne oldu sana?

Mehmet Aydın

[KAFKASKAR]

BEN DOĞULUYUM


Serdengeçti Osman Yüksel ağabeyime

Ben doğuluyum!
Eteği dumanlı, başı dumanlı
Dağlarda doğmuşum
Dağ çocuğuyum!
Ben elleri toprak kokan bir babanın
Ve topraktan koparılmış canlı bir kaya gibi
Burcu burcu vatan kokan bir ananın oğluyum
Ben doğuluyum!

Sen buğday benizli mert delikanlım
Arslanım, ümidim, yiğidim, herşeyim
Gel alnından öpeyim.

Sen Erzurum´lusun, dadaşsın belli!
Duruşun çekilmiş bir hançer kadar güzel;
Sen bar başlayanda, davul vuranda
Zurnalar çalanda gel!..

Sen Kars´lısın balam, sen sınır taşı...
Sen Türkmen çocuğu benim sağ elim;
Gel seninle Kars´tan ve Ardahan´dan
Türküler söyleyelim...

Sendendir Bayburt´lum içimdeki hız
Sendendir ufkumda parlayan yıldız.
Yağız atlar üstünde seninle yeni baştan
Destanlar yazacağız.

Kurtar beni Sivas´lım gel tut elimden!
Tiyan-Şan Kadır-Gan ufuklarından
Getirdiğin halı gibi nakışlı türkülerle
Çektiğin güzelim halaylara can kurban.

Sen Van´lısın hemşehrim halinden belli!
Gözlerinde pırıl-pırıl ışıklar.
Sen Van´lısın hemşehrim kara kaşından
Kaytan bıyığına kadar!
Bilmez miyim senin Maraş´lı olduğunu
Söylediğin ağıt ve türkülerden.
Sen getir ışığı bize her seher
Güneşin doğduğu yerden.

Ve ey yiğitlerimin en şanlısı!
Sarıkamış yaylasının esmer delikanlısı!
Sen benim baş tacım temel taşımsın
Dadaşımsın, kardaşımsın, ülküdaşımsın!

Bir bayrak dalgalanır Ağrı Dağı´nın başında
Ve duyulur sonra bir Bozkurt sesi
Varlığı bizdedir bayrağın amma
Kafkas Dağları´na düşer gölgesi.

Varsın Kafkas´lara düşsün gölgesi
Kafkas Dağları´nın toprağı temiz.
Şehit dedelerimiz seslenir Kafkas´lardan
Ne güne duruyor mavzerlerimiz?

Biz ki Türk´üz, büyüğüz, tarihin al gülüyüz
Bir karış toprağımız bayraklar kadar aziz.
Palandöken Dağları´ndan bir selam gider
Altay Dağları´ndan gelir sesimiz.

Biz genç doğulular, bir gün hepimiz
Erzurum, Kars, Maraş, Bayburt, Ardahan...
Kılıçların kından çekildiği an
Bilin ki dostlarım vermeden aman
Al atlar üstünde bir şafak vakti
Sefere çıkacağız doğudan...


Yavuz Bülent Bakiler