Beğendiğiniz Şiirler

[dark_yamtar58]

şehla gözlerin esrari

şehla gözlerin

beş vakit namaza divan durdugum
eyilip secdeye alın vurdugum
hilal kaşlarına kurban oldugum
kalbimin kıblesi şehla gözlerin

aşkını ruhuma mabet yaptıgım
o har kor rengine nara yandıgım
allah ımdan sonra inan taptıgım
gönlümün kabesi şehla gözlerin

kılıçtan keskin ve ince sırattan
ibadetim var düşsem de kırattan
bilirim durgundur deli fırattan
bir ırmak hevesi şehla gözlerin

ceylan bakışlım içimin uktesi
acem aşiran buselik bestesi
hüseyni makamı neva perdesi
notamda la sesi şehla gözlerin

o her hasretim vuslat a gidiştir
murada ermeyiş bende bitiştir
o nur cemalinde bir raks ediştir
tanrı mucizesi şehla gözlerin

esrariyim taptım günah sa günah
yar bende afrodit ilah sa ilah
vururum kendimi silah sa silah
bir ölüm mermisi şehla gözlerin

[EyüphanAydın]

UNUTMAK..........

Unutmak o kadar kolay olsaydı,
Önce kendimi unuturdum gamzelim.
İçimi yaktı ela gözlerin.
Bakışlarında eridi yüreğim.
Unutmak o kadar kolay olsaydı,
Seni tanıdığım anı silerdim gamzelim.

Belki sevmesini beceremedim.
Belki çok sevdim.
Korkuttu seni aşırı sevgim.
Unutmak o kadar kolay olsaydı,
Sevmesini unturdum gamzelim......

[EyüphanAydın]

ARADIM SENİ

hep türkülerde aradım seni,hep şarkılardaydın,
nerde üzgün ,nerde ayrılık şarkıları varsa orda aradım seni,
hani dinlemeyecektik ayrılık üzerine ne varsa........

yavuz bingölle başladım birtanem
değmen benim gamlı yaslı gönlüme
ben bir selvi yardan ayrıldım vay ....
evvel bağ bal idim dostun bağında
talan vurdu ayva nardan ayrıldım ayrıldım ayrıldım vay........
ben gönlümü çala yardan ayrıldım vay.............

sonra daldım şarkılara ismail yk
içim yanar kalbim yanar zor gelir bu ayrılık
henüz erken daha erken
doyamadım çok severken.
ben seni günlük sevmedim ki,
ben seni bir ömür sevdim
sen benim umudum herşeyimsin ,canımın içisin
isterim seni daha sana doymadımki
özlerim seni henüz senden kopmadım ki..........

böyle sürüp gitti sarkılarda aradım seni
yüreğim yanarak,kalbim kanayarak,
çıkmadın telefonlara,konusmak bile istemedin,
gururun yendi seni...........

leman samın gül güzelini dinlerken
akan yaslar yanaklarımdan süzüldü teker teker
hatamı söyle yar..............
aradım seni her yerde,
sahillerde,elele gezdiğimiz caddelerde,
martılara sordum seni...........

1503 kere bağırdım seni seviyorum yar......
gururumu çiğneyerek söylüyorum geri dön yar
arıyorum seni her nefesimde,her anımda.......
geri dön yar ,ruhum öldü bedenimde ölmeden geri dön yar............

[sandalli]

Göklerde Kartal Gibiydim

Göklerde kartal gibiydim
Kanatlarımdan vuruldum
Mor çiçekli dal gibiydim
Bahar vaktinde kırıldım

Yar olmadı bana devir
Her günüm bir başka zehir
Hapishanelerde demir
Parmaklıklara sarıldım

Coşkundum pınarlar gibi
Sarhoştum rüzgarlar gibi
İhtiyar çınarlar gibi
Bir gün içinde devrildim

Ekmeğim bahtımdan katı
Bahtım düşmanımdan kötü
Böyle kepaze hayatı
Sürüklemekten yoruldum

Kimseye soramadığım
Doyunca saramadığım
Görmesem duramadığım
Nazlı yarimden ayrıldım

[EyüphanAydın]

Sarhoş

Gecenin karanlık yollarından,
Kaldırım asfaltlarından yürüdüm.

Paketinden sigarayı çektim.
Ateşim hiç olmaz aşkım olmadığı gibi,
Neyseki yoldan geçen bir adamdan ateş aldım.
Yaktım sigaramı,
içtim.
Ahh çektim.
Hep kendime kızdım.
Ahh ulan ahh dedim.

istasyon caddesinin birahanelerinde gezdim.
Çektim kafayı.
İçtim rakıları.
Efkar dağıttım dağıtabildiğim kadar.
Okkalı bir ses geldi Orhan abiden ''bir teselli ver''.
Bir teselli ver be insafsız verebildiğin kadar.
Hani çok sevmiştin anlatamayacağın kadar.

Sonrası güzelim,başım dönüyor.
Sarhoş oluyorum.
Dayak yemeden meyhaneciden kalkıp gidiyorum.
Ayakta duramıyorum.
Sağa sola çarpıyorum.
Ateşim hiç olmaz aşkım olmadığı gibi,
Sönmeden sigaram,sigaramı sigaramla yakıyorum.

Kızıyorum vefasız dostlara.
İsyan ediyorum ayyaşlığıma.
sonra bu sarhoşluğuma.

Sonrası güzelim,kapının önünden geçiyorum.
Şeytan diyor sarhoş feryadıyla bağır,
Melekler diyor çek git evine ağır ağır.

Neyseki gidiyoruz evimize.
Efendiliğimizi bozmuyoruz.
Soytarılık etmiyoruz elaleme.
Nede olsa delikanlı takılıyoruz bu alemde.

Işığın sönsede,hani perden çekilsede,
İçimize gömüyoruz sevdamızı acıyla,kederle,hasretle.

Kendi kendime konuşuyorum karanlık yollarda.
Gören,deli sanıyor.
Deliyim ama kanlıyımda.

Sonrası güzelim,
Sarhoş oluyorum aşkınla,
.............................. .......Sevdanla,
.............................. .......................Rakıyla ,
.............................. .............................. ....Rakıyla
ulan
rakıyla.

[EyüphanAydın]

Sen Benim Mucizemdin…

Sana dokunmak bir mucizeydi, seninle olmaksa bir mucizeyle yaşamak..

Gün geceye döndüğünde seninle olmak öyle güzel ki. Bütün bir gece seninle aynı
havayı solumak, dinlediğim şarkılarda seni bulmak. Gündüzümde insanlar,
mücadele, kavgalar, çirkinlikler var belki ama gecemde sadece sen ve ben… Belki
bu yüzden geceyi sevişim. Sadece sana ait gecelerim, tıpkı kalbim gibi...

Dün gece yine uzandı elim telefondaki tuşlara. “Aradığınız numara
kullanılmamaktadır” Gülümsedim ve iletilemeyeceğini bile bile defalarca mesaj
gönderdim. Her “iletilemedi” raporunda sanki “Buda geçecek. Geçecek değil mi
Can’ım?” cevabını okudum…

Aradım seni. “Ulaşılmaz” olduğunu bile bile aradım seni. “Ulaşılır” olsaydın
keşke. Keşke biraz daha çok gülebilseydik yaşamın bize yaptıklarına. Keşke “Sen”
yine yanımda olabilseydin. Keşke şu iç çekmeler olmasaydı. Acı olmasaydı keşke…
Keşke… Keşke… “Keşke” kelimesini bilmese, öğrenmeseydik.

Hayata tek bağımdı aşkın… Gelirdim yanına sokulurdum… Tüm dertlerden ,
kederlerden uzaklaşırdım gözbebeklerinde kendimi gördüğümde… Nerden bilebilirdim
ki bir gün o gözlerde kaybolacağımı… Umutlarımın, hayallerimin, sevgimin,
beklentilerimin, inançlarımın yok olacağını… Nerden bilebilirdim ki; o
seyretmeye doyamadığım gözlerinde ölümün beni beklediğini…

Oysa ben ayrılığı hiç düşünmezdim. Aklıma gelmezdi sensiz sabahlamak. Sen varken
fark etmezdim mevsimlerin döndüğünü. Meğer ellerime kar yağabilir, gözlerime
bulutlar değebilirmiş. Sen benim mucizemdin. İşte o mucizeye dokunmak, aslında
seni sonsuza dek kaybetmekmiş. Bunu da öğrendim...

Aradım seni Can’ım. Ulaşılmaz olduğunu bile bile aradım. Seni henüz özlemiş de
değilim, yanlış anlama beni. Ne zaman özlerim bilmiyorum. Hâlâ benimlesin ve
hâlâ gecelerim senin; tıpkı kalbim gibi….

[EyüphanAydın]

Üç yağmur sonra geleceğim,
Korkma.
Aydınlık, güne saklanmayacak.
Saçaklara asılı bıraktığımız
Yağmurluğu alıp dağlara gideceğiz
Üç yağmur sonra...
Üç yağmur sonra geleceğim,
İki saklı mısra var
Gökyüzüne çizdiğimiz resimlerde
Birisi elleriyle yakacak o şiiri.
Ve yağmur yetmeyecek artık
Üç yağmur sonra geleceğim,
Şakaklarımda duran bu gülümseyiş,
Sadece anı olacak.
Ve hüzün...
Ve şiir...
Ve yağmur getireceğim.
Üç yağmur sonra...
Üç yağmur sonra geleceğim,
Bekleyecek misin hep o bıraktığım yerde ?
Öznesiz şiirlerimle,
Umutlar getireceğim çocuklara,
Üç yağmur sonra...
Yüklemim düşecek umut ağacımdan,
Dedim ya üç yağmur sonra,
Gideceğim...

[Arif Coşkun]

GİLGEMDE VAR OLUŞ


Yaprakta hayat
dalda hayat
gövdede hayat
hayat papatyada
kırda göz alabildiğince
varolmak dediğin nedir ki?
Gölgem de hayat

[EyüphanAydın]

CANIM İSTANBUL

Canım İstanbul
Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar
Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.
İçimde tüten bir şey, hava, renk, eda, iklim
O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim.
Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur
Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur.
Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale
Ve kavuşmuş rüyalar, onda, onda misale.

İstanbul benim canım
Vatanım da vatanım
İstanbul
İstanbul...

Tarihin gözleri var, surlarda delik delik
Servi, endamlı servi, ahirete perdelik.
Bulutta şaha kalkmış Fatih'ten kalma kır at
Pırlantadan kubbeler, belki bir milyar kırat.
Şahadet parmağıdır göğe doğru minare
Her nakışta o mana: Öleceğiz ne çare?
Hayattan canlı ölüm, günahtan baskın rahmet
Beyoğlu tepinirken ağlar Karacaahmet.

O manayı bul da bul
İlle İstanbul'da bul
İstanbul
İstanbul...

Boğaz gümüş bir mangal, kaynatır serinliği
Çamlıca'da, yerdedir göklerin derinliği.
Oynak sular yalının alt katına misafir
Yeni dünyadan mahzun, resimde eski sefir.
Her akşam camlarında yangın çıkan Üsküdar
Perili ahşap konak, koca bir şehir kadar.
Bir ses, bilemem tanbur gibi mi, ud gibi mi?
Cumbalı odalarda inletir "Katibim"i

Kadını keskin bıçak
Taze kan gibi sıcak
İstanbul
İstanbul...

Yedi tepe üstünde zaman bir gergef işler
Yedi renk, yedi sesten sayısız belirişler.
Eyüp öksüz, Kadıkoy süslü, Moda kurumlu
Adada rüzgar, uçan eteklerden sorumlu.
Her şafak Hisarlarda oklar çıkar yayından
Hâlâ çığlıklar gelir Topkapı sarayından.
Ana gibi yâr olmaz, İstanbul gibi diyar
Güleni şoyle dursun, ağlayanı bahtiyar.

Gecesi sümbül kokan
Türkçesi bülbül kokan
İstanbul
İstanbul...

[sivaburs]

Yağmurunu sevmiyorum bu şehrin.
Hoş güneşini de sevmedim.
Ben bu şehri sevemedim.
Yıllarımı gömüp kaldırımlarına,
Eli boş terk edeceğimi düşünemedim.
Gidiyorum işte, trenim gelir şimdi.
Alır götürür beni bu şehirden,
Alır götürür sensizliğe.
Ağlayacak mısın arkamdan,
Alışabilecek misin bensizliğe.
Affedemiyorum seni, affedemem.
Gidiyorum, sen beni affet.
Uzun bir yol gidişim, geri dönemem,
Zira sensizlik, uzak memleket.

Ayberk