BAHARÖZÜ BELEDİYESİ (ULAŞ)

[harunsahin]

harunsahin Nickli Üyeden Al?nt?

BAHARÖZÜ BELDESİ COĞRAFİ DURUMU:
Baharözü Beldesi; Sivas Merkeze 48 km. mesafede Irmak Deresi’nin iki yakasına dağılarak Kara Tepenin kuzey eteğinde düz bir alana yerleşmiş. Deliilyas Beldesi, Yapalı, Karalar, Güney, Aylı, Ekincioğlu, Eskiköy, Söğütcük, Boğazdere( Kantarız), Köyleriyle komşu ve oldukça geniş bir araziye sahıp.
Arazilerinin çoğu ekili, ormanlık alan kalmamış. Yeni yeni orman çalışmaları yapılıyor Belediyenin önderliğinde. Türlü çeşit bitkiler donatmış dağlarını. Kekik, ilerzik, gül, püren, ısırgan, madımak, yemlik, narpuz, nane, papatya .
Birçok dereleri de çayırlık. Alamaslı, Düğnükkaya, Çal, Gömülyurdu, Sülüğün Çayırı, At Deresi, Çığıralan Çayırı gibi mevkileri yemyeşil. Yine dağları ve dereleri alıç, çördük, Sincan çalısı, karamık, kuşburnu gibi dikenli yaban ağaçlarıyla dolu.
Irmak mevkisi ve dereler kavak ağaçlarıyla donatılmış. Bu cennet yurt köşesinde yaşayan insanlarımız yaşadıkları bu bölgelere de şöyle isimler vermişler.
Kütüklü, Yerköprü, Çadıryüzü, Göğceyer, Acca, Kireçlik, Uzunyer, Danbıra, Horoz Ömer, Dombak, Karabayır, Alamaslı, Yanalak, Küçük Çördöğ, Alıçlı, Gavur Kaçağı, Büyük Çördöğ, Düğnükkaya, Irmak Üstü, Ziyaret, Çukuryurt , Elma Deresi, Kurt Deresi, Çal, Danaeğreği, Ömür Yurt, Sığır Yatağı, İdris Yurdu, Ayna Pınar, Teccal, Yıldırım, Göğkisler, Ziyaret, Küsülü, Aydın Yalağı, Çiloğlanın Çayırı, Karadaş, Tabırseki, Kamışlı Burun, Hacı Ali Yatağı, Sincanlık, Tilki Deliği, Bayram Pınarı, Tönbüller, Ören, Göl Yeri, Kara Alinin Pınarı ve Karaçalı.
Arazide bulunan büyük dağlar ve dereleri de şöyle adlandırmışlar. Ziyaret, Düğnükkaya, Üç Kayalar, Çal, Sıra Kayalar, Topakkaya, Küçük Gelin Kayası, Kuş Kayası tepeleri oluşturuyor. Elma Deresi, Kurt Deresi, Kayalar Deresi, Yanalak Deresi, Sincanlık, At Deresi, Taşlı dere, Kısır Yurt, Uzun Yer, Çadır Yurdu Dere, Yer Köklü Dere de derelerin isimleri. Beldenin sahip olduğu toprakların çoğunluğu susuz.
Arazilerinde bulunan içme suları ise şöyle; Düğnükkaya da Taşlı Pınar, Ziyaret, Sığır Yatağı, Alamaslı, Üç Gözler, Çal, Gömül Yurdu, Kısır Yurt, Kapaklı Pınar, Taşlı Pınar, Ayna Pınar, Kamışlı,


DÖKMETAŞ EFSANESİ:

Çoban sürüsünü otlatmaya götürür. Hava oldukça sıcaktır. Koyunların ve kendisinin susadığı bir durumda ellerini açıp” Hey Yarabbi. Çok susadık. Şuradan bir su aksa da bende, sürüm de içse. Eğer buradan su akarsa şu en iyi koçu kurban edeceğim.” Der. Bu duadan sonra oradan hakikaten su çıkar. Su çıktıktan sonra “ Zaten su çıktı neye koçu keseyim.” Diye sözünde durmaz çoban. Bunun üzerine Allah tarafından , çoban sözünde durmadığı için sürüsüyle birlikte taş olur. Bunu büyüklerimiz ben çocukken odalarda anlatırdı. Kaynak Kişi: Mehmet Kavak 60 yaşında.

TOPAK KAYA:
Anlatılanlara göre yetişik bir kız bu kayayı ip eğirerek sırtına alıp getirmiş. Bizim 80- 90 yaşındaki ihtiyarlarımız yıllar öncesinden böyle anlatırlardı. Böyle olduğuna inanılır.

GELİN KAYASI:
Bu Gelin Kayasına dualı diye inanılır. “ Düğün olduğunda gelinler ata bindirilip bu kayanın etrafında dolandırılır. Gelin dolanırken ne dilek dilerse yerine gelir.” Derlerdi. Şimdi bu adet epeydir yapılmıyor.

NÜFUS:
Beldenin en kalabalık dönemi şu an. Yaklaşık 240 hane. Dışarıya oldukça çok fazla göç vermiş. Antalya, İstanbul, Kayseri, Sivas gibi büyük yerleşim birimlerine göçmüşler. Hani derler ya “ yokluğun gözü kör olsun.” İşte öyle bir şey. Bazıları da eğitim ve öğretimi düşünerek göçmüş. Çocuklarını bu yoksulluktan kurtarmak için gitmişler gurbet ellerine.
Buraya ilk yerleşen Kadıgil sülalesiymiş. Anlatılanlara göre yaklaşık 200 yıl önceden gelmiş ilk gelenler. Daha sonra diğerleri takip etmiş bunları.

ADINI ALMASI:
İlk anılan şekliyle “ Buğayır Özü” deniyormuş. Anlamı da yağmurların o taraftan gelmesi imiş. Sonraki yıllarda “Böğür Özü” olarak isim almış. Düğnük Kaya da “ Dönük Kaya” olarak anılırmış. Tarihi belgelerde ve yazılı kaynaklarda bu şekilde geçiyormuş. Bir başka ifadeye göre de “ Burası yaylalık, çayırlık, ve çiçekleri bol olduğundan “ Bahar Özü olarak adlandırılmış.” Sonraki yıllarda da “ Baharözü” diye anıla gelmiş.

Köye gelen bir öğretmen şöyle diyor:
Baharözü, Baharözü
Baharlarda akar özü

Uzun uzun selvileri
Topraktandır hep evleri
Güzeli çoktur süzülüyor
Başa altın düzülüyor
Altını olmayan kızlar da büzülüyor.
EĞİTİM:
İlkokul 1932 de 3 sınıflı olarak İsmail Ağa konağında açılmış. Şu an okulu açık 220 öğrencisi var. Okuma yazma oranı %90 ın üzerinde. Bu okuldan birçok okumuş insan yetişmiş. Doktor, mühendis, öğretmen.
ALİMLER:
Molla Miktat( Miktat Saygın) Davut Ağalar Sülalesinden, Molla Osman ( Coşkunlar Sülalesinden), Molla Kadir ( Acer Ahmetlerden ), Fakih Hoca ( Acer Ahmetlerden )
ÜNİVERSİTE MEZUNLARI:
Bekir Saygın, Nevzat Saygın, Fahrettin Koçyiğit, Nedim Yıldız, Ahmet Yıldız, Ersin Yıldız, Burak Saygın, Ekin Saygın, Recep Çakmak, Mikail Coşğun, Adem Coşğun, Durdu Coşğun, Zahide Coşğun, Süheyla Coşğun, Nevin Coşğun, Nesibe Coşğun, Mevlüt Tek, Müddesir Tek, Mithat Coşğun, Mücahit Akbulut, Murat Taşkur, Talha İşler, Harun İşler, Hafize İşler, Rıfat Çiftçi, Gökhan Çiçek, Taha Çiçek, Mahmut Saygın, Mesut Saygın, Asuman Deniz, Nihat Cengiz, Fuat Cengiz, Yasin Topkaya, Osman Akbulut, Oğuzhan Cengiz.
ÂŞIKLAR:
Âşık Mustafa Feryadi Çağıran ( 1914 – 1987 ) Beldenin ve Sivas’ın en tanınmış halk ozanlarından birisidir. Hayatı ve eserleri 1996 yılında Kadir Pürlü ve Kutlu Özen tarafından “ Aşık Feryadi” isimli bir kitapta toplanarak yayımlandı. Beldenin diğer âşıkları ise şöyle; Âşık Ömer Şimşek, Recep Çiçek ( Efe), Ali Civelek, Mustafa Kavak, İbrahim Kavak, Mustafa Çakmak, Osman Coşğun, Cahit Kavak, Yusuf Çağıran,
GÜREŞÇİLER:
Musa TEK ( Musa Ba), Recep Çiçek ( Efe), Gül Ağa Duman, Ali Efendi Şimşek, Ömer Uma, Remzi Çiçek ( Ağa), Ahmet Turan Öztürk, Battal Akbulut, Haşim Ersoy, Derviş Demir, Nazim Çiçek,

AĞITÇI KADINLAR:
Salime Akbulut, Cennet Çam, Elif Duman, Arzu Çakmak, Elif Arslan,

MİMARİ:
Evler genelde kerpiç ve taş duvar karışımı yapılmış. Evlerin bir kısmı çatılı. Toprak damlı evlerde oturanlar da var. Son yıllarda tuğla duvarlı yığma binalar da yapılmaya başlamış. Eski mum sekili odalar kalmamış. Çatma bacalı evler var ama çoğu samanlık veya ahır olarak kullanılıyor.

UNTULMAYANLAR:
Düğün yemeklerini yapan kadınlar, Keyfeniler :
Yeter Çakmak, Melek Şalay, Zeynep Coşğun, Fadik Aydın, Zeynep Öztürk (Büyük Gız),
Düğünlerde oyun çıkaranlar:
Mustafa Mutlu( Bıcı), Hacı Ömer Şimşek, Mehmet Mutlu (Kürt Memmedo), Cemal Arslan ( Kedi Cemal), Seyit Yuvacı , İsmail Ekincioğlu ( Dandil), Cahit Kavak,
Halay başı çekenler :
Rafet Çakmak, Yusuf Gürkan( Kör Yusuf), Mehmet Öz ( Agülünün Memmet), Hasan Aydın (Ecnabinin Hasan), Mustafa Çakmak (Onbaşının oğlu), Mustafa Mutlu ( Bıcı), Cahit Kavak, Ömer Akın, Osman Çiçek, Halil Çay, Abdullah Çakmak ( Apıl),
Ustalar :
Musa Yuvacı, Mustafa Uğur ( Kömürcü ), Mustafa Çay marangoz, Ömer Çağlar nalbant, Ali Ergin sobacı, Mustafa Işık ( Kara Mustafa) tesisatçı.
BAKKALLAR :
Hacı Mehmet Tufan, Kürt Mehmet, Kürt Hamza, Mustafa Çay, Mehmet Öztürk, Hüseyin Çiçek, Yusuf Çonga, Osman Taşkur, Cemal Şimşek, Mevlüt Şimşek, Hacı Mustafa Işık, Hüseyin Koşar, Selim Aydın,
YEMEKLER:
Hingel, patatesli köfte, üzümleme, kaymak aşı, omaç, erişte, ufalamaç, makarlama, düğürcük, mıhlama, katıklı aş, kömbe, sini, hurma, dal turşusu, armut turşusu, aluç turşusu, gilik, lavaş, çörek, yuha,

BELDENİN TANINMIŞLARI:
Âşık Feryadi, Tavut Ağa, Bekir Saygın, Mikdat Coşgun, Abdullah Çiçek, Mehmet Yıldız, Faris Ulucak, Nevzat Saygın, Salih Mutlu, Ziya Aydın, Ahmet Turan Öztürk, Fahrettin Koçyiğit, Nemci Yıldız, Ahmet Coşgun, Osman Çay, Mustafa Tufan,
CIRITÇILAR :
Yusuf Gürkan (Kör Yusuf -Ala Şapkalı ), Gül Ağa Duman, Muhittin Çakmak, Ümmet Gürkan, Musa Tek ( Musa Ba ), Osman Nuri Çakmak
NAMLI YUMRUKÇULAR:
Hasan Şimşek ( Çerçi Hasan), Vahap Akbulut ( Okba), Mehmet Coşgun( Toyta), Ahmet Turan Öztürk , Yusuf Gürkan ( Kör Yusuf), Recep Çiçek ( Efe ), Mustafa Tufan ( Potuk Mustafa), Musa Tek ( Musa Ba), Hacı Tufan ( Kiracı), Ahmet Turan Şimşek ( Kekilli), Ali Taşkur ( Koca Ali),

KÖYÜN İLKLERİ:
Caminin yapımı : 1794
İlk okulun açılması: 1932
Orta okulun açılması : 1987
Elektriğin gelmesi : 1984
Kapalı su şebekesi : 1979
Sağlık ocağının açılması : 1979
Belediyenin kuruluşu : 1999
Kooperatifin açılması : 2000
İlk yurt dışı işçisi : Gazi Tufan ( Hollanda) 1968
Köyden ilk göçen aile : Mahmut Civelek ( Sivas’a )
Köyden ilk göçen aile : Ali Kavak ( İstanbul )
İlk Belediye Başkanı : Faris Ulucak
İlk mühendis : Bekir Saygın
İlk İlahiyat Mezunu: Nevzat Saygın
İlk veteriner hekim : Mithat Coşgun
İlk doktor : Berna Saygın
İlk üniversite mezunu : Bekir Saygın
İlk öğretmen : Mehmet Yıldız
İlk hemşire : Hafize İşler
İlk çevre mühendisi : Rıfat Çiftçi
İlk Biyolog : Müddesir Tek
İlk inşaat mühendisi : Gökhan Çiçek
İlk Mimar : Taha Çiçek
İlk otobüs alan : Mecit İşler
İlk polis : Mehmet Çınar
İlk astsubay : Fuat Cengiz

MUHTARLAR :
Hacı Ahmet Yıldız, Mustafa Cengiz, Aşığınoğlu, Hüseyin Şimşek, Bekir Saygın, Osman Şimşek, Mahmut Saygın, Asım Coşgun, Ahmet Ersoy, Ali Kavak, Mecit İşler, Mehmet Mustafa Çay, Üzeyir Çınar, Hüseyin Çiftçi, Ahmet Coşgun köy muhtarlığı yaptılar.
Fatih Mahallesi Muhtarları:
İlhan Çakmak, Kalender Topkaya
Yeni Mahalle Muhtarları:
Ahmet Turan Çiçek, Turgut Coşgun,

SÜLALELER:
KADIGİL:
Sağır Bekirgil : Gayıran Ailesi
Çökelikgil : Öztürk Ailesi
Ümmühangil : Mutlu Ailesi
ACER AHMETGİL ( FAKIGİL) :
Muhittingil : Çakmak Ailesi
Onbaşıgil : Çakmak Ailesi
Mecitgil : İşler Ailesi
Şadigil : Taşkur Ailesi
Emin Ağagil : Taşkur Ailesi
Koca Aligil : Taşkur Ailesi
Ersoy Ailesi,
HALITGİL:
Topal Yusufgil : Çonga Ailesi
MOLLA OSMANGİL:
İbişgil : Coşgun Ailesi
Hamzaal : Coşgun Ailesi
Mıhtatgil : Coşgun Ailesi
ŞIHGİL ( YAYIKLAR ) :
Hacogil : Aydın Ailesi
Selimgil : Aydın Ailesi
Dişi Çürükgil : Aydın Ailesi
Ecnabigil : Aydın Ailesi
Eyüpgil : Aydın Ailesi
Mustafa Çavuşgil : Aydın Ailesi
DAVUTLAR :
Bekir Ağagil : Saygın Ailesi
Mehmet Ağagil : Çınar Ailesi
Hacı Ağagil : Yıldız Ailesi
İsmail Ağagil : Arslan Ailesi
Ali Ağagil : Yıldız Ailesi
Yusuf Ağagil : Bulut Ailesi
Davut Ağagil : Cengiz Ailesi
KÖSEAL :
Karataş Ailesi
KEL MEHMETGİL :
Battalgil : Akbulut Ailesi
Hısımgil : Akbulut Ailesi
Gülbazın Oğlu: Akbulut Ailesi
Hasan çavuşgil: Tufan Ailesi
KAVAŞGİLLER ( Sülükgil ) :
Ulucak Ailesi
HASANGİLLER :
Çiçek Ailesi
KARA KEÇİGİLLER :
Esogiller : Öz Ailesi
Agülügiller : Öz Ailesi
Barutgiller : Akın Ailesi
İBRAHİM AĞAGİL :
Karaca Ailesi
ÜMMET UŞAĞIGİL :
Sarı Hüseyingil : Coşar Ailesi
Kör İbrahimgil : Gürkan Ailesi
Kel Hasangil : Gürkan Ailesi
Feryadigil : Çağıran Ailesi
ZOPUROGİLLER :
Eski Muhtargil : Şimşek Ailesi
Kerim Oğulları : Şimşek Ailesi
Çerçi Hasangil : Şimşek Ailesi
İnce Hüseyingil : Şimşek Ailesi
Kaşıklıkgil : Şimşek Ailesi
GÜRÜN OĞULLARI :
Kart Osmangil : Çiftçi Ailesi
Hacı Mehmetgil : Tufan Ailesi
Adanalıgil : Tufan Ailesi
Eşenin Uşakları : Uma Ailesi
BARAKLAR :
Kara Mehmetgil : Deniz Ailesi
Kara Aligil : Deniz Ailesi
Şabangil eniz Ailesi
İBOGİLLER :
Yusuf Çavuşgil : Şimşek Ailesi
Hacı Kadirgil : Işık Ailesi
ÇOMOGİLLER :
Kahyagil : Koçyiğit Ailesi
Toppaşgil :Çal Ailesi

KEYKİĞİL :
KAVAK Ailesi
DERVİŞGİLLER :
Demir Ailesi
KÜRTGİLLER :
Kaplan Ailesi
SEYİTGİLLER ( CAYNAKGİL) :
Kel Kadirgil : Civelek Ailesi
Küt Durangil : Civelek Ailesi
Ali Çavuşgil : Civelek Ailesi
KARA MUSTAFAGİL :
Ekincioğlu ve Hasdemir Ailesi
HEBİPGİLLER :
Çay Ailesi,

HACI PAŞAGİL :
Topkaya Ailesi

KARA KÖSEGİLLER :

MISEAL :
Çağlar Ailesi

KOCA OSMANGİL :
Çiftçi Ailesi
ÂŞIKGİL :
Yüksel Ailesi
APOGİLLER :
Duman ve Yücel Ailesi
FEZİKGİLLER ( Ömer Çavuşun Uşağı ) :
Korkmaz Ailesi

ÇIKININ OĞLUGİL :
Ergin Ailesi
CEBECİLER :
Cebeci Ailesi
GÜCÜKHALİL UŞAĞI:
Çam Ailesi
TARIM VE HAYVANCILIK :

Tarım :
Belde arazisinin çoğu ekilebilir durumda olduğu için genel olarak şu ürünleri yetiriyorlar. Buğday, arpa, çavdar, yulaf, fiğ, korunga, yonca, mercimek, pancar, patates, mısır ailenin ihtiyacı kadar da elma, erik, armut,
Hayvancılık :
Beldenin genellikle geçim kaynağını oluşturmaktadır. 2000 baş sığır ( Montofon, Kırma Yerli, Melez ), 2100 baş da koyun ( Ak Karaman) , 25 baş keçi yetiştirilmektedir. Ayrıca 40 kovan kadar da arı mevcut.

ŞEHİT VE GAZİLER
Sülale adı adı katıldığı savaş
Barıdlar ailesinden Mehmet ( Barıd Mehmet ) Osmanlı – Rus Harbi ( GAZİ )
Mıllıosmangillerden Mehmet Mustafa Osmanlı- Rus Harbi ( ŞEHİD )
Acer Ahmetgillerden Bekir Osmanlı – Rus Harbi ( ŞEHİD )
Acer Ahmetgillerden Süleyman Osmanlı – Rus Harbi ( ŞEHİD )
Misallerden Ahmet Osmanlı – Rus Harbi ( ŞEHİD )
Misallerden Hüseyin Osmanlı – Rus Harbi ( ŞEHİD )
Kürtgillerden Muttalip Kaplan Askerlik vazifesinde(2002) ŞEHİD


Rivayetlere göre Osmanlı-Rus Seferberliğinde Köyden 90 kişi gitmiş, 7 kişi döndüğü söyleniyor





Feryadi Baba evlenme teklifini kabul etmeyen bibisinin kızı Keziban için şöylemiş.

SEVDİĞİM

Nasıl beddualar vereyim sana
Gül hatırım kırdın boşa sevdiğim
Dilerim Mevla’dan nüzüller insin
Eliniz ermesin işe sevdiğim.

Ocağınız batsın tütün tütmesin
Sizi gören hiç merhamet etmesin
Kazancınız ilaçlara yetmesin
Baş ucunda dura şişe sevdiğim.

Derdin şiddetinden duramıyasın
Lal ola bir cevap veremiyesin
Yakından geleni göremiyesin
İki gözün döne keşe sevdiğim.

Feryadi’yi çaldın taşlardan taşa
Cümle emeğimi sen verdin boşa
Ömrün uzun olsun dert ile yaşa
Zarı figan ile yaşa sevdiğim.

GÜNEY KÖYÜNDEKİ GÜZELLERE
Güney’den çıkınca yolun üstünde
Sunalar su taşır kolun üstünde
Sanki bir çift ördek gölün üstünde
Doğru söylen kızlar kimlerdensiniz?

Kızlar beri gelin görem yüzünüz
Şekerden, şerbetten tatlı sözünüz
Yolcuyu yolundan eğler nazınız
Doğru söylen kızlar kimlerdensiniz?

Bakraçları dolu suları tuzlu
Yavaş konuşurlar sırları gizli
Uğrumu kestiniz cilveli nazlı
Doru söylen kızlar kimlerdensiniz?

Size âşık olur gökteki kuşlar
Ördek döşü gibi sizdeki döşler
Sizin için kaldım gitti arkadaşlar
Doğru söylen kızlar kimlerdensiniz?

Güney’den çıkınca yolun sağında
Tuz suyu var imiş ufak dağında
İkinizde sarılacak çağında
Doru söylen kızlar kimlerdensiniz?

Güney’den çıkınca tepe başında
Birisinin kalem oynar kaşında
Feryadi yanıyor aşk ataşında
Doğru söylen kızlar kimlerdensiniz?

GÜLDANE’YE MEKTUP
Nazlı yârim sana bir mektup yazdım
Eğer götürürse posta sevdiğim
Ben de bu feleğin kahrından bezdim
Zaten dertli gönlüm yasta sevdiğim

Mektubumun cevabını tez gönder
Adresini bilemiyom yaz gönder
Nâmenin içinde kahrı az gönder
Duyurma düşmana dosta sevdiğim.

Kaşlarına kara kalem vurulmuş
Güzellik de yavru sana verilmiş
Mor belikler ince ince örülmüş
Zilifler mah yüzde deste sevdiğim.

Güzel başın için nar gönder bana
Bir mendil işle de yâr gönder bana
Yağlığın içine sar gönder bana
Zilfiyin telinden kes de sevdiğim.

Ne derdin var ise mektupla söyle
Bu hasretlik baki kalacak böyle
Resmimi gönderdim yadigâr eyle
Karşında bir yere as da sevdiğim.

Elim yetmez bu dünyanın varına
Parasız gidilmez Çin diyarına
Zehirler içeyim şeker yerine
Hazırladım durur tasta sevdiğim.

Vilayetim Sivas, Kazam Şarkışla
Adresimi oku, yazmaya başla
Posta getirmezse gönder bir kuşla
Resminle mühürün bas da sevdiğim.

Unutma nahiyem Deliilyas’ı
Karakol eliyle yaz Baharözü
Eğer arzuhalin bulursa bizi
Ya mektup, ya bizi iste sevdiğim.

Fakirim tedarik göremiyorum
Yol uzak oraya varamıyorum
Senin merakından duramıyorum
Feryadi derdinden hasta sevdiğim.
Âşık Feryadi bu mektubu göndermek üzere Şarkışla’daki postaneye gitmiş. Mektubun üzerinde şöle bir adres yazıyormuş.
“ Çin diyarında, Seul Adasında, Leb Şehrinde Hasan Hüseyin kızı Güldane”
O zamanki posta memuru:
- Bu adres eksik. Bu mektup gitmez. Demiş.
Âşığın gözü kör kulağı sağırdır. Adres eksikliğini bilir mi? Çok rica etmiş Feryadi. Sonunda posta memuru da dayanamamış. Hatta pul parsını bile cebinden vererek damgalayıp mektubu kabul etmiş. Mektup yola çıkmış çıkmasına da üç ay sonra geri gelmiş Şarkışla postanesine. Çin’de böyle bir adres yok diye.

GÜLDANE’NİN CEVABI

Boynun eğri gözün bakıp duruyor
Yoksa maşuğunu bilemdin mi?
Gözlerinin yaşı akıp duruyor
Alıp pembe ile silemedin mi?

Cihanda bulunmaz ben gibi yanan
Sözüm hilaf değil sevdiğim inan
Önüm deniz diye sen geri dönen
Derin deryalara dalamadın mı?

Babam ile anam Mustafa gözler
Mustafa da kaya başında sızlar
Önümü çevirdi salmıyor kızlar
İleriye nazar kılamadın mı?

Âşık, maşuğunun yolunda gerek
Ölümden korkar mı var ise merak?
Kuşlar gibi yürür, demez yol ırak
Çin diyarı deyip gelemedin mi?

Gönlüm kurtulmuyor gam ile yastan
Adresim yazmaya korkarım nastan
Türkiye iline çok yazdım destan
Bir mektubum bari alamadın mı?

Âşıklar böyle mi sevüptür mestin
Ben sana naz iken sen bana küstün
Yoksa unuttun mu Güldane dostun
Bir mektup yazap da salamadın mı?
Âşık Feryadi rüyasında Güldane’yi görünce , Güldane’nin Feryadi’ye söylediği şiir.

KÖYÜMÜZÜN AHVALİNE – ( Baharözü Halkına ithafen)

Birlik olup kalkındırak
Köyü Baharözü köyü
Neme gerek, terk edelim
Huyu Baharözü huyu

Köyümüzün adı vardır
Sivas toprağında birdir
Düğnükkaya metin yerdir
İyi Baharözü iyi

Âşık Feryadi der diyen
Bana küser bazı duyan
Köyüne isteyen ziyan
Hoyu Baharözü hoyu.

KALMADI – ( Köyümüz halkına)

Nasıl methedeyim Baharözü’nü
Eski güzel hoş ahvali kalmadı
Kayıp ettik baharını yazını
Kahrı çekilecek hali kalmadı

Yokuş diye giden yoktur hayıra
Doğru çalışanı Allah kayıra
Neme gerek diye bakmaz bayıra
Orman tepelerde çalı kalmadı

Yollar batkın halde bakan yok arga
Karakuş yurduna oturmuş karga
İnanmayan baksın bahçede farga
Ağaçların düzgün dalı kalmadı

Feryadi nihayet ver gayrı söze
Senin bu destanın tarihler yaza
Çokları mülkünü değişti kıza
Zaptolundu sağı solu kalmadı

DÜZELTME davutaga ailesine, cengiz ailesini eklenmiştir

[mucahitgayiran]

çok güzel bi site olmuş herkesin emeğine sağlık ... köyümüzü çok güzel tanıtmışsınız...
bende sivasta grafik tasarımcıyım abm reklam ın sahibiyim .. siyach sizinle tanışmayı çok isterim gerçekten aynı mesleği icra ediyoz aynı köylüyüz ama birbirimizi tanımıyoz

[oguz7358]

çok güzel tanıtmışlar kim yazmışsa ellerine sağlık ama insan eski isimleri duyunca duyğulanıyor ilhan şimşek milas muğla

[mtek]

bu yazıyı hazırlayanlar musa tek ve torunlarından bahsettikleri halde sülaleler kısmına tek ailesini yazmayı unutmuşlar herhalde musabagil(tek ailesi)

[Zehra YK]

Ben bile bukadarini bilmiyordum Tanitanin Emegine Saglik.

[Fenci_Baba]

BELDEMİZE AİT BİR KAÇ UYDU GÖRÜNTÜSÜ

RESİMLERİ BÜYÜTMEK İÇİN RESME ÇİFT TIKLAYINIZ.

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]


[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]

Sağlıcakla kalın...

[Alaaddin_Kosar]

Herkese selamlar ben Alaaddin KOŞAR. Harun Şahin güzel bi çalışma yapmış kendisini ve emeği geçenleri tebrik ediyorum fakat bizim soyadımız Çoşar olarak yazılmış doğrusu KOŞAR olacak ben bazı düzeltmeler ve eklemeler yapmak gereği duydum.


BAHARÖZÜ BELDESİ COĞRAFİ DURUMU:
Baharözü Beldesi; Sivas Merkezine yaklaşık 49 km.Ulaş ilçe merkezine 18 km mesafede yer almaktadır.Kendi arazisinden çıkan 5 derenin dogal sularının birleştiği yerde oluşan Irmak yatagının iki yakasına kurulmuştur.Kara Tepenin kuzey eteğinde ,Topakkaya,Gelin kayası,İnlikaya,Gökkaya,ılıman kayaları arasındaki düz bir alana yerleşmiştir. Deliilyas Beldesi, Yapalı, Karalar, Güney, Aylı, Ekincioğlu, Eskiköy, Söğütcük, Boğazdere( Kantarız), Köyleriyle komşu ve oldukça geniş bir araziye sahıp.
Arazilerinin büyük bir bölümü nadas uygulamalı hububat üretimine tahsis edilmiş olup.kuru tarım yapılmaktadır.Münavebeye fazla rağbet edilmemektedir.Sulanabilir alanlarda kavakcılık,meyvecilik,azolmakl a beraber sebze üretimi ,sanayi bitkisi ve yembitkisi üretimi yapılmaktadır.Son senelerde kurak kırsal sahalara yem bitkisi ekimi ve tabi meralar tesis edilmiştir.Kitle orman ağaçlandırmalarına 1980 li yıllarda kabristanın ağaçlandırılması ile başlanmış olup,kısıtlı olmakla birlikte ibreli orman agaçlandırmaları çalışmaları,Belediyenin önderliğinde yürütülmektedir.Tabi olarak belde yerleşim sahalarında muhtelif tabi bitki örtüsü çok zenğin bitki hebitüsüne sahiptir.Çalma,çördüğü,kaçak,ç amurluk,karakırma(garaarma) düğnükkaya,atderesi,yağlak,Ala maslı,ıraküstü,elmaderesi,çuku ryurt,dambura,ardışlığın ağzı,çatak,uzunyer,çadır yüzü,kıranardı,yelkörü,çayırta rla,tömbüller,sülüğün çayırı,bayram pınarı,çil oğlanın çayırı,tilki deliği,kısıkyurt,atderesi,Çal, Gömülyurdu, kasımın pınarı,gökisler,tandır topragı,değirmen ocağı,Çığıralan Çayırı vs gibi arazi semt ve mevkileri mevcuttur.
Irmak ve dere yatakları muhtelif meyve ve süs bitkileri ile kara kavak,selvi,
söğüt gibi bitkilerle kontrast tamamlayıcı ve uygun harmoni sağlanmıştır. Bu cennet yurtta yılardır yaşayan insanlar yaşadıkları bahar özü taşınmaz arazilerinin mevkilerini bazıları mükerrer olmakla birlikte mahalli isimlerlede tanımlamışlardır.
Kütüklü, Yerköprü, Çadıryüzü, Göğceyer, Acca, Kireçlik, Uzunyer, Danbıra, Horoz Ömer, Dombak, Karabayır, Alamaslı, Yanalak, Küçük Çördöğ, Alıçlı, Gavur Kaçağı, Büyük Çördöğ, Düğnükkaya, Irmak Üstü, Ziyaret, Çukuryurt , Elma Deresi, Kurt Deresi, Çal, Danaeğreği, Ömür Yurt, Sığır Yatağı, İdris Yurdu, Ayna Pınar, Teccal, Yıldırım, Göğkisler, Ziyaret, Küsülü, Aydın Yalağı, Çiloğlanın Çayırı, Karadaş, Tabırseki, Kamışlı Burun, Hacı Ali Yatağı, Sincanlık, Tilki Deliği, Bayram Pınarı, Tönbüller, Ören, Göl Yeri, Kara Alinin Pınarı ve Karaçalı.
Arazide bulunan büyük dağlar ve dereleri de şöyle adlandırmışlar. Ziyaret, Düğnükkaya, Üç Kayalar, Çal, Sıra Kayalar, Topakkaya, Küçük Gelin Kayası, Kuş Kayası tepeleri oluşturuyor. Elma Deresi, Kurt Deresi, Kayalar Deresi, Yanalak Deresi, Sincanlık, At Deresi, Taşlı dere, Kısır Yurt, Uzun Yer, Çadır Yurdu Dere, Yer Köklü Dere de derelerin isimleri. Beldenin sahip olduğu toprakların çoğunluğu susuz.
Arazilerinde bulunan içme suları ise şöyle; Düğnükkaya da Taşlı Pınar, Ziyaret, Sığır Yatağı, Alamaslı, Üç Gözler, Çal, Gömül Yurdu, Kısır Yurt, Kapaklı Pınar, Taşlı Pınar, Ayna Pınar, Kamışlı,


DÖKMETAŞ EFSANESİ:

Çoban sürüsünü otlatmaya götürür. Hava oldukça sıcaktır. Koyunların ve kendisinin susadığı bir durumda ellerini açıp” Hey Yarabbi. Çok susadık. Şuradan bir su aksa da bende, sürüm de içse. Eğer buradan su akarsa şu en iyi koçu kurban edeceğim.” Der. Bu duadan sonra oradan hakikaten su çıkar. Su çıktıktan sonra “ Zaten su çıktı neye koçu keseyim.” Diye sözünde durmaz çoban. Bunun üzerine Allah tarafından , çoban sözünde durmadığı için sürüsüyle birlikte taş olur. Bunu büyüklerimiz ben çocukken odalarda anlatırdı. Kaynak Kişi: Mehmet Kavak 60 yaşında.

TOPAK KAYA:
Anlatılanlara göre yetişik bir kız bu kayayı ip eğirerek sırtına alıp getirmiş. Bizim 80- 90 yaşındaki ihtiyarlarımız yıllar öncesinden böyle anlatırlardı. Böyle olduğuna inanılır.

GELİN KAYASI:
Bu Gelin Kayasına dualı diye inanılır. “ Düğün olduğunda gelinler ata bindirilip bu kayanın etrafında dolandırılır. Gelin dolanırken ne dilek dilerse yerine gelir.” Derlerdi. Şimdi bu adet epeydir yapılmıyor.

NÜFUS:
Beldenin en kalabalık dönemi şu an. Yaklaşık 240 hane. Dışarıya oldukça çok fazla göç vermiş. Antalya, İstanbul, Kayseri, Sivas gibi büyük yerleşim birimlerine göçmüşler. Hani derler ya “ yokluğun gözü kör olsun.” İşte öyle bir şey. Bazıları da eğitim ve öğretimi düşünerek göçmüş. Çocuklarını bu yoksulluktan kurtarmak için gitmişler gurbet ellerine.
Buraya ilk yerleşen Kadıgil sülalesiymiş. Anlatılanlara göre yaklaşık 200 yıl önceden gelmiş ilk gelenler. Daha sonra diğerleri takip etmiş bunları.

ADINI ALMASI:
İlk anılan şekliyle “ Buğayır Özü” deniyormuş. Anlamı da yağmurların o taraftan gelmesi imiş. Sonraki yıllarda “Böğür Özü” olarak isim almış. Düğnük Kaya da “ Dönük Kaya” olarak anılırmış. Tarihi belgelerde ve yazılı kaynaklarda bu şekilde geçiyormuş. Bir başka ifadeye göre de “ Burası yaylalık, çayırlık, ve çiçekleri bol olduğundan “ Bahar Özü olarak adlandırılmış.” Sonraki yıllarda da “ Baharözü” diye anıla gelmiş.

Köye gelen bir öğretmen şöyle diyor:
Baharözü, Baharözü
Baharlarda akar özü

Uzun uzun selvileri
Topraktandır hep evleri
Güzeli çoktur süzülüyor
Başa altın düzülüyor
Altını olmayan kızlar da büzülüyor.
EĞİTİM:
İlkokul 1932 de 3 sınıflı olarak İsmail Ağa konağında açılmış. Şu an okulu açık 220 öğrencisi var. Okuma yazma oranı %90 ın üzerinde. Bu okuldan birçok okumuş insan yetişmiş. Doktor, mühendis, öğretmen.
ALİMLER:
Molla Miktat( Miktat Saygın) Davut Ağalar Sülalesinden, Molla Osman ( Coşkunlar Sülalesinden), Molla Kadir ( Acer Ahmetlerden ), Fakih Hoca ( Acer Ahmetlerden )
ÜNİVERSİTE MEZUNLARI:
Bekir Saygın, Nevzat Saygın, Fahrettin Koçyiğit, Nedim Yıldız,Alaaddin KOŞAR, Ahmet Yıldız, Ersin Yıldız, Burak Saygın, Ekin Saygın, Recep Çakmak, Mikail Coşğun, Adem Coşğun, Durdu Coşğun, Zahide Coşğun, Süheyla Coşğun, Nevin Coşğun, Nesibe Coşğun, Mevlüt Tek, Müddesir Tek, Mithat Coşğun, Mücahit Akbulut, Murat Taşkur, Talha İşler, Harun İşler, Hafize İşler, Rıfat Çiftçi, Gökhan Çiçek, Taha Çiçek, Mahmut Saygın, Mesut Saygın, Asuman Deniz, Nihat Cengiz, Fuat Cengiz, Yasin Topkaya, Osman Akbulut, Oğuzhan Cengiz,Hacı İbrahim Gürkan,Yusuf Gürkan,Bağdat Korkmaz,Özlem Koşar,Hüseyin Tolgahan Koşar.
ÂŞIKLAR:
Âşık Mustafa Feryadi Çağıran ( 1914 – 1987 ) Beldenin ve Sivas’ın en tanınmış halk ozanlarından birisidir. Hayatı ve eserleri 1996 yılında Kadir Pürlü ve Kutlu Özen tarafından “ Aşık Feryadi” isimli bir kitapta toplanarak yayımlandı. Beldenin diğer âşıkları ise şöyle; Âşık Ömer Şimşek, Recep Çiçek ( Efe), Ali Civelek, Mustafa Kavak, İbrahim Kavak, Mustafa Çakmak, Osman Coşğun, Cahit Kavak, Yusuf Çağıran,
GÜREŞÇİLER:
Musa TEK ( Musa Ba), Recep Çiçek ( Efe), Gül Ağa Duman, Ali Efendi Şimşek, Ömer Uma, Remzi Çiçek ( Ağa), Ahmet Turan Öztürk, Battal Akbulut, Haşim Ersoy, Derviş Demir, Nazim Çiçek,

AĞITÇI KADINLAR:
Salime Akbulut, Cennet Çam, Elif Duman, Arzu Çakmak, Elif Arslan,

MİMARİ:
Evler genelde kerpiç ve taş duvar karışımı yapılmış. Evlerin bir kısmı çatılı. Toprak damlı evlerde oturanlar da var. Son yıllarda tuğla duvarlı yığma binalar da yapılmaya başlamış. Eski mum sekili odalar kalmamış. Çatma bacalı evler var ama çoğu samanlık veya ahır olarak kullanılıyor.

UNTULMAYANLAR:
Düğün yemeklerini yapan kadınlar, Keyfeniler :
Yeter Çakmak, Melek Şalay, Zeynep Coşğun, Fadik Aydın, Zeynep Öztürk (Büyük Gız),Güfer Çokun (Karaca),Azime Koşar(Aydın)
Düğünlerde oyun çıkaranlar:
Mustafa Mutlu( Bıcı), Hacı Ömer Şimşek, Mehmet Mutlu (Kürt Memmedo), Cemal Arslan ( Kedi Cemal), Seyit Yuvacı , İsmail Ekincioğlu ( Dandil), Cahit Kavak,
Halay başı çekenler :
Rafet Çakmak, Yusuf Gürkan( Kör Yusuf), Mehmet Öz ( Agülünün Memmet), Hasan Aydın (Ecnabinin Hasan), Mustafa Çakmak (Onbaşının oğlu), Mustafa Mutlu ( Bıcı), Cahit Kavak, Ömer Akın, Osman Çiçek, Halil Çay, Abdullah Çakmak ( Apıl),
Ustalar :
Musa Yuvacı, Mustafa Uğur ( Kömürcü ), Mustafa Çay marangoz, Ömer Çağlar nalbant, Ali Ergin sobacı, Mustafa Işık ( Kara Mustafa) tesisatçı.
BAKKALLAR :
Hacı Mehmet Tufan, Kürt Mehmet, Kürt Hamza, Mustafa Çay, Mehmet Öztürk, Hüseyin Çiçek, Yusuf Çonga, Osman Taşkur, Cemal Şimşek, Mevlüt Şimşek, Hacı Mustafa Işık, Hüseyin Koşar, Hamza Coşkun,Selim Aydın,
YEMEKLER:
Hingel, patatesli köfte, üzümleme, kaymak aşı, omaç, erişte, ufalamaç, makarlama, düğürcük, mıhlama, katıklı aş, kömbe, sini, hurma, dal turşusu, armut turşusu, aluç turşusu, gilik, lavaş, çörek, yuha,

BELDENİN TANINMIŞLARI:
Âşık Feryadi, Tavut Ağa, Bekir Saygın, Mikdat Coşgun, Abdullah Çiçek, Mehmet Yıldız, Faris Ulucak, Nevzat Saygın, Salih Mutlu, Ziya Aydın, Ahmet Turan Öztürk,Alaaddin KOŞAR, Fahrettin Koçyiğit, Nemci Yıldız, Ahmet Coşgun, Osman Çay, Mustafa Tufan,
CIRITÇILAR :
Yusuf Gürkan (Kör Yusuf -Ala Şapkalı ), Gül Ağa Duman, Muhittin Çakmak, Ümmet Gürkan, Musa Tek ( Musa Ba ), Osman Nuri Çakmak,Abduldadir Gürkan.
NAMLI YUMRUKÇULAR:
Hasan Şimşek ( Çerçi Hasan), Vahap Akbulut ( Okba), Mehmet Coşgun( Toyta), Ahmet Turan Öztürk , Yusuf Gürkan ( Kör Yusuf), Recep Çiçek ( Efe ), Mustafa Tufan ( Potuk Mustafa), Musa Tek ( Musa Ba), Hacı Tufan ( Kiracı), Ahmet Turan Şimşek ( Kekilli), Ali Taşkur ( Koca Ali),

KÖYÜN İLKLERİ:
Caminin yapımı : 1794
İlk okulun açılması: 1932
Orta okulun açılması : 1987
Elektriğin gelmesi : 1984
Kapalı su şebekesi : 1979
Sağlık ocağının açılması : 1979
Belediyenin kuruluşu : 1999
Kooperatifin açılması : 2000
İlk yurt dışı işçisi : Gazi Tufan ( Hollanda) 1968
Köyden ilk göçen aile : Mahmut Civelek ( Sivas’a )
Köyden ilk göçen aile : Ali Kavak ( İstanbul )
İlk Belediye Başkanı : Faris Ulucak
İlk mühendis : Bekir Saygın
İlk Tarım Teknikeri: Alaaddin KOŞAR
İlk İlahiyat Mezunu: Nevzat Saygın
İlk veteriner hekim : Mithat Coşgun
İlk doktor : Berna Saygın
İlk üniversite mezunu : Bekir Saygın
İlk öğretmen : Mehmet Yıldız
İlk hemşire : Hafize İşler
İlk çevre mühendisi : Rıfat Çiftçi
İlk Biyolog : Müddesir Tek
İlk inşaat mühendisi : Gökhan Çiçek
İlk Mimar : Taha Çiçek
İlk İngilizce Öğretmeni: Özlem Koşar
İlk Fen bilgisi Öğretmeni: Hüseyin Tolgahan Koşar.
İlk Dizel Motorlu un ve bulgur değirmeni: Hüseyin Koşar,Mustafa Coşkun
İlk otobüs alan : Mecit İşler
İlk polis : Mehmet Çınar
İlk astsubay : Fuat Cengiz
İlk Mütahit :Halil Hüseyin KORKMAZ.
MUHTARLAR :
Hacı Ahmet Yıldız, Mustafa Cengiz, Aşığınoğlu, Hüseyin Şimşek, Bekir Saygın, Osman Şimşek, Mahmut Saygın, Asım Coşgun, Ahmet Ersoy, Ali Kavak, Mecit İşler, Mehmet Mustafa Çay, Üzeyir Çınar, Hüseyin Çiftçi, Ahmet Coşgun köy muhtarlığı yaptılar.
Fatih Mahallesi Muhtarları:
İlhan Çakmak, Kalender Topkaya
Yeni Mahalle Muhtarları:
Ahmet Turan Çiçek, Turgut Coşgun,

SÜLALELER:
KADIGİL:
Sağır Bekirgil : Gayıran Ailesi
Çökelikgil : Öztürk Ailesi
Ümmühangil : Mutlu Ailesi
ACER AHMETGİL ( FAKIGİL) :
Muhittingil : Çakmak Ailesi
Onbaşıgil : Çakmak Ailesi
Mecitgil : İşler Ailesi
Şadigil : Taşkur Ailesi
Emin Ağagil : Taşkur Ailesi
Koca Aligil : Taşkur Ailesi
Ersoy Ailesi,
HALITGİL:
Topal Yusufgil : Çonga Ailesi
Topal Hacı Ahmet " "
MOLLA OSMANGİL:
İbişgil : Coşgun Ailesi
Hamzaal : Coşgun Ailesi
Mıhtatgil : Coşgun Ailesi
ŞIHGİL ( YAYIKLAR ) :
Hacogil : Aydın Ailesi
Selimgil : Aydın Ailesi
Dişi Çürükgil : Aydın Ailesi
Ecnabigil : Aydın Ailesi
Eyüpgil : Aydın Ailesi
Mustafa Çavuşgil : Aydın Ailesi
DAVUTLAR :
Bekir Ağagil : Saygın Ailesi
Mehmet Ağagil : Çınar Ailesi
Hacı Ağagil : Yıldız Ailesi
İsmail Ağagil : Arslan Ailesi
Ali Ağagil : Yıldız Ailesi
Yusuf Ağagil : Bulut Ailesi
Davut Ağagil : Cengiz Ailesi
KÖSEAL :
Karataş Ailesi
KEL MEHMETGİL :
Battalgil : Akbulut Ailesi
Hısımgil : Akbulut Ailesi
Gülbazın Oğlu: Akbulut Ailesi
Hasan çavuşgil: Tufan Ailesi
KAVASAĞGİL( Sülükgil ) :
Ulucak Aileleri
HASANGİLLER :
Çiçek Ailesi
KARA KEÇİGİLLER :
Esogiller : Öz Ailesi
Agülügiller : Öz Ailesi
Barutgiller : Akın Ailesi

İRBAMAGİL: İBRAHİM AĞAGİL :
Karaca Aileleri
Ugur Aileleri

HİMMET OĞULLARI (ÜMMET UŞAĞIGİL)
Garagol, Sarı Hüseyin: KOŞAR Ailesi
Kör İbrahimgil: Gürkan Ailesi
Hasanagil: Gürkan Ailesi
Feryadigil: Çağıran Ailesi
Onbaşı Mehmet Gürkan İlk Sivas’a taşınanlardan.
Himmetgil

ZOPUROGİLLER :
Eski Muhtargil : Şimşek Ailesi
Kerim Oğulları : Şimşek Ailesi
Çerçi Hasangil : Şimşek Ailesi
İnce Hüseyingil : Şimşek Ailesi
Kaşıklıkgil : Şimşek Ailesi
GÜRÜN OĞULLARI :
Kart Osmangil : Çiftçi Ailesi
Hacı Mehmetgil : Tufan Ailesi
Adanalıgil : Tufan Ailesi
Eşenin Uşakları : Uma Ailesi
BARAKLAR :
Kara Mehmetgil : Deniz Ailesi
Kara Aligil : Deniz Ailesi
Şabangil eniz Ailesi
İBOGİLLER :
Yusuf Çavuşgil : Şimşek Ailesi
Hacı Kadirgil : Işık Ailesi
ÇOMOGİLLER :
Kahyagil : Koçyiğit Ailesi
Toppaşgil :Çal Ailesi

KEYKİĞİL :
KAVAK Ailesi
DERVİŞGİLLER :
Demir Ailesi
KÜRTGİLLER :
Kaplan Ailesi
SEYİTGİLLER ( CAYNAKGİL) :
Kel Kadirgil : Civelek Ailesi
Küt Durangil : Civelek Ailesi
Ali Çavuşgil : Civelek Ailesi
KARA MUSTAFAGİL :
Ekincioğlu ve Hasdemir Ailesi
HEBİPGİLLER :
Çay Ailesi,

HACI PAŞAGİL :
Topkaya Ailesi

KARA KÖSEGİLLER :

MISEAL :
Çağlar Ailesi

KOCA OSMANGİL :
Çiftçi Ailesi
ÂŞIKGİL :
Yüksel Ailesi
APOGİLLER :
Duman ve Yücel Ailesi
FEZİKGİLLER ( Ömer Çavuşun Uşağı ) :
Korkmaz Ailesi

ÇIKININ OĞLUGİL :
Ergin Ailesi
CEBECİLER :
Cebeci Ailesi
GÜCÜKHALİL UŞAĞI:
Çam Ailesi
TARIM VE HAYVANCILIK :

TARIM:
Beldede 1950 Yıllara kadar karasabanla toprakişlemesi ve tarla ziraatı yapımakta iken tkrıben 1954 li yıllarda traktör alınarak bir nebzede olsa modern ziraata geçilmiştir.İlk traktörlü ziraata Yıldız,Saygın ve Koşar aileleri ile başlanmış günümüzde yüzlerce traktör bu güzel belde topraklarına hızmet etmektedir.Arazisinin çoğu ekilebilir durumda olduğu için genel olarak şu ürünleri yetiriyorlar. Buğday, arpa, çavdar, yulaf, fiğ, korunga, yonca, mercimek, pancar, patates, mısır ailenin ihtiyacı kadar da elma, erik, armut,
Hayvancılık :
Beldenin genellikle geçim kaynağını oluşturmaktadır. 2000 baş sığır ( Montofon, Kırma Yerli, Melez ), 2100 baş da koyun ( Ak Karaman) , 25 baş keçi yetiştirilmektedir. Ayrıca 40 kovan kadar da arı mevcut.

ŞEHİT VE GAZİLER
Sülale adı adı katıldığı savaş
Barıdlar ailesinden Mehmet ( Barıd Mehmet ) Osmanlı – Rus Harbi ( GAZİ )
Mıllıosmangillerden Mehmet Mustafa Osmanlı- Rus Harbi ( ŞEHİD )
Acer Ahmetgillerden Bekir Osmanlı – Rus Harbi ( ŞEHİD )
Acer Ahmetgillerden Süleyman Osmanlı – Rus Harbi ( ŞEHİD )
Misallerden Ahmet Osmanlı – Rus Harbi ( ŞEHİD )
Misallerden Hüseyin Osmanlı – Rus Harbi ( ŞEHİD )
Kürtgillerden Muttalip Kaplan Askerlik vazifesinde(2002) ŞEHİD

Rivayetlere göre Osmanlı-Rus Seferberliğinde Köyden 90 kişi gitmiş, 7 kişi döndüğü söyleniyor

Feryadi Baba evlenme teklifini kabul etmeyen bibisinin kızı Keziban için şöylemiş.

SEVDİĞİM

Nasıl beddualar vereyim sana
Gül hatırım kırdın boşa sevdiğim
Dilerim Mevla’dan nüzüller insin
Eliniz ermesin işe sevdiğim.

Ocağınız batsın tütün tütmesin
Sizi gören hiç merhamet etmesin
Kazancınız ilaçlara yetmesin
Baş ucunda dura şişe sevdiğim.

Derdin şiddetinden duramıyasın
Lal ola bir cevap veremiyesin
Yakından geleni göremiyesin
İki gözün döne keşe sevdiğim.

Feryadi’yi çaldın taşlardan taşa
Cümle emeğimi sen verdin boşa
Ömrün uzun olsun dert ile yaşa
Zarı figan ile yaşa sevdiğim.

GÜNEY KÖYÜNDEKİ GÜZELLERE
Güney’den çıkınca yolun üstünde
Sunalar su taşır kolun üstünde
Sanki bir çift ördek gölün üstünde
Doğru söylen kızlar kimlerdensiniz?

Kızlar beri gelin görem yüzünüz
Şekerden, şerbetten tatlı sözünüz
Yolcuyu yolundan eğler nazınız
Doğru söylen kızlar kimlerdensiniz?

Bakraçları dolu suları tuzlu
Yavaş konuşurlar sırları gizli
Uğrumu kestiniz cilveli nazlı
Doru söylen kızlar kimlerdensiniz?

Size âşık olur gökteki kuşlar
Ördek döşü gibi sizdeki döşler
Sizin için kaldım gitti arkadaşlar
Doğru söylen kızlar kimlerdensiniz?

Güney’den çıkınca yolun sağında
Tuz suyu var imiş ufak dağında
İkinizde sarılacak çağında
Doru söylen kızlar kimlerdensiniz?

Güney’den çıkınca tepe başında
Birisinin kalem oynar kaşında
Feryadi yanıyor aşk ataşında
Doğru söylen kızlar kimlerdensiniz?

GÜLDANE’YE MEKTUP
Nazlı yârim sana bir mektup yazdım
Eğer götürürse posta sevdiğim
Ben de bu feleğin kahrından bezdim
Zaten dertli gönlüm yasta sevdiğim

Mektubumun cevabını tez gönder
Adresini bilemiyom yaz gönder
Nâmenin içinde kahrı az gönder
Duyurma düşmana dosta sevdiğim.

Kaşlarına kara kalem vurulmuş
Güzellik de yavru sana verilmiş
Mor belikler ince ince örülmüş
Zilifler mah yüzde deste sevdiğim.

Güzel başın için nar gönder bana
Bir mendil işle de yâr gönder bana
Yağlığın içine sar gönder bana
Zilfiyin telinden kes de sevdiğim.

Ne derdin var ise mektupla söyle
Bu hasretlik baki kalacak böyle
Resmimi gönderdim yadigâr eyle
Karşında bir yere as da sevdiğim.

Elim yetmez bu dünyanın varına
Parasız gidilmez Çin diyarına
Zehirler içeyim şeker yerine
Hazırladım durur tasta sevdiğim.

Vilayetim Sivas, Kazam Şarkışla
Adresimi oku, yazmaya başla
Posta getirmezse gönder bir kuşla
Resminle mühürün bas da sevdiğim.

Unutma nahiyem Deliilyas’ı
Karakol eliyle yaz Baharözü
Eğer arzuhalin bulursa bizi
Ya mektup, ya bizi iste sevdiğim.

Fakirim tedarik göremiyorum
Yol uzak oraya varamıyorum
Senin merakından duramıyorum
Feryadi derdinden hasta sevdiğim.
Âşık Feryadi bu mektubu göndermek üzere Şarkışla’daki postaneye gitmiş. Mektubun üzerinde şöle bir adres yazıyormuş.
“ Çin diyarında, Seul Adasında, Leb Şehrinde Hasan Hüseyin kızı Güldane”
O zamanki posta memuru:
- Bu adres eksik. Bu mektup gitmez. Demiş.
Âşığın gözü kör kulağı sağırdır. Adres eksikliğini bilir mi? Çok rica etmiş Feryadi. Sonunda posta memuru da dayanamamış. Hatta pul parsını bile cebinden vererek damgalayıp mektubu kabul etmiş. Mektup yola çıkmış çıkmasına da üç ay sonra geri gelmiş Şarkışla postanesine. Çin’de böyle bir adres yok diye.

GÜLDANE’NİN CEVABI

Boynun eğri gözün bakıp duruyor
Yoksa maşuğunu bilemdin mi?
Gözlerinin yaşı akıp duruyor
Alıp pembe ile silemedin mi?

Cihanda bulunmaz ben gibi yanan
Sözüm hilaf değil sevdiğim inan
Önüm deniz diye sen geri dönen
Derin deryalara dalamadın mı?

Babam ile anam Mustafa gözler
Mustafa da kaya başında sızlar
Önümü çevirdi salmıyor kızlar
İleriye nazar kılamadın mı?

Âşık, maşuğunun yolunda gerek
Ölümden korkar mı var ise merak?
Kuşlar gibi yürür, demez yol ırak
Çin diyarı deyip gelemedin mi?

Gönlüm kurtulmuyor gam ile yastan
Adresim yazmaya korkarım nastan
Türkiye iline çok yazdım destan
Bir mektubum bari alamadın mı?

Âşıklar böyle mi sevüptür mestin
Ben sana naz iken sen bana küstün
Yoksa unuttun mu Güldane dostun
Bir mektup yazap da salamadın mı?
Âşık Feryadi rüyasında Güldane’yi görünce , Güldane’nin Feryadi’ye söylediği şiir.

KÖYÜMÜZÜN AHVALİNE – ( Baharözü Halkına ithafen)

Birlik olup kalkındırak
Köyü Baharözü köyü
Neme gerek, terk edelim
Huyu Baharözü huyu

Köyümüzün adı vardır
Sivas toprağında birdir
Düğnükkaya metin yerdir
İyi Baharözü iyi

Âşık Feryadi der diyen
Bana küser bazı duyan
Köyüne isteyen ziyan
Hoyu Baharözü hoyu.

KALMADI – ( Köyümüz halkına)

Nasıl methedeyim Baharözü’nü
Eski güzel hoş ahvali kalmadı
Kayıp ettik baharını yazını
Kahrı çekilecek hali kalmadı

Yokuş diye giden yoktur hayıra
Doğru çalışanı Allah kayıra
Neme gerek diye bakmaz bayıra
Orman tepelerde çalı kalmadı

Yollar batkın halde bakan yok arga
Karakuş yurduna oturmuş karga
İnanmayan baksın bahçede farga
Ağaçların düzgün dalı kalmadı

Feryadi nihayet ver gayrı söze
Senin bu destanın tarihler yaza
Çokları mülkünü değişti kıza
Zaptolundu sağı solu kalmadı

HİMMET OĞULLARI ( ÜMMET UŞAĞIGİL ) SÜLALESİ
Himmet oğulları ( Ümmet Uşağıgil) Beldenin en eski ailelerinden olup, 300 lü yıllardan beri aynı yerleşkede yaşadığına dair biğiler tesbit edilmiştir.
Günümüzde KOŞAR VE GÜRKAN AİLELERİ OLARAK TANINMAKTADIRLAR.
Ayrıca ÇAM VE ÇAGIRAN AİLELERİNİNDE AYNI SOYDAN GELDİĞİ BİLİNMEKTEDİR.
Sağlıcakla hoşça kalın...

[Alaaddin_Kosar]

Rumuzumu akosar olarak değiştirmek istiyorum.Birde beldenin tanınmışları listesinde ki Güfer Cokan yanlış yazılmış Güfer Coşkun olarak düzeltmek istiyorum.

[Alaaddin_Kosar]

Rumuzumu akosar olarak değiştirmek istiyorum.Birde unutulmayanlar listesinde ki Güfer Cokan yanlış yazılmış Güfer Coşkun olarak Üniversite mezunlarına Jeoloji Mühendisi Yasın Gürkan olarak düzeltmek istiyorum.

[shalle2630]

Sivas'ta İsmet Işık isimli bir vatandaş, 1963 yılından beri köyünde ölen kişilerin ölüm tarihleriyle birlikte listesini tutuyor. Ölüm tarihini unuttuğu akrabasının ne zaman öldüğünü öğrenmek isteyen köylüler de nüfus memurluğu yerine Işık'ı arıyor. 68 yaşındaki İsmet Işık, 1966 yılında Ulaş ilçesine bağlı Baharözü köyünden çalışmak üzere Sivas merkeze göç eder. Halk arasında "Atölye" olarak bilinen Türkiye Demiryolları Makinaları Sanayi A.Ş. fabrikasında iş başı yapan Işık, köyü ile bağlarını ise hiç koparmaz. Hala Baharözü'nde bulunan tarlalarını ekip diken İsmet Işık, adeta beldenin nüfus memuru gibi çalışıyor. Şu anda belediye olan Baharözü nüfusuna kayıtlı olup da yaşamını yitiren ne kadar insan varsa Işık'ın defterinde kayıt altında bulunuyor.

Adeta bir beldenin geçmişine ışık tutan İsmet Işık, 1963 yılında amcasının kızı Fadime Çoban (Işık)'ın trajik ölümü sonrası bu kayıtları tutmaya başlamış. Doğum sancıları başlayan amca kızı, soğuk ve yolların karla kaplı olduğu bir kış gününde kızaklarla hastaneye götürülür. Doğum gerçekleşir ancak Fadime genç yaşta hayatını kaybeder. Bu duruma çok içerleyen İsmet Işık, tam 45 yıldır beldede ölenlerin isimlerini ölüm tarihleriyle birlikte listelemeye devam ediyor. Işık, Baharözü'nden başka yerlere gidip de öldüklerini duydukları kişileri de kayıt altına alıyor. 300 sayfalık defterde ölen kişi sayısı 255'i bulmuş durumda. Çok sayıda kişinin, ölüm tarihini unuttuğu yakınının ne zaman öldüğünü öğrenmek için kendisini aradığını belirten İsmet Işık, ölünceye kadar kayıt tutmaya devam edeceğini söyledi. Ölenlerin isimlerini kaydettiğini duyan herkesin bu duruma şaşırdığını ifade eden Işık, köyde olup biten önemli olayları da defterine yazdığını ifade etti.



Kaynak: [Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]