Neden cevap vermiyorsun ?

[Kardelencicegi]

Neden cevap vermiyorsun ?

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]


Bir gün, bir adam ellerini açıp yalvardı:
“Allahım! Benimle konuş!”
Tam o sırada bir çayırkuşu adamın bahçesinde en son şarkısını söylüyordu.
Ama adam çayırkuşuna kulak vermedi, ve devam etti yakarmaya:
“Allahım! Benimle konuş!”
Az sonra hava kapandı, gökgürültüsü ve şimşekle birlikte kuvvetli bir yağmur başladı.
Fakat adam dinlemedi, yakarmaya devam etti:
“Allahım! Seni görmeme izin ver!”
O böyle yalvarırken, sağanak yağmur sona ermiş ve güneş bütün ihtişamıyla ışıklarını
adamın evine kadar taşımaya başlamıştı. Fakat adam bu manzaraya aldırmadı bile.
Her gün gördüğü birşey değil miydi bu?
Yalvarmaya devam etti adam:
“Bana bir mucize göster Allahım!”
O böyle yalvarırken, yakınlardaki evlerden birinden yeni doğmuş bir çocuğun
ağlayışları geliyordu kulağına.
Ama adam bunu da farketmedi.
Üzüntüden ağladı adam:
“Allahım! Cevap ver bana! Burada olduğunu bilmemi sağla.”
O ara, bir kelebek adamın koluna kondu, ama adam öbür eliyle kelebeği iteleyip kovdu.
Ve ağlamaya devam etti:
“Allahım! Neden bana cevap vermiyorsun?”

İsmail Örgen


[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]

[MİKAİLOGLU]

ÇOK GÜZEL İBRET VERİCİYDİ. TEŞEKKÜR EDERİM.BU ARADA SİTENİZDE YENİYİM,EGER BİLMİYEREK BİRİNİZİ İNCİTECEK Bİ YORUM YAZARSAM ÖZÜR DİLERİM.

[goramaz]

arzularına hedeflenen insan için cevap çok geç geliyor ..insan aldanıyor yanılıyor bazen de isyan ediyor ...neyin iyi neyin kötü olduğunu bilmeden yalvarıyor.. belki de en doğrusu atamız Nuh peygamberin duası:'' RABBİM HAKKINDA BİLGİ SAHİBİ OLMAYAN ŞEYİ İSTEMEKTEN SANA SIĞINIRIM''

[goramaz]

Konuya çok yakışacağını düşündüğüm ve benim de çok hoşuma giden HINCAL ULUÇ'un yazısını sizlerle paylaşmak istedim..

DUA

Büyük bir felaket ya da keder anında Allahına sığınmayacak kadar imanı zayıf
olan var mıdır? Tehlike, ölüm ya da olağan deneyim ve kavrayışı aşan muamma
karşısındayken onun adını haykırmayan var mıdır? Tehlikeye maruz kalan bütün
canlıların ağzından fışkıran bu derin içgüdü nereden geliyor?
Elinizi başkasının gözleri önünde hızla hareket ettirin, kirpiklerini
kırpıştırır. Birisinin dizine hafifçe vurun, bacağı havaya fırlar. Korkunç bir
olayla karşılaşan kişi, aynı derin refleksle haykırır “Allahım!”
Tabiatın bu en büyük gizemini kavramak için hayatımın dine adanması gerekmiyor.
Yeryüzünde yürüyen insan dahil bütün yaratıklar, yardıma çağırma içgüdüsüne
sahiptir. Bu içgüdüye, bu armağana niçin sahibiz?
Haykırışlarımız bir çeşit dua değil midir? Tabiat kanunlarının işlediği bir
dünyada kuzunun, katırın, kuşun ve insanın yardıma çağırma içgüdüsüne sahip
olması, bunu duyacak ve cevap verecek ilahi bir gücün bulunması akıl ermez bir
şey değil midir?
Bundan böyle dua edeceğim.. Ancak yardım talebim yalnızca yol gösterilmesi için
olacaktır.
Hiçbir zaman bu dünyanın maddiyatı için dua etmeyeceğim. Yiyecek getirmesi için
bir hizmetkâra seslenmiyorum. Bir hancıdan oda vermesini istemiyorum. Hiçbir
zaman altın, aşk, sağlık, zafer, şöhret, başarı ya da mutluluk istemeyeceğim.
Yalnız ve yalnızca bunlara sahip olabilmem için bana yol gösterilmesi adına dua
edeceğim ve dualarım her zaman kabul edilecek.
Aradığım yol gösterme gerçekleşebilir ya da gerçekleşmeyebilir, ama her ikisi de
bir cevap değil midir? Bir çocuk babasından ekmek ister ve ekmek yoksa, baba
çocuğa cevap vermiş sayılmaz mı?
Bana yol gösterilmesi için dua edeceğim ve diyeceğim ki:
Her şeyi yaradan, bana yardım et. Çünkü bugün çıplak ve yapayalnız, dünyaya
çıkıyorum ve senin bana yol gösteren elin olmaksızın başarıya ve mutluluğa giden
yoldan uzaklaşabilirim.
Ne altın, ne giysiler ve hatta ne de yeteneğime uygun olanaklar istiyorum.
Onların yerine bana olanaklarıma uygun yetenekler kazanmada yol göster.
Aslana ve kartala dişleriyle ve pençeleriyle nasıl avlanıp kazanacaklarını
öğrettin. Bana sözlerle nasıl avlanacağımı ve sevgiyle nasıl kazanacağımı öğret
ki, ben insanların arasında bir aslan ve işyerimde bir kartal olabileyim.
Bana engeller ve başarısızlıklar arasında alçakgönüllü kalmada yardım et, ama
zaferle gelecek ödülü gözlerimden saklama.
Başkalarının yapamadığı görevler ver bana; onların başarısızlıklarından başarı
tohumları toplayabilmem için yol göster. Ruhumu dindirecek korkular ver bana;
kuruntularımla alay edecek cesareti bahşet.
Hedeflerime ulaşmaya yetecek kadar gün ihsan eyle bana; bugünü son günümmüş gibi
yaşamama yardım et.
Sözlerimi meyve vermeleri için yönlendir; kimse iftiraya uğramasın diye
dedikodudan alıkoy beni.
Tekrar tekrar deneme alışkanlığı ile beni disiplinli kıl; ortalamalardan
yararlanmanın yolunu göster bana. Bana olanakları tespit etme çevikliğini
bahşet; gücümü artıracak sabır ver.
İyi alışkanlıklarla yıka beni ki kötüleri boğulsun gitsin; başkalarının
zayıflıklarına karşı merhamet ver. Her şeyin gelip geçici olduğunu öğrenmem için
bana acı ver; bugünkü şükranlarımı saymam için bana yardım et.
Beni nefrete maruz bırak ki o yabancım olmasın; yabancıları dostlara dönüştürmek
için kasemi sevgiyle doldur.
Bütün bunlar senin iradendir. Asma kütüğüne sımsıkı tutunmuş küçük ve yalnız bir
üzüm tanesi olmama rağmen beni herkesten farklı kıldın. Demek ki, benim için
özel bir yer ayrılmış bulunuyor. Bana yön ver. Yardım et. Bana yol göster.
Bu dünya bağında filiz sürmem için tohumum senin tarafından seçilip atıldığında
benim için ne öngördüysen, hepsini olabileyim.
Bana yardım et.
Allahım, bana yol göster.