Kuzey Irak Kara Operasyonu

[_DuMaN_58]

İki gündür Türk ulusu olarak hepimiz, diken üzerinde oturuyor / uyuyoruz. Kaç yıldır Türkiye‘yi rahatsız eden “pkk” terörü, yakın geçmişte yaptığı hain saldırılarla, Türk Silahlı Kuvvetleri‘nin Kuzey Irak’a havadan sınırötesi operasyon yapmasına neden olmuştu.

Havadan yapılan saldırılarla ağır yara alan pkk, Karabağ bölgesine doğru kaçma planı yaparken, Tsk bu sefer de Kuzey Irak’a karadan girme kararı aldı. Çok da iyi etti bence. Kanları beş para etmez aciz varlıklar yüzünden, her yıl vatan evlatları can veriyor; askerlik gibi kutlu bir görev, aileler tarafından kâbuslara dönüşüyordu.

Her kurumun, organın, birliğin ve hatta kişinin belli konularda bir dayanma gücü vardır. Türkiye’nin güvenliğini sağlayan “asker” ve “polis” de bir noktaya kadar sabrediyor, artık sınırlar aşılınca müdahaleyi yapıyor. İşte başta Kuzey Irak’taki mahalle oyunlarına dönen yönetim sorumluları Talabani, Barzani ve emrindeki birkaç peşmerge sürüsünün oluşturduğu köpekler olmak üzere, Türkiye’de sözde özgürlük aramaları içerisindeymiş gibi görünen “Dtp” gibi işbirlikçi partilerin, dağdakilerin, inlerdekilerin… haince ve alçakça yaptıkları pis eylemler, Türk Silahlı Kuvvetleri’nin sabrını taşırmaya yetti.

Geçen gece yapılan “Güneş Operasyonu” ile Kuzey Irak‘a giren kahraman Türk Ordusu, soğuğa, kara, tipiye, Abd’ye, Ab‘ye, Barzani‘ye, Talabani‘ye, peşmergeye… hasılı ite köpeğe aldırmadan Kuzey Irak içlerine doğru ilerlemeye başladı. Henüz sınırı 10-20 km geçmişken girilen çatışmada, ne yazık ki 5 erimiz şehit oldu. İlerlemesine devam eden ordumuz, bugün girilen bir çatışmada ne yazık ki 2 tane daha şehit verdi. Evet, çatışmalarda 70 - 80 tane kansız geberdi; fakat şehit olan 7 asker için 10.000 kansızı öldürseler, yine de içimiz soğumaz. Çünkü o dağlardaki bir askerimiz, Kuzey Irak’taki bütün insanlardan daha değerlidir bence. Çünkü onlar bizim canımız, ciğerimiz… Çünkü onlar biz huzurda yaşayalım diye can veriyorlar.

Dün gece beş erin şehit olduğunu duyunca, oturup resmen ağladım. Çünkü değeri beş para etmeyen pislikler yüzünden bu vatanın evlatlarının can vermesini sindiremedim. O anda o dağlarda olmak istedim; ama nafile…

Bir yandan erlerimizin sıkıntılı geçen günleri için üzülüyor, bir yandan da uzaktan bülbül gibi öten Barzani serserisi için, “Hadi çıkart sesini!” diye bağırmak istiyorum. Abd‘nin ve işbirlikçi bazı kişilerin ellerinde oynatılan bu hayasız Barzani, umuyorum ki bir gün Türk’e kefen biçmek isteyenlerin korkunç ölümüyle yüzleşecektir.

Kime söylensen, kime isyan etsen, dövünüp kendi kendini yesen… boş. Sonuçta Türkiye ve Türk Ulusu için beyni yıkanmış bir terör örgütü var. Ve kahraman TÜRK Ordusu, bu pisliği kökünden kurutmak için bunu yapmak zorunda. Bunun için dağlardaki bordo bereli erlerimize güç ve başarı; it sürülerine de kaçacak in bulamamayı diliyorum. Umarım bundan sonra hiç şehit vermez, oradaki bataklığın da kökünü kurutarak döneriz.

Tanrı, şanlı TÜRK ordusunun kahraman erlerini korusun.

Not: Bir yazarın kaleminden alıntıdır. Bu cümlelere sonuna kadar hak veriyorum.