Gözler

[4Eylul]

Sende sevgidir zaman ve Leyla'dır
Kulak ver, tükenmeyen âh ü zârıma, gözler
Ey, dikenli yolları gökyüzüne bağlayan
Bir hayali dilberin çehresinde parlayan
Mehtabım gülümse de kalbimde gül büyüsün
Sen ki, güzel gözlerin belki en büyüğüsün
Güneş gibi, ufkumda doğup da yanan gözler
Ruhumun yağmurunu içip da kanan gözler

Geceye mi çırpınış, gurbete mi bu hasret
Bitmeyen bir susuzluk ve sönmeyen hararet
Ortasında kalmışsın; saçların darmadağın
Gülşenim, yıkılmadan saray gibi otağın
Hayatın donbaharı kuşatmadan rengini
Yitirmeden şu billur ve masmavi engini
Beni al kollarına, uyut sonsuza değin
Yüzümde dalgalansın o simsiyah eteğin
Göreyim elmas gibi parlayan nakışları
Gönlümü çiçek çiçek sırlayan nakışları

Papatya bir simada sana taht kurmuş Allah
Ne olur, üzme beni; çektiğim her derin âh
İçimden bir parçayı koparıp götürüyor
Ve hicrân sis misali, her yanımı bürüyor
Mehtabım, yıldız gibi süsle kâküllerini
Koklayayım kalbimde yeşeren güllerini
Islanmış sinesine çekiver bir baharın
Uyandır şarkısıyla beni, kanaryaların
Duaya kalksın elim, başım şükre uzansın
Sesim dudaklarıma mahpus iken, uyansın
Ve matem kuyusundan çekeyim ellerimi
Toplayayım yerlere düşmüş hayallerimi
Kapkaranlık dünyama bir ışık yakan gözler
Bana, benimmiş gibi, ümitle bakan gözler

[jacop162000]

GÖZLERİN

GÖZLERİN
Hayatta mutlu olabileceğim tek yerdi gözlerin
Sen bunu anlıyamazsın
Gözgöze geldiğimiz vakit
Kahrolası mutsuzluk aldı içimden birşeyler
Azrailin canı aldığı gibi
Sevgisi yok olan insan gibi
Adına aşk desinler bu vakit
Eğer yaşamım son bulmazsa bu yerde

Bilmiyorsun
Hayatta mutlu olabileceğim tek yerdi gözlerin
Karanlığın yok olduğu yerdi
Benim direnişimin desteğiydi sanki
Dedim ya bilmiyorsun
Hayatta mutluluğu gördüğüm tek yerdi gözlerin

Nasıl anlatılır
Sensizliğinde
Bir toplumun yok oluşu gibidir
Varlığında
Hele birde bakıştığında
Ölülerin canlanması gibidir
Diyorum ya
Başlı başına bir kurtarıcıdır gözlerin

Senin haberin olsun
Gözlerinin sarhoşu ve aşığıyım
Gözlerin bir kurtarma meleği
Sonsuz kötülüklerin bitiricisidir
Bunların sebebi gözlerin
Yemin olsun sonsuz kere
Gözlerin mutluluğuma zemindir
HAYATTA MUTLU OLABİLECEĞİM TEK YERDİ GÖZLERİN...

[jacop162000]

YOLUNU GÖZLER

Güzelliğini anlatmaya yetmez sözler
Kimsede yok sendeki o güzel gözler
Bu yürek daima senin gülüşünü özler
Bu deli gönül senin yolunu gözler

Aşkındır bu dünyada beni yaşatan
Bir sevda masalıdır Mecnun'u anlatan
Bir aşk ki dünyayı yerinden oynatan
Bir kara gözlünün yolunu gözler

Sensiz benim dünyam bomboştur
Yaradan beni yarime kavuştur
Bu hayat yarimin yanında hoştur
Bir gülüşünü özler bendeki bu gözler

Duyurun sesimi yarime ey yüce dağlar
Örülmesin artık benim için örülen ağlar
Deyin ki o deli gönül senin için ağlar
Bir Mecnundur ki Leyla'nın yolunu gözler

Aşık Veysel'in elindeki sazdım
Ben aşkımı yüce dağlara yazdım
Senin adını hançerle kalbime kazdım
Bu deli umut senin yolunu gözler

[Kaptan-58]

GÖZLERİ

Ne yeşil ne siyah ne de eladır
Bu kızın gözleri başa beladır
Fethedilmez bir girilmez kaledir
Bin orduya kılıç çeker gözleri

Güneşi söndürür ayı karartır
Ayri geçirdigim zaman zarardır
Cebinde çok âşık vebali vardır
Daha nice kısmet çeker gözleri

Taş çatlatır durgun suyu çağlatır
Divanında nice eller bağlatır
Ah çektirir aşığını ağlatır
Gözlerden gözyaşı döker gözleri

Söz: Asik Vebali(Tahsin Sedefoglu) Müzik: Mustafa Yildizdogan

[yiğidoturan]

sen sus gözlerin konuşsun
çünkü gözler yalan söylemez

[veysel]

siirler cok güzel ellerinize saglik..........

[tatli-dilli]

Kapama gözlerini…

Çocukken geceleri yildizlara bakardim...

Basimi gökyüzüne kaldirir heyecanla yildizlari sayardim; kaçinda ask vardi, kaçindan böyle görünürdü gökyüzü, kaçinda denizler bu kadar güzel ve kaçinda ask maviydi...

Yillar sonra senin gözlerinde gördüm yildizlari... Gözlerinde o çocukluk heyecanimi yasadim yeniden. Mavi denizleri, mavi gökyüzünü, mavi aski gördüm... Belki de onun için sen gözlerini kapattiginda sönüyor yildizlarim...

Gözlerinden bir yol çizdim kendime, yildizlara tutunarak ulastim aska... Ask maviydi; gözlerinde aska bulandim... Simdi belki de bu yüzden; gözlerini kapadiginda yolumu kaybedisim...

Siirler okurdum gökyüzüne bakarak; nefesimden cam bugulanirdi... Adimi yazardim o siirli buguya, yaninda bir bosluk birakarak... Sonra yanina eklenecek mavi askimi hayal ederdim saatlerce... Söyle olmali, böyle bakmali, böyle konusmali...

Simdilerde gözlerine bakarak siirler okuyorum içimden, sen duymuyorsun... Gözlerinin bugusuna adimi yaziyorum, yanina da mavi askimi; yani seni...
Kapasan gözlerini, bugusu silinecek, adim silinecek gözlerinden, ask silinecek...

Bir siir okuyorum soguk cama yaslanip;

“Yoklugun cehennemin öbür adidir
Üsüyorum kapama gözlerini” diye biten...

Simdi gözlerini kaparsan; gözlerindeki yildizlar sönecek...
Simdi gözlerini kaparsan; maviler çok üsüyecek...

[ByKaRaM]

yüreğine emeğine sağlık eylül yine döktürmüşsün

[tatli-dilli]

Cevapsiz ayriliklara

Öylece bakakaldım gözlerine..
Umut dolu, yalvaran gözlerimle
Senden bir cevap bekliyordum
Bu zamansız gidişinin.. beni terkedişinin
Bir sebebi olmalıydı elbet....
Ben tüm gücünü toplayıp karşındayken
Suçumun (!) cezasını çekmeye hazırken
Sen tüm sorularımı yanıtsız bırakarak
Sadece susuyordun...

Ne olursa olsun ağlamamalıydım biliyorum
Akan gözyaşlarım ne seni döndürmeye
Ne de yaptıklarını silmeye yetmez
Üstelik sanada söz vermiştim ya..
Bir daha hiç ağlamayacağım diye
En çokta bu yüzden ağlamamalıydım işte..
Kahretsinki ben hala senin için yaşıyorum
Sen istediğin için ağlayamıyor..
Ve yine sen istediğin için gülemiyorum

İçim öylesine.. ölesiye seninle doluki
Ben hergün bu sevginin bedelini ödüyorum
Yıllarca süren bu kabustan uyanamıyorum
Yeter artık! Sevgilim dön de yüzümü güldür..
Geceme güneş ol... Ayazıma ateş...
Ben Seni Seviyorken.....

[4Eylul]

Rûhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem, bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervâne olan kendini gizler mi alevden?
Sen istedin, ondan bu gönül zorla tutuştu…

Gün senden ışık alsa bir renge bürünse;
Ay secde edip çehrene yerlerde sürünse;
Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan
Yalnız o gözlerinin nûru görünse…

Ey sen ki kül ettin beni onmaz yakışınla,
Ey sen ki gönüller tutuşur her bakışınla!..
Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince,
Çehren bana uğrunda ölüm hâzzı verince,
Gönlümdeki azgın devi rüzgârlara attım;
Gözlerle günâh işlemenin zevkini tattım.
Gözler ki birer parçasıdır sende İlâh‘ın,
Gözler ki senin en katı zulmün ve silâhın,
Vur şanlı silâhınla gönül mülkü düzelsin;
Sen öldürüyorken de, vururken de güzelsin!

Bir başka füsûn fışkırıyor sanki yüzünden,
Bir yüz ki yapılmış dişi kaplanla hüzünden…
Hasret sana ey yirmi yılın taze baharı,
Vaslınla da dinmez yine bağrımdaki ağrı.
Dinmez! Gönlün, tapmanın, aşkın sesidir bu!
Hasret çekerek uğruna ölmek de kolaydı,
Görmek seni ukbâdan eğer mümkün olaydı.

Dünyayı boğup mahşere döndürse denizler,
Tek bendeki volkanları söndürse denizler…
Halâ yaşıyor gizlenerek rûhuma “Kaabil”;
İmkânı bulunsaydı, bütün ömre mukabil
Sırretmeye elden seni bir perde olurdum.
Toprak gibi her çiğnediğin yerde olurdum.

Mehtaplı yüzün Tanrı’yı kıskandırıyordur.
En hisli şiirden de örülmez bu güzellik.
Yaklaşması güç, senden uzaklaşması zordur,
Kalbin işidir, gözle görülmez bu güzellik