HEP YALNIZLIĞIMIN ARKA SOKAĞINDA..

[mozmen58]

HEP YALNIZLIĞIMIN ARKA SOKAĞINDA..
uzanmalı adam sahilde kayaların üzerine
üşümeli,
hatta iliklerinde soğuğu hissetmeli
sabaha kadar
yıldızlar örtmeli üzerini
ay hasetinden gizlenmeli,
hayal ederken
nefesimde nefesini
İçim sen kesilmeli...

güneş geceyi yol ederken
denizin
dalgaları
şarkısını söylemeli
sevişirken hala
deniz kızı
yosun sarayında ahtopotun kollarında


bir sabahçı kahvesine
düşmeliyim
demli bir çay buğusunda duman gözlerin
sarı saçların
oturmalı yanıma
ellerimi uzatmalıyım
bardağın ince belinde parmaklarım
İçimde özlem kırıklarıyla...


bir şeker
bir gülüş
bir yudum dem
bir yudum sen almalıyım
dudaklarımda dururken tadı son öpüşün...

garsona alakasız bir soru sormalıyım
şaşırmalı mesela
oğlum senin ayakların kaç numara
....neden diye bakmalı biraz mahmur, birazda aptalca
cok yavaş atıyorsun adımlarını demeliyim
İkinci bardak çay yolda soğudu da...
...cebimde son kuruşlar
ses çıkarmalı atınca masaya
umarsızca
Orhan veli olmalıyım,istanbulun kahreden yalnızlığın da...
sana yoksulluğumda yürürken
acil duyguların
aciz sabırsızlığında....


--------
ve sen olmalısın
hep benimle
hep yalnızlığımın arka sokağında...