Aşk Denen Segâhı Hüzzam

[SİVASLIM-58]

Hiç bir durak da bu kadar beklemedim
Ne aşkın ne zamanın randevusu yok.
Ne duygularına ne rüyalarına,
Gem vuramazmış,
Habersiz gelip çörekleni verirmiş,
Sol döşüne aşk denen
Segâhı hüzzam.

Yıllar bir birini kovaladı,
Aylar günler derken,
Şakaklarıma karlar yağdı.
Sevda durağına yolum
Uğramadı hiç bir zaman.
Hazana erdim derken,
Son demde bir an,
Karşıma dikildi,
Ahu gözlü bir ceylan
Yaklaşsam kaçacak, tutsam seke,cek
Kır bayır demeden hasretten yana.



Paha biçilir mi hiç akit yaşına,
Sabırdan taş oldum yılmadım
İnadın taşları çatlattıda
Ben senin yolunda çatlamadım.
Sabır ile sukutu kardeş kıldım,
Hiç bir zaman ayırmadım,
Nasıl hira dağında inmişse vahi,
Senin sevdan vahi’mdi,
Kayıtsız kalamadım,
Seni sol döşümden söküp de atamadım.


Yıllandım be hayısız sevgili,
Ümide kement attım ,
Yıldızları sayarak.
Sen geleceksin diye,
Hayatımı adak kıldım yoluna,
İnadına karlar yağdı saçlarıma
Yandım yandım köz oldum yoluna.
Bazen buz kesti iliklerim
Sensiz gecelerin ayazında,
Akıl firari,sabra mecal kalmadı ben de
Sevda durağına mıh gibi çakılı kaldım.
Hani diyorum bir adım gelsen beriye.
Başımı yaslasam kekik kokulu sinene.
Söyle sevgili söyle,
Vuslata ermeye varmısın benimle





Veysel Kızlarkayası
06.06.2009.C.TESİ. 19.25