Kardeşini Uyarmak üzerine müthiş bir kıssa...

[Kardelencicegi]

Kardeşini Uyarmak üzerine müthiş bir kıssa...


Kardeşi günah işlemeye müptela olduğu zaman daha fazla yardımına koşmak, onu
tek başına bırakmamak va nasihatle ona yardım etmek EDEBİDİR.

Hazreti ÖMER RadıyAllahu anh'ın ahiret kardeşi olmuş olan zat Şam tarafına
gitmiş, envai çeşit büyük günahlara dalmıştı. Uzun bir müddetten sonra Şam'dan
birisi Hazreti ÖMER'in ziyaretine varmış. Hazreti ÖMER: "Filan adam benim
arkadaşım idi, o taraflara geldi, acaba hali nedir?" diye sormuş; Şamlı adam: "Ya
Emir-el-mü-minin, haşa o senin kardeşin değil, şeytanın arkadaşıdır. İçki
içiyor, büyük günah işliyor." der. Hazreti ÖMER radıyallahu anh kalben Allah'a
yönelir dua eder; ve adama: Sen gittiğinde şu mektubu ona ver." der. mektubun
özeti:

Ey benim kardeşim, Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla mektubuma başlıyorum.
"Ha,mim. Bu kitap galip ve alim olan Allah'tan inendir. O günahları örtücü, tevbeyi
de kabul edendir. Azabı da çok acıklı." mealindeki ayetten sonra: Ey
kardeşim, şüphesiz halini öğrendim, sen benim kardeşimsin, KIYAMET GÜNÜNDE
SENDEN AYRILMAK İSTEMİYORUM. Her nasılsa dünyada benden ayrıldın. Sen
de benden ayrılmayı isteme, ne olur. Benim ahlakımla ahlaklan, senin
kardeşinimbeni mahçup etmemeye çalış.

Kardeşi bu mektubu alınca: "Ne yüce insan, beni yanlız bırakmadı. ALLAH için
nasihat etti. Vay benim halime ne kötü bir hal, and olsun, bundan sonra kardeşimi
mahcup etmemeye çalışacağım. Ey benim Rabb'im. Azemetin'e karşı çok suç
işledim, beni afuv et. Şayed ki beni afuv etmezsen bari her iki gözümü kör et. Ta
ki Hazreti ÖMER'e karşı mahcubiyet azabını görmeyeyim" demekle tevbe
etmiştir.

Gözümün nuru Şeyh Abdulhak Hazretleri, kitabdan bu kıssayı bize okuduktan
sonra şöyle dediler: "anladınız mı? Kardeşini günahla baş başa bırakan hıyanet
etmiş olur. Ey gençler! İslam aleminin üzerine bir sel gelmiştir. Gücünüz ne kadar
varsa kardeşlerinizi isyan selinden kurtarmaya çalışın. andolsun!... Mahcubiyetten
gelen azap yerine cehennemin azabını tercih ederim. Hem dua ile hem nasihatle
hem mali yardımla kardeşinizi bu selde boğulmaktan kurtarın. "dediler. Meclis
ağladı, cezbeliler ve ağlayış sesinden bu sohbetin devamını zaptedemedim. Kendileri de
ağladılar. buna ilaveten: "Ey müslüman kardeşlerim! Gençlere can ve malı feda
etmekte fedakarlıkta bulunun. kurtarmaya çalışalım. "Şeyh Abdulhak'ın sohbetini
dinledikten sonra tüm varımla vücudumu gençlere HİZMET ETMEYE
VAKFETTİM. and olsun islamdan başka hiçbir gayem yoktur.


Üstad İsmail Çetin Kuddîse sırrıh.
Edeble varış, lutufla dönüş

_________________

[sibelYILMAZ]

Allah razı olsun abla çok güzel bir paylaşım......

[altuntas58]

Emeğinize sağlık çok beğendim

[seva]

İslâm dininde kardeşlik, bütünüyle akide temeline dayanmaktadır. Allah (c.c), Kur'ân-ı Kerim'de şöyle buyurmaktadır "Mü'minler ancak kardeştirler. Öyleyse kardeşlerinizin arasını bulup-düzeltin ve Allah'tan korkup sakının umulur ki esirgenirsiniz" (el-Hucurat 49/10). Âyeti kerimeden de açıkça anlaşılacağı üzere, ancak iman bağıyla biraraya gelenler kardeş olarak kabul edilmektedirler. Buna göre yeryüzünün neresinde yaşıyor olurlarsa olsunlar, hangi dili konuşuyor olurlarsa olsunlar, hangi kavme mensup olurlarsa olsunlar veya hangi renge sahip olurlarsa olsunlar bütün mü'minler kelimenin tam anlamıyla birbirlerinin kardeşleridirler yani birbirlerinin sadik dostlarıdırlar. Bu kardeşler kendi aralarında apayrı bir topluluk oluştururlar. Kendi akidelerine saldıran veya imana karşı küfrü tercih eden kimselere-kendilerine ne kadar yakın olurlarsa olsunlar- asla sevgi beslemezler; bu anlamda sadece akide kardeşliğini esas tutarlar; Rabblerinin şu mealdeki uyarılarını asla unutmazlar: "Allah'a ve ahiret gününe iman eden hiçbir lopluluk bulamazsın ki onlar Allah'a ve Rasûlüne karşı başkaldıran kimselerle bir sevgi (ve dostluk) bağı kurmuş olsunlar bunlar ister, babaları, ister çocukları, ister kardeşleri, isterse kendi aşiretleri olsun. Onlar, öyle kimselerdir ki, (Allah) onların kalplerine imanı yazmış ve onları kendinden bir ruh ile desteklemiştir" (el-Mücadele, 58/22); "Ey iman edenler, eğer imana karşı küfrü sevip tercih ediyorlarsa, babalarınıza ve kardeşlerinizi veliler edinmeyin. Sizden kim onları veli edinirse, işte zulme sapanlar bunlardır" (et-Tevbe, 9/23)..

[MİKAİLOGLU]

"Ey iman edenler, eğer imana karşı küfrü sevip tercih ediyorlarsa, babalarınıza ve kardeşlerinizi veliler edinmeyin. Sizden kim onları veli edinirse, işte zulme sapanlar bunlardır" (et-Tevbe, 9/23)..
EMEGİNİZE SAGLIK.TŞK.