Günün hikayesi

[Kardelencicegi]

Bir Aşk Hikayesi


[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]


Adam ayağa kalktı. Müzik setine doğru yavaşça ilerledi, cd'lerini karıştırdı biraz,
sonra birini seçti.
Filmlerde bilinen bir sahne vardır ya hani; çift ya adamın ya kadının evine gelmiştir,
birisi içkileri koyarken diğeri müziği seçmektedir, işte adam aynı o filmlerden çıkmış gibi, aynı hareketlerle seçtiği cd'yi özenle müzik setine yerleştirdi.
Tek bir farkı vardı o filmlerden, içkiyi bir kadınla değil yalnızlığıyla içecekti.
Müzik setinden birkaç saniye ses gelmemesine hiç şaşırmadı.
Müzik setinden gittikçe artarak gelecek olan ses, Ravel'in Bolero'suna aitti.
Aynı o güzel melodi gibiydi son iki haftada beraber yaşadıkları; yavaşça ve aniden başlamış, gittikçe hızlanmış, hızlandıkça kanıksanmış, sanki yıllardır sürüyor gibi alışılmış... Ve sonra başladığı gibi aniden sona ermişti.
Adam, ayrılığın ardından hissettiklerini ayırt edemez hale gelmişti.
Her kaybeden, bırakılan veya istediğini yaşayamayan adam veya
kadın gibi aşkı sorguluyordu o da.
Bir kitapta mı okumuştu yoksa bir filmde mi izlemişti hatırlamıyordu:
Kadın babasının annesine nasıl aşık olduğunu anlatıyordu adama.
Tarlaya giderken görmüş babası annesini, sadece iki dakika, sadece gözlerini
ve demiş ki "benim yerim o gözlerin bakışıdır, o gözler bana bakmadıkça
ben hep yarım kalacağım".
Birden adamın aklına geliveren bu sahne, adamı düşündürdü.
Kendini bildi bileli böyle efsanevi aşklara inanmazdı,
hatta aşka bile doğru düzgün inanmazdı. Hangi devirde yaşıyorlardı,
Leyla da Mecnun da sadece eski dönemlerde olabilirlerdi.
Ama son iki haftada yaşadıkları, kafasını allak bullak etmişti.
Adamın dost olarak gördüğü kadın, adamdan hoşlanmış;
adam da karşılıksız kalamamış ve iki hafta sevgili kalmışlardı.
Sonra ilişkileri başladıkları gibi aniden bitivermiş,
adam sanki yıllardır sevgililermişçesine üzülmüştü.
Kadın da iyi değildi, ama emin olamadığı bir duygu için çok sevdiği
adama zarar vermek istemiyordu.
Hem onların mükemmel bir dostlukları vardı ve bu dostluğu kaybetmeyi
göze alamazdı kadın. Adamsa şaşkındı.
Ne hissetmesi gerektiğini, nasıl davranacağını kestiremiyordu.
Çok da önemli değildi aslında neyi nasıl yaptığı.
Yaşanmış ve unutulması gereken bir ilişkisi vardı artık.
Yıllardır "aşk acısı" çeken arkadaşlarını dinlediğinde hep onları rahatlatmış,
ama bir türlü de anlam verememişti adam.
Nasıl olabilir de, bir kadın ya da bir adam; sanki dünya üzerinde hissedilebilinecek
hiçbir acı yokmuşçasına, bir adam ya da kadın yüzünden bu denli acı çekebilirdi?
Kendi acılarını, hep başkalarının büyük acılarını düşünerek hafifleten adam,
bu sefer acısını hafifletemiyordu.
Kadının elini tuttuğu, kadına sarıldığı, kadını öptüğü anlar aklına geldikçe;
ne denli güzel bir ilişkileri olabileceğini düşündükçe, boğulacak gibi oluyordu.
Aklından ve teninden kadını söküp atamıyordu.
Atamadıkça kendinden uzaklaştırıyor, bu kadar çok acı çekmesine anlam veremiyordu. Sanki kendi içerisinde iki kişi olarak yaşıyordu adam.
Biri dışarıdan görünen, merhabalaştığınız, beraber yemek yediğiniz,
çay içtiğiniz, ders çalıştığınız kişi; diğeri adamın ya da kadının kendinden
bile sakladığı, sevdiğiyle beraber yaşayan kişi.
Kendisini tanıyamıyordu adam, öyle ya insan bazen kendine bile yabancılaşıyor.
Kadına davranışlarını, söylediklerini, sonra hem hep konuşmak isteyip hem de
yüzünü bile görmek istememesine anlam veremiyordu.
Neden sonra, adam kendini toparladı birden.
Uzakta bir yerde sevdiği kadın onu bekliyordu,
o kadın aynı zamanda adamın dostuydu ve adamın yanında olmasına ihtiyacı vardı.
Kısa aşkları için, ne adam kadını ne de kadın adamı kaybedemezdi.
Adam ayağa kalktı, gitmek için hazırlandı.
Tam kendini hazır hissettiğinde, kadının silueti tekrar gözünün önüne
geldi ve duraksadı, çelişkilerini düşündü tekrar ve bu
çelişkilerinin kadını ve kendini kötü etkilemesinden korktu.
Sonra korkularını bir yana bıraktı, bavulunu sırtladı ve yola koyuldu.
Tüm yaşadıklarını sadece o kadınla birlikte aşabilirdi,
çünkü onlar aynı zamanda - ve belki daha da önemlisi -
dosttular ve acılarına ancak beraber gülüp, acılarını beraber aşabilirlerdi.

Gökhan Güler

[ela58]

ANKA KUŞU

Rivayet olunur ki, kuşların hükümdarı olan Simurg Anka, Bilgi Ağacı'nın dallarında yaşar ve her şeyi bilirmiş...

Kuşlar Simurg'a inanır ve onun kendilerini kurtaracağını düşünürmüş. Kuşlar dünyasında her şey ters gittikçe onlar da Simurg'u bekler dururlarmış. Ne var ki, Simurg ortada görünmedikçe kuşkulanır olmuşlar ve sonunda umudu kesmişler.

Derken bir gün uzak bir ülkede bir kuş sürüsü Simurg'un kanadından bir tüy bulmuş. Simurg'un var olduğunu anlayan dünyadaki tüm kuşlar toplanmışlar ve hep birlikte Simurg'un huzuruna gidip yardım istemeye karar vermişler.

Ancak Simurg'un yuvası, etekleri bulutların üzerinde olan Kaf Dağı'nın tepesindeymiş. Oraya varmak için yedi dipsiz vadiyi aşmak gerekirmiş. Kuşlar, hep birlikte göğe doğru uçmaya başlamışlar. Yorulanlar ve düşenler olmuş.

Önce Bülbül geri dönmüş, güle olan aşkını hatırlayıp;

papağan o güzelim tüylerini bahane etmiş(oysa tüyleri yüzünden kafese kapatılırmış);

Kartal; yükseklerdeki krallığını bırakamamış;

baykuş yıkıntılarını özlemiş,

balıkçıl kuşu bataklığını.

Yedi vadi üzerinden uçtukça sayıları gittikçe azalmış.

Ve nihayet beş vadiden geçtikten sonra gelen Altıncı Vadi "şaşkınlık" ve sonuncusu Yedinci Vadi "yokoluş"ta bütün kuşlar umutlarını yitirmiş... Kaf Dağı'na vardıklarında geriye otuz kuş kalmış.

Simurg'un yuvasını bulunca ögrenmişler ki;

"SİMURG ANKA - Otuz Kuş" demekmiş.

Onların hepsi Simurg'muş. Her biri de Simurg'muş. Simurg Anka'yı beklemekten vazgeçerek, şaşkınlık ve yokoluşu da yaşadıktan
sonra bile uçmayı sürdürerek, kendi küllerimiz üzerinden yeniden doğabilmek için kendimizi yakmadıkça, her birimiz birer Simurg olmayı göze almadıkça bataklığımızda, tüneklerimizde ve kafeslerimizde yaşamaktan kurtulamayacağız.

Şimdi kendi gökyüzünde uçmak zamanıdır

[aysima58]

ellerinize sağlık çok duygulu hikayeler yenilerini beklerim.

[Kardelencicegi]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]


[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]

[Salim58]

Buğday Satıcısı

Adamın biri satmak için pazara buğday götürmüş. Akşam olmuş, pazar toplanmaya başlamış. Herkes malını satıp savmış. Bu adamın malına müşteri çıkmamış. Çıkan da pazarlıkta uyuş*mamış. Adam koca çuvalı geri getirmenin sıkıntısıyla düşünürken meşayıhten birinin yolu pazara uğramış:

O zat sormuş:

-Ne o evladım malını satamadın mı? Bak pazar toplanıyor.

Adamcağız boynu bükük:

-Müşteri çıkmadı, Efendi Hazretleri! demiş.

Şeyh efendi yerden avuç avuç kum alıp buğdaya karıştır*maya başlamış ve:

- Şimdi çıkar evlad! demiş.

Adam şeyhin bu hareketine itiraza yel*tenecekmiş ki; hemen yanı başında beliren müşteri mala talip olmuş.

Tebessümle oradan ayrılmak üzere olan şeyhin eteğine yapışıp:

-Bu ne haldir Efendi Hazretleri!" diyen buğdaycıya şeyh şu cevabı vermiş:

-Sus! Para, layık olduğu mala gider.

[servet 58]

elinize sağlık

[Salim58]

Ne kadar fakir?


Bir gün çok zengin bir adam oğlunu kırsal kesime götürüp ona insanların ne kadar fakir olabileceğini göstermek istemişti.
Çok fakir bir ailenin çiftliğinde bir gün bir gece geçirdiler. Şehre dönerken baba oğluna sordu:
"Yolculuğumuzu nasıl buldun?
"Çok güzeldi babacığım!" diye cevap verdi oğlu.
"insanların ne kadar fakir olabileceğini gördün, değil mi?
"Evet."
"Peki ne öğrendin?"
"Şunu gördüm" dedi oğlu. "Bizim evde bir köpeğimiz, onların dört köpeği var. Bizim evde bahçenin yarısına kadar gelen bir havuzumuz, onların kilometrelerce uzunluğunda dereleri var. Bizim bahçede ithal lambalarımız, onların yıldızları var. Bizim taraçamız ön bahçeye kadar, onlarınki ise ufka kadar uzanıyor." Ufaklık konuşurken, babası şaşkınlıktan tek kelime bile edemedi.
Ve çocuk ekledi:
"Ne kadar fakir olduğumuzu gösterdiğin için, teşekkür ederim babacığım!"

[Kardelencicegi]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]


Şimdi sen Su olduğunu düşün. Su kadar özel,
su kadar faydalı ve su kadar çok... Tükenmez...

İnanıyorum ki, gerçekten de öylesin. Ama ister çesmelerden dökül,
ister göklerden yağ, ister nehirler dolusu ak, dibi olmayan bir kovayı dolduramazsın. Yani seni dinlemeyenlere sesini duyuramazsın...

Unutma! Daha çok bağırdığında daha çok dinlenmezsin...
Gürültünün parçası olursun sadece.

Suyun yanında olanlar Suyu en az içenlerdir. Çünkü su nasılsa burada,
lüzum yok ki suyu kana kana içmeye diye düsünürler...
Aynen, sesini sürekli duyanların seni dinlemedikleri gibi!

Ormandaki hiç bir hayvan, ırmağın gürültüler koparan yerinden
su içmeye çalışmadı şimdiye kadar. Hepsi, hep sabahın
en sakin anını bekledi Suyun durgun yerlerini bulabilmek için,
gittiler ve sakin sakin ihtiyaçlarını giderdiler. Onlar için
en uygun olan ve kendi istedikleri zamanda...

Sen, hep bir su olduğunu düşün. Su gibi güzel,
su gibi yararlı, su gibi vazgeçilmez...

Ve su gibi hayat kaynağı olduğunu düşün. Ama su gibi
yaşatıcı ol, su gibi yıkıcı, sürükleyici ve öldürücü değil!..

Sen bir su ol... Ama rahmet ol, afet değil!
Su isen tarlalarını basma insanların, yuvalarını yıkma,
ocaklarını söndürme, sana felaket denmesin!

Su isen bir bardağa sığabil ki damarlara giresin!..

Su yüce Allahın insanlar için yarattığı en büyük nimetlerden biri...
Suya benzediğini unutma! Su gibi özel, su gibi güzel,
su gibi faydalı, su gibi lüzumlu ve su gibi bitmez,
tükenmez olduğunu da unutma.

Ayrıca su gibi sakin olabileceğin gibi, su gibi de
kiyametler koparıcı olabileceğini unutma...

Unutma senin işin rahmet olmak, afet değil !

Vadiler varken önünde ve ovalar varken,
yayılabileceğin küçük ırmaklara ayırabiliyorsan kendini
ve bardaklara bölebiliyorsan, hayat verirsin çevrene.

Ve yaşayabilirsin dünya dönmesine devam ettiği müddetçe...

Yoksa hep duyulmayan, dinlenmeyen, korkulan ve
kaçılan olursun seller, afetler gibi...

Tercih elindeydi hep ve hep de senin ellerinde olacak...

Ya tutmayı öğreneceksin dilini veya hiç durmadan
konuştuğun için, sadece bomboş ve anlamsız sesler çıkartan
birisi olduğunu zannettireceksin çevrendeki insanlara!

Ama yapman gereken şu, değil mi?
Düşüneceksin ne zaman ne söyleyeceğini.
Düşüneceksin kimin dinleyip dinlemediğini,
kimin anlayıp anlamadığını. Düşüneceksin
anlatmak istediklerinin ne kadarını anlatabildiğini...

Hatta anlayanların anladıklarının da senin anlattıklarının
ne kadarı olduğunu düşüneceksin...

Ve konuşmak için en uygun zamanı bekleyecek, en az
ama en uygun kelimeleri seçmeye çalışacaksın...

Ahmak olmayan yolcuların, önceden aldıkları biletleri ceplerinde
olduğu halde, saatlerini kontrol ederek, vakit yaklaştığında,
vapurun kalkacağı iskelede hazır olmaları gibi, sen de
fikrini bildireceğin kişinin kıyıya yanaşmasını bekleyeceksin!..

Demeyeceksinki, ben canım isteyince giderim iskeleye,
vapur da o saniyede gelmek zorunda!..

Demeyeceksin ki, aklıma geleni aklıma geldiği biçimde
söylerim. Karşımdaki de değil duymak, değil dinlemek,
anlattığımdan bile fazlasını anlamak zorunda!..

Keşke öyle olsaydı. Keşke haklı olsaydın,
ama maalesef değil...

Ağzını açıp şelaleden dökülen suyu içmeye çalışan
bir tavşan gördün mü hiç ?..

Veya önüne çıikan Ağaçları dahi sürükleyen bir selden
susuzluk gidermeye uğraşan bir ceylan gördün mü ?

Kaplanlar bile içebilmek için suyun durulmasını bekler,
beyni olan her yaratık gibi!

Hadi... Sen şimdi su olduğunu düşün, ve kendini su gibi hisset...

Su gibi özel, su gibi güzel, su gibi berrak, su gibi yararlı...

Su gibi hayat kaynağı ve su gibi bitmez, tükenmez olduğunu hatırla...

Ama yine su gibi bir küçük bardağın içine sığdır ki kendini
girebilmeyi öğren insanların damarlarına.

Hayat ver...
Vazgeçilmez ol !!..
__________________



[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]

[Salim58]

MÜKEMMEL KALP

Genç bir adam kendi kalbinin yörenin en güzel kalbi olduğunuilan etmişti. Onu görenlerde bunu onaylamıştı.Birden kalabalığı tam ortadan yaran yaşlı bir adam genç adama doğru yürüdü ve :

"Ne için senin kalbin benim ki kadar güzel değil "dedi.
İşte tam o anda kalabalık ve genç adam yaşlı adamın
kalbine doğru baktılar. Çok hızlı çarpıyordu fakat içinde çok fazla yara ve zaten çok az kalan boşluklarda çentikler vardı

onlarında üzeri
keskin çentiklerle dolu idi.Yaşlı adamın yaşlı kalbinin
çok acı çektiği belli oluyordu

İnsanlar şaşırmıştı yaşlı adam nasıl bu kalbin en güzel kalp
olduğunu söyleyebilirdi.
Genç adam gülerek"şaka ediyor olmalısın" dedi yaşlı adama"
benim kalbim pürüzsüz mükemmellikte iken seninki gözyaşları
ve acılardan oluşmuş yara izleri ile dolu"

"Doğru" diye yanıt verdi yaşlı adam

" Senin kalbin mükemmel gözüküyor fakat ben asla yaşlı kalbimi
senle değismem.

O gördüğün her yara benim sevgimi verdiğim
bir kişiyi gösteriyor onlara kalbimin bir parçasını seve seve
verdim onlarda kendilerinden bir parçayı bana verdiler bu
yüzden bu parçalar benim verdiğim parçalara bazen tam
uymadılar ve üstünde yada köşelerinde pürüzler oldu
fakat ben onların her parçasını tek tek seviyorum
çünkü onların herbiri paylaşılan sevgileri
dostlukları bana hatırlatıyor. Bazen de sevgimin ve dostluklarımın karşılığını alamadım
o kalbimin içindeki yara
dolu boşluklarda bu yüzden ucu kıvrık bıçak gibi ve
oldukça da acı verir fakat hala boşturlar ve başka bir
kalplerinde bana sevgi ve dostluklarını verebileceklerini
böylece de bu boşlukları doldurabileceklerini gösterir ve
benim hala o umutla yaşamamı sağlar.

Şimdi söyle genç adam sence hangi
kalp daha güzel ?" Genç adamın gözleri sevgi gözyaşlariyla
dolmuştu Yaşlı adama doğru yürüdü ve kalbinden genç ve
güzel bir parçayı dostça ona doğru verdi.

Yaşlı adamı kalbinde hala bir çok boşluk vardı.
Yaşlı adam gençadamın cömertçe verdiği kalbi dostlarının
olduğu bölüme yerleştirdi üzerine çentikler attı ve yerine
bir güzel oturttu. Genç adam kendi kalbine doğru baktı artık
eskisi kadar mükemmel ve pürüzsüz değildi ta ki yaşlı
adam ona kendi kalbinden eski fakat güzel bir parça
verene kadar. Sonunda genç adam ve oradaki kalabalık gerçek kalbin
güzelliğini anlamıştı.

Kalbi güzelleştiren onunla paylaşılan sevgi ve dostluktu.
İçinde sevgi barındırmayan ve taşımayan hiçbir
kalp gerçekten güzel olmazdı.

[Kardelencicegi]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]