Mezarda Bir Gece..

[bahar5834]

[Üye Olmayanlar Linkleri Göremez. Üye Olmak İçin Tıklayın...]


Bir Zamanlar, Doğu’nun şehirlerinden birinde, zengin ve varlık bir adam ölmüş. Haberciler ve tellallar şehrin sokaklarına yayılıp halka şöyle seslenmişler:

“Ey ahali! Bildiğiniz gibi Veli Ağa vefat etti. Önemli bir vasiyeti var. Ahiret hayatına alışabilmek için yardımcı arıyor. Kim mezarda geçireceği ilk gecede ona eşlik ederse, Veli Ağa’nın servetinin yarısı kendisine verilecektir.”

Tellalların onca bağırıp çağırmalarına rağmen, kimse bu ilginç teklife talip olmaya cesaret edemedi. Akşama doğru, şehrin en fakir adamlarından biri olan hamal, bakmış ki, elinde mal olarak bir küfe ve ipten başkası yok. “Hamal olarak yatar, ağa olarak kalkarım” diyerek koşmuş ve diri diri mezarda gecelemeye talipli olmuş.

Ertesi gün, genişçe bir mezar kazmışlar. Bir tarafına iyice kefenlenen Veli Ağa’yı bir tarafına da hamalı yatırıp mezarı kapatmışlar.

Az sonra sual melekleri çıkıp gelmiş. “İkisi de artık bize emanet” diye aralarında konuşuyorlarmış. Biri:

“Öyle de..” demiş. “Zengin olan zaten burada kalıcı, önce şu hamaldan başlayalım.”

Öteki melek bu teklifi makul görmüş ve hamalın başucuna gidip sorguya başlamışlar:

“Dünyada malın mülkün var mıydı?”

“Alay etmeyin” demiş hamal. “Sırtımdaki küfeden ve ipten başka bir şeyim hiç olmadı benim.”

“Öyleyse söyle bakalım” demiş melekler. “O küfe ile ipi hangi kazançla nasıl aldın?”

Hamal başlamış anlatmaya:

“Beş kişinin malını on kuruşa taşıdım. İkisini yedim sekizini sakladım. Ertesi gün de aynı işi yaptım. Böyle böyle para biriktirdim. Yemedim içmedim, ucuza taşıdım ve bunları aldım.”

Melekler:

“Olmadı” demişler. “Olmadı hamal efendi. Falancadan aldığın para hak ettiğinden çok azdı. Biz bunun hesabını ondan soracağız. Filancaya da çok ucuza taşımışsın, bunun da hesabını ondan soracağız”

“İyi ama..” demiş hamal. “hakkettiğim parayı isteseydim, bana taşıtmazlardı ki...”

“Sen merak etme” demiş melekler. “Nasıl olsa ikisi de buraya gelecek, o zaman biz sorarız bunların hesabını.”

Ve sorguya devam etmişler:

“Sen bir daha söyle bakalım. Kazandığının ne kadarını yedin, ne kadarını biriktirdin?”

“Vallahi” demiş hamal. “Genelde hep yarı yarıya... On aldıysam beş sakladım, beş yedim. İki kazandıysam, birini kenara attım.”

“Olmadı” demiş melekler. “Bu iş hiç olmadı. Sen hem kendinin hem de çoluk çocuğunun boğazından kısmışsın. Hem kendi nefsine, hem de onların nefislerine zulmetmişsin. Bu günahtır bilmez misin?”

Hamal ne cevap vereceğini düşünürken kan ter içinde kalmış. Ve bütün bir gece melekler sormuş o kıvranmış, melekler sormuş o kıvranmış.. Nihayet sabah olmuş ve mezarı açıp onu dışarıya çıkarmışlar.

Hamal bakmış, kadı efendi dahil bütün şehir kabrin başına toplanmış. Hatta mehter takımı bile hazır bekliyor.

Kadı, mezardan kendisini dışarıya atan hamala:

“Aferin hamal efendi, kimsenin cesaret edemediği bir işi yaptın. Ama mükâfatını da göreceksin. Artık zengin bir adamsın.”

Halktan bir alkış ve ‘Yaşasın’ kopmuş.

Hamal:

“İstemem! İstemem! Vallahi istemem!” diye bağırmış. “Ben, bir iple bir küfenin hesabını sabaha kadar veremedim. Onca servetin hesabını nasıl veririm. Kim isterse o alsın. Hesabını da alan versin!” ?

[titizyiğido]

çok güzel bi paylaşım teşekkürler kardeşim..............

[betüs58]

helal olsun sana ablaa allah razi olsun paylasimin icin cok tesekkürler cok güzell..

[Dilsad Hatun]

Allah razi olsun çok güzeldi....

[altuntas58]

Güzel paylaşımınız için tşkler

[bahar5834]

Cenab-ı Hak Necm Suresinin 31'nci ayetinde şöyle buyurmaktadır : "Göklerdeki her şey yerdeki her şey Allah'ındır. Bu, kötülük edenleri yaptıklarıyla cezalandırılması, iyilik edenleri de daha güzeliyle mükafatlandırılması için böyledir." Yüce Allah, kıyamet gününü mükafatlandırma ve cezalandırma günü olarak tayin etmiş, Enbiya Suresinin 47'nci ayetinde şöyle buyurmuştur : "Kıyamet günü için, adalet terazileri kuracağız. Öyle ki hiç bir kimseye zerre kadar zulmedilmeyecek (yapılan iş) bir hardal tanesi ağırlığında olsa onu getirip ortaya koyacağız. Hesap görücü olarak biz yeteriz." İnsanın dünyada yapmış olduğu şeylere kendi bedeni şahitlik edecektir. Bu husus Nur Suresinin 24'ncü ayetinde şöyle açıklanır : "İşlemiş oldukları günahtan dolayı dillerinin, ellerinin, ayaklarının kendi aleyhlerine şahitlik edecekleri günde, onlara çok büyük bir azap vardır."

Değerli Müslümanlar !

Yüce Allah ilahi mahkemenin kurulacağı günü, Kur'an-ı Kerim 'de muhtelif ayetlerde şöyle haber vermektedir: "O gün insanlar amellerinin kendilerine gösterilmesi için bölük bölük kabirlerinden çıkacaklardır. Artık kim zerre ağırlığınca bir iyilik yaparsa onun mükafatını görecek; kim de zerre ağırlığınca bir kötülük işlerse onun cezasını görecektir." [1]

"Kişinin kardeşinden, annesinden, babasından, eşinden ve çocuklarından kaçacağı günde, kulakları sağır edercesine şiddetli ses geldiği vakit, işte O gün, onlardan herkesin kendisini meşgul edecek bir işi vardır. O gün bir takım yüzler vardır ki, pırıl pırıl parlarlar, gülerler, sevinirler. O gün nice yüzlerde vardır ki toz toprak içindedirler. Onları bir siyahlık bürür. [2]

"Her insanın amelini boynuna yükledik. Kıyamet günü kendisine, açılmış olarak karşılaşacağı bir kitap çıkaracağız. Oku kitabını! Bu gün, hesap sorucu olarak sana nefsin yeter denilecektir." [3]

Sevgili Peygamberimizin bir hadisi ile hutbemi tamamlıyorum: "Kıyamet Günü'nde adem oğlu, şu beş şeyden sorguya çekilmedikçe yerinden ayrılamaz: 1- Ömrünü nerede harcadığından, 2- gençliğini nerede yıprattığından, 3- malını nereden kazandığından 4- nerelere sarfettiğinden, 5- bildiği ile ne ölçüde yaşadığından".[4]

[betüs58]

kurandan alintilar icin cok sagoll ablam buda cok önemlii tabii.

[Salim58]

çok güzel ellerinize sağlık teşekkürler